Ölçek Kategorileri: 110 Gelişim Psikolojisi -Genel

Beşiroğlu, B. (2016). Çocukların Sosyal Anlayış Ölçeği-kısa formunun psikometrik özelliklerinin otizmli çocuklar üzerinden incelenmesi (Tez No. 448523) [Yüksek Lisans Tezi, Koç Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Akın, A., Şahin, M. ve Gülşen, M. (2015). Çocukluk çağı narsisizm ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 24, 203-215. http://dx.doi.org/10.14582/DUZGEF.476

Gunay Oge, R., Pehlivan, F. Z. & Işıklı, S. (2020). Validity and reliability of the Benevolent Childhood Experiences (BCES) Scale in Turkish. Dusunen Adam The Journal of Psychiatry and Neurological Sciences, 33,146-154. https://dx.doi.org/10.14744/DAJPNS.2020.00074

Bayar, Ö. & Doğan, T. (2023). Çocukluk Dönemi Koruyucu Yaşantılar Ölçeği (ÇD-KYÖ): Çocuk istismarı ve ihmalinde koruyucu faktörlerin ölçülmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 68, 128-155.  https://doi.org/10.21764/maeuefd.1292407

Manap, A. (2015). Çocukluk Yaşantıları Ölçeği'nin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8(41), 822-826.

Alpay, H. E., Bellur, Z., & Aydin, A. (2018). The reliability and validity of the Invalidating Childhood Environment Scale (ICES) - Turkish version. Dusunen Adam The Journal of Psychiatry and Neurological Sciences, 31, 40-49. doi: 10.5350/DAJPN2018310104

İnce Aracı, F.G., Oyar, E., & Tan, Ş. (2024). A cross-cultural validation of Multidimensional Digital Stress Scale in Türkiye. Kastamonu Education Journal, 32(2), 247-259. https://doi.org/10.24106/kefdergi.1473539

Özmete, E. ve Koğar, H. (2015). Çok Boyutlu Ergen Değerlendirme Ölçeği (ÇBEDÖ): Türkçe ‘ye uyarlama çalışması. 21. Yüzyılda Eğitim ve Toplum Eğitim Bilimleri Ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 4(10), 39-58.

Beyazıt, U., Taşçıoğlu, G., & Ayhan, A. B. (2024). The Adaptation of the Multidimensional Neglectful Behavior Scale-Adolescent/Adult Recall Form into Turkish: Validity and Reliability Studies. Children and Youth Services Review, 157, 107439.  https://doi.org/10.1016/j.childyouth.2024.107439

Çağdaş, A. (1997). İletişim dilinin 4-5 yaş çocuklarının sosyal gelişimine etkileri (Doktora tezi). Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.

Çelik-Örücü, M., Bugay, A., Tuna, M. E., Çok, F. ve Aşkar, P. (2015). Davranış Problemleri Ölçeğinin lise öğrencilerinde psikometrik özelliklerinin incelenmesi. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 16(5), 337-345.

Salı, G. (2017). Davranış ve Duyguları Değerlendirme Ölçeği-2'nin beş yaş grubu için Türk kültürüne uyarlama çalışması. Uluslararası Avrasya Sosyal Bilimler Dergisi, 8(26), 43-61.

Cesur, S. ve Topçu, M. S. (2010). Değerlerin Belirlenmesi Testinin güvenirlik ve geçerlik çalışması ve yaş, eğitim, cinsiyet ve ebeveyn eğitiminin ahlaki gelişim ile ilişkisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 10(3), 1657-1696.

Topçu, S. (2017). Çocuklarda otizm spektrum bozukluğunun M-CHAT (modified checklist for autism in toddlers/ değiştirilmiş erken çocukluk dönemi otizm tarama ölçeği) ve TIDOS (three-item direct observation screen/ üç maddelik direk gözlemsel tarama) tarama testleri ile değerlendirilmesi (Tez No. 453883) [Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Kıransal, N., & Kaya, F. (2022). Validity and reliability study of the Turkish version of Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder Stigma Questionnaire. Perspectives in psychiatric care, 58(3), 978-985.

Turaşlı, N. K. (2014). Validity and reliability of the DeMoulin Self-concept Developmental Scale for Turkish preschoolers. Eurasian Journal of Education Research, 55, 55-72. http://dx.doi.org/ 10.14689/ejer.2014.55.4

Anlar, B. ve Yalaz, K. (1996). Denver II gelişimsel tarama testi Türk çocuklarına uyarlanması ve standardizasyonu el kitabı. Ankara: Meteksan Matbası.

Yıldırım, S. ve Keser, H. (2024). Dijital hak ve sorumluluklar ölçeği geliştirme çalışması. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 61, 414-437. https://doi.org/10.9779/pauefd.1062067  

Arslankara, V. B., Demir, A., Öztaş, Ö., & Usta, E. (2022). Digital Well-Being Scale validity and reliability study. Journal of Teacher Education and Lifelong Learning, 4(2), 263-274. Doi: 10.51535/tell.1206193

Budak, K. S. (2020). Okul öncesi dönem çocukları için Dijital Oyun Bağımlılık Eğilimi Ölçeği’nin ve Dijital Oyun Ebeveyn Rehberlik Stratejileri Ölçeği’nin geliştirilmesi, problem davranışlarla ilişkisinin incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Pamukkale Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.

Budak, K. S. (2020). Okul öncesi dönem çocukları için Dijital Oyun Bağımlılık Eğilimi Ölçeği’nin ve Dijital Oyun Ebeveyn Rehberlik Stratejileri Ölçeği’nin geliştirilmesi, problem davranışlarla ilişkisinin incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Pamukkale Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.

Tortop, HS. ve Kestanlıoğlu, TK. (2018). Dikkat ve konsantrasyon yeteneği geliştirme öz yeterlik ölçeği . Üstün Zekalılar Eğitimi ve Yaratıcılık Dergisi , 5(1), 70-85 . https://dergipark.org.tr/en/pub/jgedc/issue/38678/441512 adresinden alınmıştır.

Budak, Z., (2020). Dinleme Ortamları ve Yansımalarının Yaşam Kalitesi Üzerine Etkisi Ölçeği’nin Türkçe geçerlik ve güvenirlik çalışması. (Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi).

Anur, H. (2024). Doğaya Uygun Yaşam Ölçeği’nin geliştirilmesi ve sınanması (Doktora Tezi, Mersin Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü). Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Şendil, G., Karabulut, H., Akyüz, D., Güner-Algan, A., & Yahyaoğlu, M. (2016). Turkish adaptation of the Prenatal Maternal Expectations Scale (PMES). In M.A. Icbay, H. Arslan and F. Jacobs, (Eds.), Research on social studies (pp. 223-232). Frankfurt am Main: Peter Lang.