Ölçek Kategorileri: 30 Eğitim Bilimleri ve Öğretmen Yetiştirme

Gündüzalp, S. ve Boydak-Özan, M. (2017). Yetenek Yönetimi Sürecinde Doktora Öğrencilerine Yönelik Akademik Potansiyel Değerlendirme Kriterleri Ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 13(2), 368-391.

Duran, C. , Boz, D. , Behdioğlu, S. & Kutlu, S. (2019). Yetenek Yönetimi Uygulamaları Ölçeği Geçerlilik ve Güvenilirlik Çalışması . Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi , 20 (2) , 158-189

Ardıç, A., Baloğlu, M., Olçay, S. & Kesici, Ş. (2022). Yetersizliğe Ebeveyn Tepkileri Ölçeği: Geliştirme Ve Psikometrik Özellikleri. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi , (63) , 333-359. https://doi.org/10.21764/maeuefd.1039943

Günden, U. O. ve Aksoy, V. (2022). Algının ötesi: Yetersizlikten Etkilenme Derecesini Algılama (YEDA) Ölçeği ebeveyn formunun geliştirilmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 58, 140-176.

Dilbaz, E. & Bayrak, C. (2021). Yetişkin Eğitimi Analiz Ölçeği Kursiyer Formunun Geliştirilmesi ve Kursiyer Görüşlerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi . OPUS International Journal of Society Researches , 18 (42) , 5345-5377 . DOI: 10.26466/opus.901823

Akgüner, Ç. (1994). Attitudes toward continuing education activities in Turkey (Master thesis). Boğaziçi University Institute of Social Sciences, İstanbul.

Yıldız, M., Yıldırım, K., Ateş, S. ve Çetinkaya, Ç. (2013). Yetişkin Okuma Motivasyonu Ölçeği' nin Türkçe uyarlaması. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 12(44), 348-359.

Yaman, N.(2019) Yetişkin-Ergen Ebeveynlik Envanterinin Türkçeye uyarlanması: geçerlik ve güvenirlik çalışması. İlköğretim Online Dergisi, 18(4), 1967-1983. doi:10.17051/ilkonline.2019.639372

Ata, E. ve Yıldız, M. (2019). Yetişkinlerin Çevreye İlişkin Sergiledikleri Davranışlar Gözlem Ölçeği geçerlilik ve güvenirlik çalışması. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 13(19), 1010-1027. doi: 10.26466/opus.557881

Cesur-Yakaboylu, G. (2016). Özel gereksinimli öğrenciler için yetişkinliğe geçiş becerileri ölçme aracının geliştirilmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans). Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.

Uylas, S. D. (2017). Okul yöneticilerinin sosyal-duygusal eğitim liderliği ve algı yönetimine ilişkin öğretmen görüşleri (Doktora tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bolu.

Konan, N., Demir, H.,ve Karakuş, M. (2015). Yönetici Hizmetkâr Liderlik Ölçeğinin Türkçeye uyarlama çalışması. Electronic International Journal of Education, Arts, and Science, 1 (1), 135-155.

Kurt, A., ve Nartgün, Ş. S. (2014). Yönetici kişilik algısı ölçeği geçerlik ve güvenirlik çalışması. International Journal of Human Sciences, 11(1), 1238-1252.

Isik, A. N., & Derinbay, D. (2015). Turkish version of the Principals' Sense of Efficacy Scale: Validity and reliability study. Eurasian Journal of Educational Research, 60, 1-16.

Mavi, D., & Özdemir, M. (2020). Yönetici Rolleri Ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(3), 918-937. https://doi.org/10.31592/aeusbed.710877

Akıncı, T. ve Ekşi, H. (2017). Yönetici Ruhsal Liderlik Algı Ölçeği geliştirilmesi.Route Educational and Social Science Journal, 4 (7), 294-312.

Akıncı, T. (2017). Lise öğretmenlerinin yönetici ruhsal liderlik algılarının öğretmenlik liderliğine ve öz-yetkinliklerine olan etkisi (Doktora tezi). İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Pehlivan, M. (2008). İstanbul ili Kadıköy ilçesi liselerindeki okul içi şiddet algısı ve şiddete karşı alınan önlemler ilişkisi (Yüksek lisans tezi). Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Bilgin, M. (1985). Altı yaş uygulaması karşısında okul müdürlerinin tavırları (Yüksek Lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Akar, N. (2006). Ortaöğretim kurumlarında karşılaşılan disiplin sorunları ve eğitim yöneticilerinin çözüm yaklaşımları (Denizli ili örneği) (Yüksek lisans tezi). Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Denizli.

Parlar, H., Çavuş, M., Levent, F. ve Ekşi, H. (2010). Yöneticilerin Karakter Eğitimi Yeterlik İnancı Ölçeğinin Türkçe geçerlik ve güvenirlik çalışması.Değerler Eğitimi Dergisi, 8(19), 177-205.

Yıldırım, N. ve Tüzel, E. (2016). Yöneticilerin Okuldaki İnsan Kaynağını Tanıma Ölçeği (YOİKTÖ)’nin geliştirilmesi. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(1), 128-141. http://dx.doi.org/10.14686/buefad.v5i1.5000148377

Urlu, R. (2002). Okul yöneticilerinin yönetimsel yaklaşımları (Niğde ili örneği). (Yüksek lisans tezi). Niğde Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Niğde.

Usta, M.E. (2017). Yönetim Anlayışları Ölçeğinin geliştirilmesi. Mukaddime, 8(2), 265-285.

Yanar, A. İ. ve Toprakcı, E. (2022). Yönetim Süreci Döngü ve Öğelerini Kullanabilme Ölçek Bataryası’nın (YÖSDÖKÖ-B) geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması / The Development of the Scale-Battery using administrative process cycle and ıts elements (suapcıe-b): validity and reliability study . e-Uluslararası Eğitim Araştırmaları Dergisi , 13 (6) , 173-193 .https://doi.org/10.19160/e-ijer.1203763