Ölçek Kategorileri: 30 Eğitim Bilimleri ve Öğretmen Yetiştirme

Sağlam, M. K., & Şahin, M. (2017). Sorgulamaya Dayalı Öğretime Yönelik İnanç Ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Batı Anadolu Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(14), 1-20.

Kilis, S , ve Yıldırım, Z . (2018). Sorgulayıcı Öğrenme Topluluğu Üst Biliş Ölçeğinin Türkçeye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 19 (1), 665-679.

Soysal, Y., Başalev, S., & Soysal, S., (2021). Soru Sorma Stratejileri Farkındalığı Ölçeği’nin psikometrik özelliklerinin belirlenmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi/Journal of Higher Education and Science, 11(1), 92-110. https://doi.org/10.5961/jhes.2021.432

Sosyal, Y., Başalev, S., Radmard, S (2021). Soru Sorma Stratejileri Farkındalığı Ölçeği’nin Psikometrik Özelliklerinin Belirlenmesi: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 11(1), 92 – 110.

Doğan, F. (2018). Öğrenci ve öğretmen görüşlerine göre ilkokul 4. sınıf öğrencilerinin soru sormaya yönelik tutumlarının incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Yıldız Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Baş, N. (2011). Hikaye temelli eğitim programının 60-72 aylık çocukların sorumluluk ve işbirliği becerilerinin gelişimine etkisinin incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Altunok-Çal, İ., ve Yeşil, R. (2019). Sorumluluk Eğitimi Uygulamaları Ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik incelemesi.YYÜ Eğitim Fakültesi Dergisi, 16(1), 1442-1462. http://dx.doi.org/10.23891/efdyyu.2019.167

Gökalp, A. (2021). Sorumluluk Ölçeği: Geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. Gelecek Vizyonlar Dergisi,5(1), 31-38. doi:10.29345/futvis.175

Sucuoğlu, B. (2003). Sorun Davranışlar Kontrol Listesi Türkçe Formu'nun psikometrik özelliklerinin incelenmesi. Türk Psikoloji Dergisi, 18(52), 77-91.

Özdemir, M. ve Kütküt, B. (2015). Sosyal Adalet Liderliği Ölçeği’nin (SALÖ) Geliştirilmesi: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması.Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi,16(3), 201-218.

Bozkurt, B . (2017). A Study of Developing an Assessment Tool for Social Justice Leadership Behaviors of School Principals. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 16 (3), 721-732. DOI: 10.21547/jss.300050

Özdemir, M., ve Pektaş, V. (2017). Sosyal Adalet Ölçeği - Öğretmen Formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14(40), 111-127.

Cirik, I. (2015). Psychometric characteristics of the Social Justice Scale’s Turkish form and a structural equation modeling. Eurasian Journal of Educational Research, 61, 23-44. http://dx.doi.org/10.14689/ejer.2015.61.2

Kesici, A . (2019). Lise öğrencilerinin sosyal ağları kullanma sıklığına göre sosyal ağları eğitim amaçlı kullanmaya yönelik tutumlarının incelenmesi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32(1), 315-343. doi: 10.19171/uefad.443155

Kozan, K. (1972). Davranış Bilimleri Araştırmalarında Sosyal Beğenirlik Boyutu ve Türkiye Için Bir Sosyal Beğenirlik Ölçeği. ODTÜ Gelişme Dergisi, 4, 447-477.

Mentiş, A. (1997). İlköğretim 1. aşama sosyal bilgiler dersi duyuşsal amaçlarının gerçekleşme düzeyinin bazı değişkenler açısından incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.

Gömleksiz, M. N. ve Kan, A. Ü. (2012). Sosyal Bilgiler Dersi Motivasyon Ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 22(6), 116–125.

Tahiroğlu, M. ve Aktepe V. (2015) 4. ve 5. Sınıf Sosyal Bilgiler Dersi Motivasyon Ölçeği Formunun Geçerlilik ve Güvenilirlik Çalışması. International Periodical for the Languages Literature and History of Turkish and Turkic, 10(3), 907-932.

Dinç, E. ve Keçe, M. (2012). Öğrencilerin sosyal bilgiler dersi ödevlerine yönelik tutumlarının ölçülmesi: Bir ölçek geliştirme çalışması. Sosyal Bilgiler Eğitimi Araştırmaları Dergisi, 3(1), 15-34.

Kan, A. Ü. (2006). Yeni ilköğretim programında öngörülen temel becerileri kazanmada beşinci sınıf sosyal bilgiler ve Türkçe derslerinin etkilerine ilişkin öğrenci görüşlerinin değerlendirilmesi (Diyarbakır ili örneği örneği). (Yüksek lisans tezi). Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.

Gömleksiz, M., ve Cüro, E.. (2011). Sosyal Bilgiler dersi öğretim programının toplumsal ihtiyaçları karşılama düzeyine ilişkin öğretmen görüşleri (Diyarbakır İli Örneği). Milli Eğitim Dergisi, 41(190), 145-166.

Çalışkan, H. (2008). İlköğretim 7. sınıf sosyal bilgiler dersinde araştırmaya dayalı öğrenme yaklaşımının derse yönelik tutuma, akademik başarıya ve kalıcılık düzeyine etkisi (Yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Gömleksiz, M. N. ve Kan, A. Ü. (2013). Sosyal Bilgiler Dersi Tutum Ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 23(2), 139-148.

Sağlam, H. İ. (2011). İlköğretim yedinci sınıf öğrencilerinin görüşleri ışığında sosyal bilgiler dersinin amaçlarına erişim düzeyinin incelenmesi. İlköğretim Online, 10(1), 273-284.

Çalışkan, H., Tangülü, Z. ve Sever, S. (2015). Sosyal Bilgiler Dersine İlişkin Araç-Gereç Yeterlikleri Ölçeği’nin geliştirilmesi ve ortaokul öğrencilerinin durumlarının incelenmesi. Kalem Uluslararası Eğitim ve İnsan Bilimleri Dergisi, 5(8), 99-132. http://dx.doi.org/10.23863/kalem.2017.46