Ölçek Kategorileri: 178 Pozitif Psikoloji

Aydıner, B. B. (2011). Üniversite öğrencilerinin yaşam amaçlarının alt boyutlarının genel öz-yeterlik, yaşam doyumu ve çeşitli değişkenlere göre incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.

Akın, A., & Taş, İ. (2015). Yaşam Anlamı Ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Electronic Turkish Studies, 10(3), 27-36.

Uğur, E. ve Akın, A. (2015). Yaşam bağlılığı ölçeği Türkçe formu: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi 4(2), 424-432.

Köker, S. (1991). Normal ve sorunlu ergenlerin yaşam doyumu düzeyinin karşılaştırılması (Yüksek Lisans tezi). Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Köker, S. (1991). Normal ve sorunlu ergenlerin yaşam doyumu düzeyinin karşılaştırılması (Yüksek Lisans tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Durak, M., Senol-Durak, E., & Gencoz, T. (2010). Psychometric properties of the Satisfaction with Life Scale among Turkish university students, correctional officers, and elderly adults. Social Indicators Research, 99(3), 413-429. doi: 10.1007/s11205-010-9589-4

Dağlı, A. ve Baysal, N. (2016). Yaşam Doyumu Ölçeğinin Türkçe’ye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi , 15(59), 1250-1262.

Ekşi, H., Kaya, Ç. & Sancar, D. (2018). A convenient measure for psychoeducational effectiveness studies: the Psychometric properties of Life Effectiveness Questionnaire [Psikoeğitim etkililiği incelemeleri için elverişli bir araç: Yaşam Etkililiği Ölçeği’nin psikometrik özellikleri]. Paper presented at 8th International Conference on Research in Education- ICRE, May, 9-11, Manisa, Turkey (pp. 488-491). Uluslararası Eğitim Araştırmacıları Derneği.

Sonmez, F. (2023). Psychometric properties of the Turkish version of the Aspiration Index and the relationship between aspirations and subjective well-being. International Journal of Happiness and Development, 8 (1), 28–43. http://doi.org/10.1504/IJHD.2023.10055261

Erci, B. (2005). Reliability and validity of the Turkish version of The Quality Of Life Scale. Journal of Anatolia Nursing and Health Sciences, 8(2),74-81.

Türütgen-Şimşek, Z. (2000). Ruhsal bozukluğu olan kişilerin yaşam kaliteleri ve toplum içinde bakım ve tedavilerine örgütsel bir yaklaşım (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Akın, A. ve Yalnız, A. (2015). Yaşam Memnuniyeti Ölçeği (YMÖ) Türkçe formu: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 14(54), 95-102. http://dx.doi.org/10.17755/esosder.68461

Kahleoğulları, G. (2017). Hayatta Amaç Ölçeği, Hayatta Anlam Anketi Ve Yaşam Yönelimi Testi Revize Türkçe versiyonunun geçerlik, güvenirliği ve faktör yapısı. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Hasan Kalyoncu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Gaziantep.

Demirbaş, N. (2010). Yaşamda anlam ve yılmazlık (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Demirbaş-Çelik, N. ve İşmen-Gazioğlu, E. (2015). Yaşamda Anlam Ölçeği Lise Formu: Türkçe geçerlik ve güvenirliği. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33, 42-60.

Satici, A., & Tekin, E. (2017). Harmony in Life Scale - Turkish version: Studies of validity and reliability. Psicologia: Reflexão e Crítica, 30, 18. DOI: 10.1186/s41155-017-0073-9

Satıcı, S.A.,ve Göcet Tekin, E. (2017). Harmony in Life Scale - Turkish version: Studies of validity and reliability. Psicologia: Reflexão e Crítica, 30 ,18-27.

Demirdag, S. ve Kalafat, S. (2015). Yaşamın Anlamı Ölçeği (YAÖ): Türkçe'ye Uyarlama, Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16(2), 83-95. DOI: 10.17679/iuefd.16250801

Demirdağ, S. ve Kalafat, S. (2015). Yaşamın Anlamı Ölçeği (YAÖ): Türkçeye uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışması.İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16 (2), 83-95.

Demirci, İ. ve Ekşi, H. (2017, Mayıs). Sinop’ta huzur ve mutluluk: İnsanın yaşadığı yeri nasıl algıladığı huzuru ve mutluluğu ile ilişkili midir? 2. Avrasya Pozitif Psikoloji Kongresi’nde sunulan bildiri, Üsküdar Üniversitesi, 12-14 Mayıs, İstanbul, Türkiye.

Ünlü-Kaynakçı, F. Z. (2018). Merkezsizleştirme becerisini değerlendirme: Yaşantılar Ölçeğinin Türkçe formunun psikometrik özellikleri. Eğitimde ve Psikolojide Ölçme ve Değerlendirme Dergisi, 9, 150-160. doi: 10.21031/epod.367560

Gümüş Demir, Z. (2022). Yaşlılarda Psikolojik İyi Oluş Ölçeği’nin Geliştirilmesi. Senex: Yaşlılık Çalışmaları Dergisi, 6 (1), 16-32.  https://doi.org/10.24876/senex.2023.49

Alkan, N. (2022). Yeni Esenlik Ölçeği: Türkçe formu geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. Uluslararası Anadolu Sosyal Bilimler Dergisi, 6(1), 285-306.

Gökten, M. (1991). Toplu konutlarda insan-mekan ilişkileri (Doktora tezi). Ege Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.

Arslan, G. (2015). Yetişkin Psikolojik Sağlamlık Ölçeği’nin (YPSÖ) Psikometrik Özellikleri: Düşük sosyoekonomik örneklemde geçerlik ve güvenirlik çalışması. Ege Eğitim Dergisi, 16 (2),344-357.