Ölçek Kategorileri: 30 Eğitim Bilimleri ve Öğretmen Yetiştirme

Yıldırım, K. (2016). Branş öğretmenlerinin okuma becerilerini kendi öğretim alanlarında kullanmalarına yönelik inançları: Bir ölçek geliştirme çalışması. International Journal Of Eurasia Social Sciences, 7 (24), 99-111.

Kayaalp, L. , Aygölü, F. , Alsancak, B. , Düzen, E. & Doğangün, B. (2010). Brunet Lézine gelişim ölçeği Türkiye uyarlaması: Normlar geçerlik ve güvenirlik Özgün Araştırma. Türk Pediatri Arşivi, 45(2), 86-95. https://doi.org/10.4274/tpa.45.86

Elçi, A. C., & Sarı, M. (2016). Bilişim teknolojileri ve yazılım dersinde dijital vatandaşlık: Bir ölçek geliştirme çalışması.Journal of Human Sciences, 13(2), 3602-3613. doi:10.14687/jhs.v13i2.3838

Esen-Aygün, H., & Şahin-Taşkın, Ç. (2018). Investigating of perceptions on classroom climate for third and fourth graders. Pegem Journal of Education and Instruction, 8(2), 327-352. doi: 10.14527/pegegog.2018.014

Gökoğlu, S. ve Çakıroğlu, Ü. (2019). Sanal gerçeklik temelli öğrenme ortamlarında bulunuşluk hissinin ölçülmesi: Bulunuşluk Ölçeğinin Türkçeye uyarlanması. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 9(1), 169-188.

Hamutoğlu, N. B. (2018). Bulut bilişim teknolojileri kabul modeli 3: Ölçek uyarlama çalışması. Sakarya University Journal of Education, 8(2), 8-25. Doi: 10.19126/suje.297586

Çelik, İ., Sarıçam, H., & Fazlıoğlu, Y. (2017, Mayıs). Tüm Öğrencilere Öğretime Yönelik Tutumlar Ölçeğinin Türk popülasyonunda adaptasyonu ve geçerliği. ASEAD I. Uluslararası Sosyal Bilimler Sempozyumu 19-21 Mayıs 2017, Saraybosna, Bosna Hersek.

Erbil, D. G. ve Kocabaş, A. (2020). İlkokul 4. sınıf öğrencileri için Bütünleşme Ölçeğinin geliştirilmesi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17( 1), 700-721. DOI: 10.33711/yyuefd.710059

Şahbaz, Ü., Atılgan, H. & Aydemir, D. (2018). Bütünleştirmenin Özel Gereksinimli Çocuklar Üzerindeki Etkisini Belirlemeye Yönelik Ölçek Uyarlama Çalışması . Kastamonu Eğitim Dergisi , 26 (6) , 1843-1850 . https://doi.org/10.24106/kefdergi.2202

Şahbaz, Ü., Atılgan, H., & Aydemir, D. (2018). Bütünleştirmenin Özel Gereksinimli Çocuklar Üzerindeki Etkisini Belirlemeye Yönelik Ölçek uyarlama çalışması. Kastamonu Education Journal, 26(6), 1843-1850. doi: 10.24106/kefdergi.2202

Arıcı, M. A. ve Dilidüzgün, Ş. (2023). C1 düzeyi bağımsız konuşma başarımının değerlendirilmesine yönelik bir dereceli puanlama anahtarı önerisi. International Journal of Language Academy, 11 (1), 194-206. http://dx.doi.org/10.29228/ijla.68153

Bağcı, Ayrancı B. ve Karahan, L. (2017). Çağrışım tekniğinin yazma becerisinin geliştirilmesine katkısı: Ölçek geliştirme ve etkinlik oluşturma çalışması. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 6(2), 1148-1177.

Girgin, D. (2016). Çalgı Eğitiminde Algılanan Aile Desteği Ölçeği geliştirme çalışması. İlköğretim Online, 15(3), 778-786.

KILINÇER, Ö., & TOPTAŞ, B. (2017). STUDY ON DEVELOPING AN ATTITUDE SCALE TOWARDS DECIPHERING IN INSTRUMENT TRAINING. Uluslararası Avrasya Sosyal Bilimler Dergisi, 8(27), 507-530.

Karabulut, G. ve Tufan, E. (2014). Çalgıya Yönelik Benlik Algısı Ölçeğinin geliştirilmesi. Sanat Eğitimi Dergisi, 2(2), 81-92. doi: 10.7816/sed-02-02-05

Karabulut, G. ve Tufan, E. (2014). Çalgıya Yönelik Benlik Algısı Ölçeğinin geliştirilmesi. Sanat Eğitimi Dergisi, 2(2), 81-92. doi: 10.7816/sed-02-02-05

Turan Engin, D. (2012). Müzisyenlerin kişilik özellikleri, çalgılarına yönelik tutumları ve motivasyon düzeylerinin incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Demiralp, O. (2006). Kırklareli İl Milli Eğitim Müdürlüğü'nde çalışanların memnuniyet düzeyi (Yüksek lisans tezi). Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Edirne.

Bilgin, N., Gülşen, M., Kutlu, A., & Pakyüz, S. Ç. Çalışan Sessizlik ve Seslilik Davranışları Ölçeği'nin öğretim elemanları üzerinde Türkçeye uyarlanması. Ege Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi, 35(3), 103-114.

Koç, S. (2017). Çalışanların Yaşam Boyu Öğrenme Ölçeğinin Türkçe uyarlaması [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Bartın Üniversitesi, Bartın.

Yılmaz, M. (1997). Öğrencilerin çalışma alışkanlıklarını belirlemeye yönelik bir envanter geliştirme geçerlik ve güvenirlik çalışması (Yüksek lisans tezi). Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Samsun.

Memiş, A. (2005). Öğrencilerin çalışma alışkanlıkları ve tutumlarının incelenmesi (ilköğretim öğrencileri üzerine bir araştırma). (Doktora tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Öztemel, K. (2016). Çalışma Anlayışı Envanteri’nin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4 (38), 147-158.

Çolakoğlu, Ö.M., ve Mahiroğlu, A. (2018). Çalışma Becerileri Envanterinin öğretmen adayları örneğinde Türkçe’ye uyarlanması. Kastamonu Education Journal, 26(4), 1307-1318. doi:10.24106/kefdergi.434175

Kaner S. ve Kesiktaş, A. D. (2008). Ders Çalışma Becerileri Ölçeği ana-baba, öğretmen ve öğrenci formlarının psikometrik özellikleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 41(2), 293-321.