Ölçek Kategorileri: 260 Travma, Stres ve Baş Etme

Tatar, A., Tok, S. ve Zekioğlu, A. (2018). Sportif Ortam Stres Ölçeği: Madde seçimi, geçerlik ve güvenirlik çalışması. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 16(3), 91-100. https://doi.org/10.1501/Sporm_0000000378

Ozcan, V. & Günay, M. (2017). The Turkish Adaptation of Athletic Coping Skills Inventory-28 (ACSI-28): The validity and reliability study. Turkish Journal of Sport and Exercise, 19(1), 130-136.

Day, A. (1992). Üniversite öğrencilerinde stres algısı Stres Audit Ölçeği'nin geçerlik ve güvenirliği (Yüksek lisans tezi). Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.

Türk, N., & Çelik, M. (2024). Psychometric Properties of the Turkish Adaptation of Stress Mindset Measure.  Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar. https://doi.org/10.18863/pgy.1541853

Türküm, A.S. (2002). Stresle Başa Çıkma Ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenilirlik çalışmaları. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2(18), 25-33.

Bahar- Aydın, K. (2005). Akış kuramına dayalı stresle başa çıkma grup programının ergenlerin stresle başa çıkma stratejilerine etkisi (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Şahin, N. H. ve Durak, A. (1995). Stresle başa çıkma tarzları ölçeği: Üniversite öğrencileri için uyarlanması. Türk Psikoloji Dergisi, 10(34), 56-73.

Kurt, İ. E. ve Akbaş, T. (2019). Stresle Çift Olarak Baş Etme Envanteri’nin Türkçe’ye uyarlanması. OPUS–Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 13(19), 636-655. DOI: 10.26466/opus.547217

Boysan, M. (2012). Stresli Durumlarla Başa Çıkma Envanteri Kısa Formu’nun (SDBÇE-21) Klinik dışı Türk örnekleminde geçerliliği. Düsünen Adam: The Journal of Psychiatry and Neurological Sciences, 25(2), 101–107.

Ekşi, H. ve Erdoğan, Ö. (2023, 17-18 Haziran). Stresli yaşam deneyimlerinin entegrasyonu ölçeği-kısa form: Türkçeye uyarlama çalışması [Bildiri sunumu]. 5. Uluslararası Marmara Bilimsel Araştırmalar ve İnovasyon Kongresi, İstanbul, Türkiye.

İzmit-Tömer, S. (1996). Stress Audit Ölçeğinin ergenlerde geçerlik ve güvenirlik çalışması (Yüksek lisans tezi). Ege Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Yıldız, H. ve Cimete, G. (2011). Teksas Düzeltilmiş Yas Ölçeğinin uyarlama çalışması. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 12(1), 30-36.

Öztürk, R. İ. (2007). Temel Yas Unsurları’nın Türkçe uyarlamasının geçerlik ve güvenirlik çalışması (Yüksek lisans tezi, Yüzüncüyıl Üniversitesi, Van). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp adresinden edinilmiştir.

Selvi, Y., Öztürk, R. İ., Ağargün, M. Y., Beşiroğlu, L. ve Çilli, A. S. (2011). Temel Yas Unsurları Ölçeği Türkçe formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması. Nöropsikiyatri Arşivi, 48(2), 129-134. doi: 10.4274/npa.y5716

Soygüt, G. ve Işıklı, S. (2008). Terapötik İttifakın Değerlendirilmesi: Terapötik İttifak Ölçeği’nin güvenilirlik ve geçerlik çalışması. Türk Psikiyatri Dergisi, 19(4), 398-408.

Bindak, R. & Pesen, C. (2013). A study of developing a Thurstone type attitude scale . Ankara University Journal of Faculty of Educational Sciences (JFES) , 46 (1) , 163-180 . DOI: 10.1501/Egifak_0000001279

Hatun, O., & Topal-Özgen, G. (2022). Investigation of psychometric properties of the Turkish version of the Transcultural Community Resilience Scale. TRC Journal of Humanitarian Action, 1 (3), 97-107. https://doi.org/10.55280/trcjha.2022.1.3.00

Arı, E., ve Cesur Soysal, G. (2019) Travma ile Başa Çıkabilme Algısı Ölçeğinin (TBÇA) Türkçeye uyarlanması, geçerlik ve güvenirlik çalışması. Klinik Psikoloji Dergisi, 3(1), 17-25. doi: 10.5455/kpd.2602443806062019m000007

Halaçoğlu, A. (2024). Travma İle Başa Çıkma Öz-Yeterliği Ölçeği’nin Türkçe uyarlama çalışması ve bazı değişkenler ile ilişkisinin incelenmesi (Tez No. 880944) [Yüksek Lisans tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Yağcı-Yetkiner, D. (2010). Travma Sonrası Bilişler Ölçeği (Posttraumatic Cognitions Inventory) Türkçe uyarlama ve üniversite öğrencileri üzerinde geçerlik güvenirlik çalışması (Yüksek lisans tezi). Kocaeli Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Kocaeli.

Caglar, A., & Deniz, M. (2023). The improvement of post-traumatic cognitive attribution scale: its relationship with loneliness and depression. Current Psychology, 1-11.

Kağan, M., Güleç, M., Boysan, M. ve Çavuş, H. (2012). Hierarchical factor structure of the Turkish version of the Posttraumatic Growth Inventory in a normal population. TAF Preventive Medicine Bulletin, 11(5), 617-624.

Türk, N., Yıldırım, M., Batmaz, H., Aziz, İ. A., & Salgado, J. G. (2024). Resilience and Meaning-Centered Coping as Mediators in the Relationship Between Life Satisfaction and Posttraumatic Outcomes Among Earthquake Survivors in Turkey. Medicine, 0–0

Dürü, Ç. (2006). Travma sonrası stres belirtileri ve travma sonrası büyümenin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi ve bir model önerisi. (Doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Ünal, S., Güney, S., Kartalcı, Ş. ve Reyhani, İ. (2011). Travma Sonrası Hayata Küsme Bozukluğu Ölçeğinin (PTED Self-Rating Scale) Türkçe uyarlamasının geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. Düşünen Adam Psikiyatri ve Nörolojik Bilimler Dergisi 24, 32-37.