Ölçek Kategorileri: 142 Sosyal Beceriler

Karaman, S. & Karadakovan, A. (2015). İnmeli hastalara bakım veren hasta yakınlarının bakıma hazır oluşluk ölçeği geçerlik ve güvenirlik çalışması . Ege Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi , 31(1) , 1-10 . Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/egehemsire/issue/49336/630188

Kavaklı, M., & İnan, E. (2021). Psychometric properties and correlates of the Turkish version of Instagram Addiction Scale (IAS). Journal of Clinical Psychology Research, 5(2), 86-97. https://doi.org/10.5455/kpd.26024438m000037

Anlı, G., Sevinç, H., Güneş, Z. ve Yazgı, Z. (2020). İnstagram Kullanım Nedenleri Ölçeğinin geliştirilmesi ve ölçeğin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 19(75), 1185-1197. doi: 10.17755/esosder.526620

Akkuş, H. & Taş, K. (2019). Türkiye’de İş Kazaları ve Kader Anlayışı Üzerine Tipolojik Bir Araştırma: İş Kazaları ve Kader Ölçeği. Turkish Studies- Comparative Religious Studies, 14 (4), 591 – 602. DOI: 10.29228/TurkishStudies.37839

Uysal, D. (2024). Sağlık profesyonellerinden paramediklerin iş performansı ve iş sorumluluklarında psikolojik güçlendirmenin etkisi. ADYÜ Sağlık Bilimleri Dergisi, 10(1), 84-96. https://doi.org/10.30569.adiyamansaglik.1405473

Mert, İ. S. & Köksal, K. (2022). The Effect of workplace social courage on life satisfaction: A scale adaptation. Ege Academic Review , 22 (3) , 241-252. https://doi.org/10.21121/eab.943671

Gök Metin Z, Durmaz E, Akı E.(2023).Validity and Reliability of the Work-Family Balance Scale among Turkish Academicians. Hacettepe Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi. 10(1):60-69.DOI: 10.31125/hunhemsire.1273044

Yerlikaya, Y. G., ve Doğruyol, B. (2020). İşbirliği Ölçeği: Kültürel adaptasyon. IBAD Sosyal Bilimler Dergisi, (8), 350-363. http://dx.doi.org/10.21733/ibad.730704

Küçükibiş, H. F. ve Eskiler, E. (2022). İşbirliğine Dayalı Oyunla Öğrenme Stratejileri İçin Motivasyon Ölçeği; Türkçeye uyarlama, geçerlilik ve güvenilirlik çalışması / Motivation Scale for Learning Strategies with Collaborative Play; adaptation to Turkish, validity and reliability study . e-Uluslararası Eğitim Araştırmaları Dergisi , 13 (4) , 79-98 .https://doi.org/10.19160/e-ijer.1117273

Beyhan, A., & Ergün, A. (2022). Reliability and validity of the Turkish version of Work Readiness Scale for graduate nurses among senior nursing students. Journal of Nursology, 25(4), 230-237.

Gedik Toker, Ö., Hüsam, H., Behmen, M. B., Bal, N., Gültekin, M., & Toker, K. (2024). Validity and Reliability of the Turkish Version of the Emotional Communication in Hearing Questionnaire. American Journal of Audiology, 33(1), 79-91. https://doi.org/10.1044/2023_AJA-23-00093

Elçi, M., Şener, İ., Erdilek Karabay, M., Erman, H. (2021). İşyerinde Kıskanma ve Kıskanılma: Ölçek uyarlama ve ölçüt bağımlı geçerliliği. İş ve İnsan Dergisi, 8(2), 209 – 224. https://doi.org/10.18394/iid.953585

Oktuğ, Z., Turgut, T., ve Ünal, Z. (2018). İşyerinde Mizah Yoluyla Başa Çıkma Ölçeği: Türkçe’ye uyarlanması, güvenilirlik ve geçerlilik çalışması. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(26) , 782-797. doi: 10.20875/makusobed.428079

Uyar, M. (2022). Kadınlar İçin Fiziksel Öz Savunma Ölçeği’ nin geliştirilmesi. Uluslararası Bozok Spor Bilimleri Dergisi, 3(3), 29-45.

Karaca, F. (2016). Karaca Umre Yaşantıları Ölçeği. Kürşad Tüfekçi (Ed.), Sosyal bilimlerde stratejik araştırmalar içinde (s. 247-256). Lambert Academic Publishing.

Karaca, F. & Kandemir, F. (2016). KARACA-KANDEMİR UMUT ÖLÇEĞİ (KKUÖ) . Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi , 5 (9) , 7-34 .

Ergül-Güvendi, N. (2023) Kavram anlam sembol ilişkileri açısından iletişim sosyolojisinde sosyokültürel başarı parametreleri ölçeği (Tez No. 803066)  [ Doktora tezi, Atatürk Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Atik, S. ve Konan, N. (2015). Kendi Kendine (Öz) Liderlik Ölçeğinin eğitim örgütleri için Türkçeye uyarlanması, geçerlik ve güvenirlik çalışması . e-Uluslararası Eğitim Araştırmaları Dergisi , 6 (3) , 101-115 .https://doi.org/10.19160/e-ijer.55978

Arslan, N. (2017). Kendini Açma Ölçeğinin Türk kültürüne uyarlanması. FSM İlmî Araştırmalar İnsan ve Toplum Bilimleri Dergisi, 9, 63-72.

Acar, N.V. ve Öğretmen, T.(2007).Kendini Belirleme (Güvengenlik) Ölçeği Geliştirme Çalışmaları. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi , 3(27), 67-78.

Özdil, G. (2008). Kişilerarası problem çözme becerileri eğitimi programının okulöncesi kurumlara devam eden çocukların kişilerarası problem çözme becerilerine etkisi (Yüksek lisans tezi). Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aydın.

Gök, B. (2022). Kişisel İtibar Ölçeği’nin Türkçe tercümesinin geçerlik ve güvenirlik analizi. Pamukkale Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 52, 81-92. https://doi.org/10.30794/pausbed.1056445

Çoğaltay, N.; Gençdal, G. (2024). Kolaylaştırıcı Liderlik Stili: Bir ölçek geliştirme çalışması. Iğdır Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi (37), 174-196. https://doi.org/10.54600/igdirsosbilder.1494656

Esemenli, S. (1988). Kolej Kendini Anlatma Ölçeği’nin üniversite öğrencilerine uyarlanması (Yüksek Lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

: Işık Aydın, R. & Erdem, İ. (2022). Konuşma becerisine yönelik bir uzman değerlendirme ölçeği geliştirme çalışması. RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, (30), 106-120. DOI: 10.29000/rumelide.1192509.