Ölçek Kategorileri: 110 Gelişim Psikolojisi -Genel

Sezgin, N., Erol, N., ve Savaşır, I. (1993). 0–6 Yaş Çocukları İçin Gelişim Tarama Envanteri. Türk Psikiyatri Dergisi, 4(1), 9-17.

Aslan, Ö.M.(2017).36-71 Aylık Çocuklar İçin Oyun Davranış Ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kastamonu Eğitim Dergisi, 25(3), 897-910.

Eke, K. (2018). 4-6 Yaş sosyal davranış ölçeğinin geliştirilmesi ve çocukların sosyal davranışları ile ebeveyn tutumları arasındaki ilişkinin incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Ocak, İ.& İçel, K.(2020). 4. Sınıf Öğrencilerinin Disiplinli Zihin Özelliklerini Belirlemeye Yönelik Ölçek Geliştirme Çalışması. International Journal of Contemporary Educational Research, 7(2), 132-143. https://doi.org/10.33200/ijcer.788947

Balcık, G. (2011). 5 Yaş Çocuklar İçin Kendini Yönetme Davranışı Ölçeği’nin geliştirilmesi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Ergin T., Ergin H. ve Hollo E. (2009, Ekim). ET 6-6 (6 Aydan 6 Yaşa Gelişim Tarama Testi)’nın Türkçeye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. X. Ulusal Psikolojik Danışmanlık ve Rehberlik Kongresinde sunulan sözel bildiri, Adana.

Özbaran, N., vd. (2017). 6-18 Yaş Aralığındaki Çocuklarda Otizm Spektrum Tarama Ölçeği’nin Türkçe Uyarlamasının Psikometrik Özellikleri. Türk Psikiyatri Dergisi, 28(4), 268 – 277.

Şahin, G. , Dilidüzgün, S. & Leana Taşcılar, M. (2020). 8-10 Yaş Çocukları İçin Eleştirel Okuma Ölçeği Geçerlik Güvenirlik Çalışması . Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi , 14 (1) , 372-386 . DOI: 10.17522/balikesirnef.657527

Kösem- Şen, F. (2002). Adolesan Ayrılma-Birleşme Testi geçerlik güvenirlik çalışması (Tıpta uzmanlık). Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi, İzmir.

Erdim, L., Ergün, A. ve Şişman, F.N. (2023). Adolesanlar için fiziksel aktivite ölçeği (AFAÖ): Türkiye örneği üzerinde psikometrik bir değerlendirme. Sağlık Bilimlerinde Değer, 13(3), 458-64.

Çeviker, B., Öngün Yılmaz, H., & Aydın Haklı, D. (2023). Hedonic Eating Scale for Adolescents (HES-A): Development, factor structure, validity and reliability for adolescents. BANÜ Sağlık Bilimleri ve Araştırmaları Dergisi, 6(1), 215-222.

Çeviker, B., Öngün Yılmaz, H., & Aydın Haklı, D. (2023). Adolesanlar için Hedonik Yeme Ölçeği (AHYÖ): Geliştirilmesi, faktör yapısı, geçerlik ve güvenirliği. BANÜ Sağlık Bilimleri ve Araştırmaları Dergisi, 5(3), 249-256. https://doi.org/10.46413/boneyusbad.1333266

Şengün, Mustafa , Kaya, Mevlüt . “Ahlaki Olgunluk Ölçeği: Geçerlik Ve Güvenirlik Çalışması”. Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 24 / 24-25 (Temmuz 2007): 51-64 .

Gezici-Yalçın, M., Şenyurt, A. Y., Gültepe, B., ve Coşkun, H. (2016). Ahlâkî Uzaklaşma Ölçeğinin Türkçeye uyarlanması. Kalem Uluslararası Eğitim ve İnsan Bilimleri Dergisi, 6(1), 309-332.

Sözer-Çapan, A. (2005). 3-11 yaş çocuklarının ahlak gelişimlerinin Piaget`in ahlaki gelişim kuramına göre incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Ulusoy,N.,& Graessel,E.(2017).Validation of the Turkish version of the Burden Scale for Family Caregivers. Zeitschrift fur Gerontologie und Geriatrie,50 (4) 339–346,DOI https://doi.org/10.1007/s00391-016-1044-y

Yalçin Irmak, A., Çelikkalp, Ü., Özdemir Aydin, G., Metinoglu, M. (2021). Development and validation of the Gaming Disorder Scale–Family Form. Journal of Psychosocial Nursing and Mental Health Services, 59(11), 25–32. doi:10.3928/02793695-20210527-02.

Karataş, S., Crocetti, E., Schwartz, S. J., & Rubini, M. (2021). Psychological and social adjustment in refugee adolescents: The role of parents’ and adolescents’ friendships. New Directions for Child and Adolescent Development. https://doi.org/10.1002/cad.20395

Çalışkan, M. ve Şahin, A. (2022). Akıl ve Zeka Oyunlarına Yönelik Veli Tutum Ölçeği. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 15(2), 1-13.

Aydoğdu, F. (2022). Developing a Peer Relationship Scale for Adolescents: A validity and reliability study. Current Issues in Personality Psychology, 9(1), 164-176. https://doi.org/10.5114/cipp.2021.109461

Akman, Y. (1994). Anaokulu Öğrencileri Ayrılık Kaygısı Ölçeği. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2(1), 13-18.

Özbey, S. ve Alisinanoğlu, F. (2009). Okul öncesi eğitim kurumuna devam eden 60-72 aylık çocukların problem davranışlarının bazı değişkenlere göre incelenmesi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2(6), 493-516.

Savaşır, I., Sezgin, N., ve Erol, N. (1994). Ankara gelişim tarama envanteri el kitabı. Ankara, Türk Psikologlar Birliği.

Kocayörük, E. (2010). A Turkish adaptation of the inventory of parent and peer attachment: The reliability and validity study. Eğitim Araştırmalan-Eurasian journal of Educational Research, 40,133-151.

Kılıç, Ş., Kumandaş, H. (2017). Anne-Babaların Çocukların Duyguları Hakkındaki İnanışları Ölçeğinin geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. Anadolu Psikiyatri Dergisi,18(2),169-178