Ölçek Kategorileri: 126 Zekâ

Alp, İ. E. (1994). Taklit Ederek Sınıflandırma Testinin Türk Çocuklarına uygulanması. Türk Psikoloji Dergisi, 9(32), 1-5.

Atılgan, H. (2005). Türkçe'ye Uyarlamış Temel Kabiliyetler Testi (TKT)7-11'in yapı geçerliği. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(24), 57-72.

Dogan, T., & Cetin, B. (2009). The validity, reliability and factorial structure of the Turkish version of the Tromso Social Intelligence Scale. Educational Sciences: Theory and Practice, 9(2), 709-720.

Oyar, E. & Atar, H. Y. (2021). TIMSS 2015 Matematiksel Benlik Saygısı Ölçeğinin ifadelerinin bifaktör modellere göre incelenmesi. International Journal of Assessment Tools in Education, 8(2), 326-341. https://doi.org/10.21449/ijate.718670.

Aslan A. E. (2001). Torrance Yaratıcı Düşünce Testi Türkçe versiyonu. M. Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 14, 19-40.

Doğan, T., & Çetin, B. (2009). Tromso Sosyal Zekâ Ölçeği Türkçe formunun faktör yapısı, geçerlik ve güvenirlik çalışması. Educational Sciences: Theory and Practice, 7(1), 241-268.

Arslan, S., İşeri, İ., Akcaalan, M., ve Yurdakul, C. (2015). The adaptation and validation of the Turkish version of The Three-Branch Emotional Intelligence Rating Scale. The Turkish Online Journal of Educational Technology, Special Issue 1 for IETC 2015, 518-522.

Tatar, A., Saltukoğlu, G., Serdar, T. ve Bender, M. T. (2016). UKMH Duygusal Zeka Testinin Türkçeye uyarlanması ve psikometrik özelliklerinin incelenmesi. Anatolian Journal of Psychiatry/Anadolu Psikiyatri Dergisi, 17.

Atmaca, F., & Baloğlu, M. (2023). Are we as intelligent as we think? Adaptation study of ICAR-16 into Turkish. Personality and Individual Differences, 213, 112284. https://doi.org/10.1016/j.paid.2023.112284

Alma, S. (2015). Üstün yetenekliliği derecelendirme ölçekleri-okulöncesi/anaokulu formu (GRS-P)‘nun türkçeye uyarlanması (Doktora tezi). Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Konya

Eker, A. (2022). Competition skills and challenge level scale (CCS) in gifted and talented education: Development, validity and reliability. Journal of Gifted Education and Creativity, 9(1), 75-84.

Aktı, Ü.., Giderler, C., Duran, C., Behdioğlu, S., ve Boz,D. (2017). Vicdani Zeka Ölçeği: Geçerlilik ve güvenirlik çalışması. İslam Medeniyeti Araştırmaları Dergisi, 2(3), 329-349.

Savaşır, I. ve Şahin, N. (1995). Wechsler Çocuklar İçin Zeka Ölçeği uygulama kitapçığı. Ankara: Türk Psikologlar Derneği.

Bakar E., Soysal Ş., Kiriş N., Şahin A., Karakaş S. (2005). Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğunun değerlendirilmesinde Wechsler çocuklar için zeka ölçeği geliştirilmiş formunun yeri. Klinik Psikiyatri Dergisi, 8(1), 5 – 17.

Karakuş P. S. , Örüm M. H. , Kuştepe A. , Kara M. Z. & Kalenderoğlu A. (2020). Dikkat-Eksikliği/Hiperaktivite Bozukluğu’nda Wechsler Çocuklar İçin Zekâ Ölçeği-IV’nin Klinik Kullanımı. Medical Records, 2(1) 1-4. https://doi.org/10.37990/medr.689675

Çelik, C., Yiğit, İ. ve Erden, G. (2015). Wechsler Çocuklar İçin Zeka Ölçeği Geliştirilmiş Formunun doğrulayıcı faktör analizi: Normal zihinsel gelişim gösteren çocukların oluşturduğu bir örneklem. Türk Psikoloji Yazıları, 18(35), 21-29.

Uluç, S., Öktem, F., Erden, G., Gençöz, T. ve Sezgin, N. (2011). Wechsler Çocuklar İçin Zekâ Ölçeği-IV: Klinik bağlamda zekânın değerlendirilmesinde Türkiye için yeni bir dönem. Türk Psikoloji Yazıları, 14(28), 49-57.

Sezgin, N. , Baştuğ, G. , Yargıcı Karaağaç, S. & Yılmaz, B. (2014). Wechsler Yetişkinler İçin Zekâ Ölçeği Gözden Geçirilmiş Formu WAIS-R Türkiye Standardizasyonu: Ön Çalışma . Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi , 54 (1) , 451-480 . Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/dtcfdergisi/issue/66789/1044484

Karaoglan Yilmaz, F. G., & Yilmaz, R. (2023). Yapay zekâ okuryazarlığı ölçeğinin Türkçeye uyarlanması. Bilgi ve İletişim Teknolojileri Dergisi, 5(2), 172-190. https://doi.org/10.53694/bited.1376831

Polatgil, M. ve Güler, A. (2023). Yapay Zekâ Okuryazarlığı Ölçeğinin Türkçe’ye Uyarlanması. Sosyal Bilimlerde Nicel Araştırmalar Dergisi, 3(2), 99–114.

Kaya, F., Aydin, F., Schepman, A., Rodway, P., Yetişensoy, O., & Demir-Kaya, M. (2022). The roles of personality traits, al anxiety, and demographic factors in attitudes toward artificial intelligence. International Journal of Human–Computer Interaction, 1-18. https://doi.org/10.1080/10447318.2022.2151730

Kaya, A. & Yöntem, M. K. (2020). Zihin Yetersizliği Olan Yetişkin Bireylere Yönelik Tutum Ölçeği’nin Geliştirilmesi . Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi SBE Dergisi , 10 (1) , 61-73 . DOI: 10.30783/nevsosbilen.656471