Ölçek Kategorileri: 126 Zekâ

Kaplan, A. (2008). Raven’ın İlerleyen Matrisler Plus Testi’nin 12-13 yaş çocukları üzerinde geçerlik,güvenirlik ve ön norm çalışmalarına göre üstün zekalı olan ve olmayan öğrencilerin mantıksal düşünme yeteneklerinin karşılaştırılması (Yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Sak, U., Bal Sezerel, B., Ayas, B., Tokmak, F., Özdemir, N., Demirel Gürbüz, Ş. ve Öpengin, E. (2016). Anadolu Sak Zeka Ölçeği (ASİS) uygulayıcı kitabı.. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi ÜYEP Merkezi.

Gürkol, Ö. (2014). Askeri zekâya doğru: Kavramlaştırma ve askeri ortamda başarı için bir ölçek geliştirme denemesi (Yüksek lisans tezi, Kara Harp Okulu Komutanlığı, Savunma Bilimleri Enstitüsü, Ankara). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir.

Öktem, F. (1998). Asperger Bozukluğu Olan Çocuklarda WÇZÖ-R Alt Test Örüntüleri. Türk Psikoloji Dergisi, 13(42), 1-12.

Köksal, A. (2007). Üstün zekalı çocuklarda duygusal zekayı geliştirmeye dönük program geliştirme çalışması (Doktora tezi, İstanbul Üniversitesi, İstanbul). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp adresinden edinilmiştir.

Mumcuoğlu, Ö. (2002). Bar-On Duygusal Zeka Testi (Bar-On Emotional Quotient Inventory-Bar-On EQ-i) nin Türkçe dilsel eşdeğerlik, güvenirlik ve geçerlik çalışması. ( Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Karabulut, A. (2012). Duygusal zeka: Baron Ölçeği uyarlaması (Yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Karabulut, A. (2012). Duygusal zeka: BarOn ölçeği uyarlaması (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Akyol, C. (2011). İlköğretim I. kademeye yönelik Bilgisayar Destekli Çoklu Zeka Ölçeğinin geçerlilik ve güvenirlik çalışması (Yüksek lisans tezi). Selçuk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.

Alp, E. ve Diri, A. (2003). Bilişsel Yetenekler Testi’nin (CogAT®) Ana Sınıfı ve Birinci Sınıf Öğrencileri i için kurultu geçerliği çalışması. Türk Psikoloji Dergisi, 18 (51), 19-31.

Susar-Kırmızı, F. (2006). İlköğretim 4. sınıf Türkçe öğretiminde çoklu zeka kuramına dayalı işbirlikli öğrenme yönteminin erişi, tutumlar, öğrenme stratejileri ve çoklu zeka alanları üzerindeki etkileri. (Doktora tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Altıntaş, M. (2014). Çocuklar İçin Zihin Kuramı Test Bataryası'nın 4-5 yaş Türk çocuklarına uyarlanması, geçerlik ve güvenirlik çalışması (Yüksek lisans tezi, Haliç Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir.

Gülşen, C. (2015). Çoklu Zekâ Alanları Değerlendirme Ölçeği geliştirilmesi çalışması. International Journal of Human Sciences, 12(2), 1918-1930.

Seber, G. (2001). Çoklu zeka alanlarında kendini değerlendirme ölçeğinin geliştirilmesi (Yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Korkmaz, B. (2010). Ortaöğretim dokuzuncu sınıf biyoloji dersi canlıların çeşitliliği ve sınıflandırılması ünitesinin çoklu zeka temelli işlenmesinin öğrenci başarısı üzerine etkisi (Yüksek Lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Yeşil, R., Korkmaz, Ö. (2010). Reliability and validity analysis of the Multiple Intelligence Perception Scale. Education, 131 (1), 8-32..

Hesapçıoğlu, S. T., Çelik, P. C., Özmen, P. S. ve Yiğit, P. İ. (2016). Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu bulunan çocuklarda Wechsler Çocuklar İçin Zekâ Ölçeği gözden Geçirilmiş Formunun (wçzö-r) incelenmesi: alt testlerin, Kaufman Ve Bannatyne sınıflamalarının yordama gücü. Türk Psikiyatri Dergisi, 27(19), 31-40.

Cırık M., Uğur, S. A. K., ve Öpengin, E. (2020). Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu Olan Çocukların Anadolu-Sak Zekâ Ölçeği profillerinin incelenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 21(4), 663-685. http://dx.doi.org/10.21565/ozelegitimdergisi.570505

Kutlu, A. (1987). Düşünme Gücü Ölçeğinin geçerlik ve güvenirliğine ilişkin bir çalışma.(Yayınlanmamış yüksek lisans tezi), Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Aydın, M. D. (2001). Liderlik ve liderlik zekası: uygulamalı bir çalışma (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Ergin, F. E. (2000). Üniversite öğrencilerinin sahip oldukları duygusal zeka düzeyi ile 16 kişilik özelliği arasındaki ilişki üzerine bir araştırma (Yüksek lisans tezi). Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.

Koçyiğit, M., & Karadağ, E. (2017). Duygusal Zekâ Öğrenci Liderliği için bir ölçek geliştirme çalışması. Journal of Kirsehir Education Faculty. 18(2).

Koçyiğit, M., ve Karadağ, E. (2017). Duygusal zekâ öğrenci liderliği için bir ölçek geliştirme çalışması. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 18(2),1-17.

Kayıhan, Ş. N., ve Arslan, S. (2016). Emotional Intelligence Scale: A study of scale adaptation. FSM İlmi Araştırmalar İnsan ve Toplum Bilimler Dergisi, (7), 137 - 145.

Cakan, M. (2005). Adaptation of an Emotional Intelligence Scale for Turkish Educators. International Education Journal, 6(3), 367-372.