Ölçek Kategorileri: 40 Sosyal ve Beşeri Bilimler

Erbaşı, A. (2021). Yeşil İnsan Kaynakları Yönetimi Uygulamaları Ölçeği'nin Türkçeye uyarlaması. Kafkas Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 12(23), 247-262.

Bayram, V. ve Öztırak, M. (2023). Yeşil İş Etiği: Bir Ölçek Geliştirme Çalışması . JOEEP: Journal of Emerging Economies and Policy, 8 (2) , 124-135.

Ayyıldız-Durhan, T., Akgül, B. M., & Karaküçük, S. (2022). Testing The Green Culture Scale on Turkish population: The Green Culture Scale (Yeşil Kültür Ölçeğinin Türk popülasyonu üzerinde sınanması: Yeşil Kültür Ölçeği). Journal of Human Sciences, 19(4), 569–581. https://doi.org/10.14687/jhs.v19i4.6286

Durhan, T. A., Akgül, B. M., & Karaküçük, S. (2022). Testing The Green Culture Scale on Turkish population: The Green Culture Scale: Yeşil Kültür Ölçeğinin Türk popülasyonu üzerinde sınanması: Yeşil Kültür Ölçeği. Journal of Human Sciences, 19(4), 569-581.

Elagöz, M., & Bal, C. G. (2023). Yeşil öz-yeterlilik ölçeği: Türkçe’ye uyarlama çalışması. Erciyes Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, (65), 41-46. https://doi.org/10.18070/erciyesiibd.1174798

Cinnioglu, H., Atay, L. ve Korkmaz, H. (2016). Önlisans öğrencilerinin yeşil reklama ilişkin algılarının belirlenmesine yönelik bir araştırma. Journal of Yasar University, 11 (43), 198-210.

Duran, C., Boz, D., Behdioğlu, S. ve Kutlu, S. (2019). Yetenek Yönetimi Uygulamaları Ölçeği geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 20(2), 158-189. doi:10.17494/ogusbd.672762

Duran, C. , Boz, D. , Behdioğlu, S. & Kutlu, S. (2019). Yetenek Yönetimi Uygulamaları Ölçeği Geçerlilik ve Güvenilirlik Çalışması . Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi , 20 (2) , 158-189

Duran, C. , Boz, D. , Behdioğlu, S. & Kutlu, S. (2019). Yetenek Yönetimi Uygulamaları Ölçeği Geçerlilik ve Güvenilirlik Çalışması . Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi , 20 (2) , 158-189 .

Yurt, Ö., Keleş, S. ve Koğar, H. (2016). Yetişkin Eğlence Eğilimi Özeliği Ölçeği Türkçe formunun psikometrik özelliklerinin incelenmesi. Journal of Human Sciences, 13(1), 650-662.

Ögel, K., Başabak, A., Kamer, V. K., ve Görücü, S. (2014). Yetişkin Hükümlüler İçin Risk ve İhtiyaç Belirleme Formunun (YARDEF) geliştirilmesi. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 15, 132-140. doi: 10.5455/apd.39826

Nas, E. ve Sak, R. (2022). Yetişkin Merhamet Ölçeği’nin geliştirilmesi. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 32(2), 535-548.

Bedir, F., Önal, L. & Stebbins, R. (2023) Adult Deviant Leisure Tendency Scale (ADLTS) – scale development study.  World Leisure Journal. DOI: 10.1080/16078055.2023.2213686

Hamurcu, P., Şahin, İ. N., & Çelik, A. (2023). Yetişkin Seçici Yeme Ölçeği’nin Türkçe uyarlamasının geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. Adnan Menderes Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi, 7 (1), 183-197. https://doi.org/10.46237/amusbfd.1108679

Batmaz, H. (2018). Yetişkinler için beslenme bilgi düzeyi ölçeği geliştirilmesi ve geçerlik-güvenirlik çalışması (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Atabek-Yiğit, E., Köklükaya, N., Yavuz, M., & Demirhan, E. (2014). Development and validation of Environmental Literacy Scale for adults (ELSA). Journal of Baltic Science Education, 13(3), 425-435.

Yıldız Feyzioğlu, E. ,Akpınar, E. , Ünal Çoban, G. , Capellarro,E. & Ergin, Ö.(2010). Yetişkinlere yönelik Su Kullanımı Anketi’nin geliştirilmesi. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 22(22), 91-104.

Uymaz, A. (2013). Yıkıcı Liderlik Ölçeği geliştirme çalışması. Istanbul Management Journal, 24(75), 37-57.

Solak, N. ve Göregenli, M. (2009). Yoksulluğa İlişkin Nedensel Atıfl ar Ölçeği’nin Geliştirilmesi ve Psikometrik Özelliklerinin Değerlendirilmesi. Türk Psikoloji Yazıları, 12(24), 72-89.

Biçer, M. & Kılıç, K.C. (2022). Yönetici davranışları ölçeğinin türkçe’ye uyarlanması: geçerlilik ve güvenirlirlik uyarlaması. KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 24(42), 277-291.

Sökmen, A. (2003). Yönetici etik davranış ve eğitiminin sınır birim işgörenleri tarafından değerlendirilmesi: Ankara'daki dört ve beş yıldızlı konaklama işletmelerinde ampirik bir uygulama (Doktora tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Aysen, B. (2017). Üniversitelerde yönetici sessizliğinin teorik temelleri ve Yönetici Sessizliği Ölçeği geliştirme çalışması. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Mersin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Mersin.

Vatansever, Ç. (1994). İnsan kaynakları yönetimi uygulamalarına yönelik tutumların örgüte bağlılığa etkisi (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Şahin, F. (2009). Yönetsel güçlülük: Etkili yönetim ve liderlik bileşeni olarak kavramsallaştırılması ve ölçülebilmesine ilişkin bir araştırma (Doktora tezi). Niğde Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Niğde.

Yılmaz, S., & Söyük, S. (2024). A theory of presenteeism beyond being sick and a measurement tool. RAE – Revista de Administração de Empresas, 64(2), 1-26. https://doi.org/10.1590/S0034-759020240205