Ölçek Kategorileri: 161 Okul Danışmanlığı

Nalbant, A., Babaoğlan, E.,ve Çelik, E. (2018). Akran Zorbalığına Uğrayan Kurbana Karşı Empati Ölçeğinin Türk kültürüne uyarlanması. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 14(2), 840-851

Karaman, M. A., Karadaş, C., & Cavazos Vela, J. (2019). Development of perceived school counselor support scale: Based on the ASCA Mindsets and Behaviors. International Journal of Assessment Tools in Education, 6,(2), 202-217. doi: 10.21449/ijate.561584

Kırıcı, Ş. ve Ekşi, H. (2022). Çocuk-Ergen Zorbalık Ölçeği-9 Kısa Form: Türkçe geçerlik ve güvenirlik çalışması. H. Çiftçi ve  M. Y. Dörtbudak (Ed.), 9. Uluslararası GAP Zirvesi Bilimsel Araştırmalar Kongresi Tam Metin Bildiriler içinde (s. 406-416). IKSAD Yayınları.

Oral, T., & Günlü, A. (2020). Adaptation of The Dysfunctional Attitudes Scale in Children (8-14 years) into Turkish culture. Turkish Psychological Counseling and Guidance Journal, 10(57), 255-275.

Ergin, A. ve Ekşi H. (2022, 27-28 Ağustos). Çok Boyutlu Sınav Kaygısı Ölçeği’nin Türkçeye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. T. Köseoğlu,A. Dede ve F. Kaya (Ed.), 3 International Scientific Research and Innovation Congress Book (s. 424-434, İstanbul, Türkiye.

Çivitci, A. (2007). Çokboyutlu öğrenci yaşam doyumu ölçeğinin Türkçe’ye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. Eğitim Araştırmaları-Eurasian Journal of Educational Research, 26, 51-60.

Yılmaz, E., Aktürk, A. ve Çapuk, S. (2021). Dijital Öğretmen Yeterlilik Ölçeği geliştirme: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (38), 34-68. https://doi.org/10.14520/adyusbd.950728

Akbağ, M., Eminoğlu-Küçüktepe, S., & Eminoğlu-Özmercan, E. (2016). A study on emotional literacy scale development. Journal of Education and Training Studies, 4(5), 85-91.

Haspolat, N. K. ve Yalçın, İ. (2022). Yüksek başarılı öğrencilerde Ebeveyn Başarı Baskısı Ölçeği geliştirme çalışması. Milli Eğitim Dergisi, 51(236), 3413-3442. https://doi.org/10.37669/milliegitim.992912

Ağlar, C. (2022) Ebeveyn görüşlerine göre öğrenci kişilik özelliklerinin belirlenmesi: Bir ölçek geliştirme çalışması (Tez No. 756708) [Yüksek lisans tezi, Cumhuriyet Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Özen, S. (2016). Ergen Öğrencilerin Okuldaki Temel Psikolojik İhtiyaçları Ölçeği'nin Türkçeye uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışmaları [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. İstanbul Üniversitesi, İstanbul.

Akat, M. ve Peker, A. (2021). Ergenlerin Gelişimsel Rehberlik İhtiyaçlarını Belirleme Ölçeği'nin (EGRİBÖ) geliştirilmesi. Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 42, 229-245.

Avcı, M. (2010). Rehber öğretmenlerin eş zamanlı görevlendirme uygulamasına ilişkin görüşleri (Yüksek Lisans tezi). Yeditepe Üniversitesi, İstanbul.

Duran Mucuk M. ve Şahin E.S.,(2022), Göreli Yoksunluk Ölçeği- Ergen Formu’nun (GYÖ- EF) geliştirilmesi, geçerliliği ve güvenilirliği, 23. Uluslararası Psikolojik Danışma ve Rehberlik Kongresi – Özet Kitapçığı, ss:194-195. https://pdrkongre2022.pdr.org.tr/dosyalar/files/PDR%20Kongre%20%C3%96zet%20Kitap%C3%A7%C4%B1%C4%9F%C4%B1%20-%202022(1).pdf

Gür, K. (2010). Sınıf rehber öğretmenleri ve okul psikolojik danışmanlarının yönetmelikteki rehberlik hizmetleri ile ilgili görevleri kabul durumlarının bazı değişkenlere göre incelenmesi (Yüksek Lisans teezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eğitim Bilimleri Bölümü, Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık Bilim Dalı, Ankara.

Ayaydin, Y., Küçük, S. (2022). Adaptation of blended teaching readiness instrument to Turkish. HAYEF: Journal of Education, 19 (2), 138-145.

Büyüköksüz, E., & Erözkan, A. (2019). Kaçınma ve Birleşme Ölçeği-Gençler 8 (KBÖ-G8): Türk kültüründe faktör yapısı ve güvenirlik çalışmaları. Journal of Cognitive Behavioral Psychotherapy and Research. 8 (Supplement 1): 3-7.

Kaynak, S. (2021). Ortaöğretim 9. sınıf öğrencilerinin okula uyum süreci: Bir karma yöntem araştırması. (Doktora tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Kartal, B., Baltacı, S., & Yıldız, A. (2022). Ortaokul öğrencileri için Matematik Öz Yeterlik ve Kaygı Ölçeğinin Türkçe’ye uyarlanması ve matematiksel öz benlik algısı ile ilişkisi. Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 23(3), 2471-2522.  https://doi.org/10.29299/ kefad.1140407

Mercan, O ve Kan, A. (2020). Mesleki Rehberlik Faaliyetlerine Yönelik tutum ölçeği: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Manisa Celal Bayar Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1), 1-16.

Özmen, S., Eren, H., & Tezer, M. (2016) Elementary school counseling services assessment: Students’ opinion, The Anthropologist, 25(3), 268-277, DOI: 10.1080/09720073.2016.11892116

Mafratoğlu, R., Altinay, F., Koç, A., Dagli, G., & Altinay, Z. (2023). Developing a School Improvement Scale to transform education into being sustainable and quality driven. SAGE Open, 13(1), 1-14. https://doi.org/10.1177/21582440231157584

Yavuz, F. (2006). Okul motivasyonunu değerlendirme ölçeği yapılandırılması ve güvenirliği (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Aslan, A.M. (2022). Okul temelli konsültasyon eğitimi programının okul psikolojik danışmanlarının konsültasyon öz-yetkinlik düzeylerine etkisi. Doktora tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Balcı, S. (2017). Okul Psikolojik Danışmanı Öz Yetkinlik Ölçeği'nin Türk kültüründeki psikometrik özellikleri. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 18(2), 633-649.