Ölçek Kategorileri: 30 Eğitim Bilimleri ve Öğretmen Yetiştirme

Ünal, M. (2015). Yabancı Dile Yönelik Kalıplaşmış Düşünce ÖlçeğiInternational Journal Of Eurasia Social Sciences, 6(19), 218-233.

Koç, C. T. ve Yastıbaş, A. E. (2022). Yabancı Diller Yüksek Okullarında Eğitim Gören Öğrenciler İçin Yabancı Dil Öğrenmeye Yönelik Tutum Ölçeğinin geliştirilmesi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 42(1), 873-896. https://doi.org/10.17152/gefad.1014605

Polatcan,F., Bozkırlı,K.C., ve Er,O. (2018). Yabancı Uyruklu Öğrenci Sorunlarına İlgi Ölçeği geçerlik ve güvenirlik çalışması. Turkish Studies Educational Sciences. 13(19), 1485-1498.

Demir, M. (2020). Milli eğitime bağlı devlet okullarında yabancı uyruklu öğrencilerin sorunlarına ilişkin öğretmen görüşleri [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Akdeniz Üniversitesi, Antalya.

Karaca, A. (2021). Yabancı Uyruklu Üniversite Öğrencilerine Yönelik Tutum Ölçeği’nin geliştirilmesi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 19(1), 465-486.

Çangal, Ö. (2013). Yabancılara Türkçe Öğretiminde Dil İhtiyaç Analizi: Bosna-Hersek Örneği (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Başol, G. ve Evin-Gencel, İ. (2013). Yansıtıcı Düşünme Düzeyini Belirleme Ölçeği: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 13(2), 929-946.

Eladı, Ş ve Semerci, Ç. (2018). Yansıtıcı Öğrenme Anlayışı Ölçeği: Türkçe ’ye uyarlama, geçerlik ve güvenilirlik çalışması. Kastamonu Education Journal, 26(2), 369-378. doi:10.24106/kefdergi.389781

Kurtboğan, H. ve Ak, M. (2024). İnsanlığın pi noktası: Yapay zekâ. Nobel Bilimsel Eserler.

Dinler, H. (2024, 18-21 Eylül). Yapay Zekâ Algısı ve Tutum Ölçeği’nin (YAZAT-24) geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması [Bildiri sunumu]. EDUCongress 2024 International Education Congress, Diyarbakır, Türkiye.

Batuk, B., Kaya, A., Yıldırım, O., & Türk, N. (2024). Investigation of Variables Predicting University Students Acceptance Levels of Generative Artificial Intelligence. 25. Uluslararası Psikolojik Danışmanlık ve Rehberlik Kongresi, Ankara.

Karaoglan Yilmaz, F. G., & Yilmaz, R. (2023). Yapay zekâ okuryazarlığı ölçeğinin Türkçeye uyarlanması. Bilgi ve İletişim Teknolojileri Dergisi, 5(2), 172-190. https://doi.org/10.53694/bited.1376831

Çelebi, C., Yılmaz, F., Demir, U., & Karakuş, F. (2023). Artificial Intelligence Literacy: An Adaptation Study. Instructional Technology and Lifelong Learning, 4(2), 291-306. https://doi.org/10.52911/itall.1401740

Polatgil, M. ve Güler, A. (2023). Yapay Zekâ Okuryazarlığı Ölçeğinin Türkçe’ye Uyarlanması. Sosyal Bilimlerde Nicel Araştırmalar Dergisi, 3(2), 99–114.

Süleymanoğulları, M., Özdemir, A.,& Tekin, A.(2024).Yapay Zekâ Ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Education,Science and Sport,6(1), 13-27.

Canbazoğlu Bilici, S., Tanrısevdi, M., Yıldız Durak, H., & Çakıroğlu, J. (2024). Yapay Zeka Teknolojik Pedagojik Alan Bilgisi (YZ-TPAB) Ölçeğinin Türkçeye Uyarlaması. 5th International Conference on Engineering and Applied Natural Sciences . August 25-26 2024, Konya/Turkey.

Batuk, B., Kaya, A., Yıldırım, O., & Türk, N. (2024). Investigation of Variables Predicting University Students Acceptance Levels Of Generative Artificial Intelligence. 25. Uluslararası Psikolojik Danışmanlık ve Rehberlik Kongresi, Ankara.

Dönmez, İ. & İdin, Ş. (2021). Okul dışı öğrenme ortamlarının değerlendirilmesi: Yapılandırmacı Müze Öğrenme Ortamları Ölçeğinin Türkçeye uyarlanması. Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(3), 875-886. https://dx.doi.org/10.17240/aibuefd.2021.21.64908-890714

Karadağ, E. (2007). Yapılandırmacı Öğrenme ile Ilgili Ögretmen Yeterliligi Ölçeği'nin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik analizleri [Development of the Teachers' Sufficiency Scale in Relation to Constructivist Learning: Reliability and Validity Analysis]. Kuram ve Uygulamada Egitim Bilimleri, 7(1), 153-175.

Erdem, M.,ve Arkün Kocadere, S. (2015). Yapılandırmacı Öğrenme İnanç Ölçeğinin geliştirilmesi. Elementary Education Online, 14(4), 1260-1275.

Yeşilyurt, E. (2013). Yapılandırmacı öğrenme konusunda öğretmen adaylarının yeterliği ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. NWSA-Education Sciences, 8(2), 285-307. http://dx.doi.org/10.12739/NWSA.2013.8.2.1C0588

Arkün, S., ve Aşkar, P. (2010). Yapılandırmacı Öğrenme Ortamlarını Değerlendirme Ölçeğinin geliştirilmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 39, 32-43.

Anagün, Ş. S. ve Anılan, H. (2010). The Turkish adaptation study results of constructivist learning environments scale: Confirmatory factor analysis results. Procedia Social and Behavioral Science, 2, 1482–1487. doi:10.1016/j.sbspro.2010.03.222

Küçüközer, H., Kırtak-Ad, V. N., Ayverdi, L. ve Eğdir, S. (2012). Yapılandırmacı Öğrenme Ortamları Ölçeğinin Türkçe’ye uyarlanması. İlköğretim Online, 11(3), 671-688.

Kaya, A. (2008).Yapılandırmacı öğrenme yaklaşımını uygulayan sınıf öğretmenleri ile bu yaklaşımı uygulamayan dal öğretmenlerinin sınıf yönetimi yaklaşımlarının karşılaştırılması (Gaziantep ili örneği) (Doktora tezi). İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Malatya.