Ölçek Kategorileri: 10 Psikoloji

Abanoz, S. (2023). Dinî Başa Çıkma: Bir ölçek geliştirme çalışması. Eskiyeni, 48, 201-222. https://doi.org/10.37697/eskiyeni.1226612.

Ekşi, H. (2001). Başaçıkma, dini başaçıkma ve ruh sağlığı arasındaki ilişki üzerine bir araştırma: Eğitim, ilahiyat ve mühendislik fakültesi öğrencilerinin karşılaştırılması (Doktora tezi). Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bursa.

Güner, A. (2006). Lise öğrencilerinde stres başaçıkma ve dini başaçıkma. (Yüksek lisans tezi). Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.

Yılmaz, S. (1999). 7 - 9 yaş çocuklarının dini bilgi ve duygu gelişimleri üzerinde ailenin etkisi (Yüksek lisans tezi). Ondokuz Mayıs Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Samsun.

Karaçoşkun, M. D. (1998). Psiko-sosyal açıdan iman (dini inanç)-amel (dini davranış) ilişkisi (Doktora tezi). Ondokuz Mayıs Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Samsun.

Kuşat, A., & Bulut, M. B. (2016). Dini dünya görüşleri ölçeğinin Türkçeye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9(43), 2502-2509.

Karaçoşkun, M. D. (1998). Psiko-sosyal açıdan iman (dini inanç)-amel (dini davranış) ilişkisi (Doktora tezi). Ondokuz Mayıs Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Samsun.

Aydın, A. R. (1995). Dini inkarın psiko-sosyal nedenleri (Doktora tezi). Ondokuz Mayıs Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Samsun.

Gülmez Ç., Pattabanoğlu F. (2020). Dini sembollere yönelik psikososyal tutumlar ölçeğinin geliştirilmesi ve bazı değişkenlere göre karşılaştırılması. Bilimname, 0(43), 247 – 286. https://doi.org/10.28949/bilimname.800251

Seyhan, B. Y. (2015). Dini Şuur Ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Ekev Akademi Dergisi, 61(61), 399-414.

Ok, Ü. (2011). Dini Tutum Ölçeği: Ölçek geliştirme ve geçerlik çalışması. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 8(2), 528-549.

Çakı, F. & Şentuna, B. (2017). Türk gençlerinde dini ve informal gönüllülük: Bir ölçek geliştirme çalışması. İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 5 (10-11), 223-247.

Rehber, D., Vural, M. E., & Ekşi, H. (2025). Dini ve Manevi Mücadele Ölçeği’nin Türkçe uyarlaması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. İlahiyat Tetkikleri Dergisi(63), 45-54. https://doi.org/10.29288/ilted.1564927

Cirhinlioğlu, F. G. (2006). Üniversite öğrencilerinde utanç eğilimi, dini yönelimler, benlik kurguları ve psikolojik iyilik hali arasındaki ilişkiler. (Doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Coştu, Y. (2009). Dine normatif ve popüler yaklaşım: “Bir Dini Yönelim Ölçeği denemesi". Hitit Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 8(15), 119-139.

Onay, A. (2002). Dini Yönelim Ölçeği: Ölçek geliştirmede yöntem, teorik altyapı, geçerlilik ve güvenilirlik. İslamiyat Dergisi, 5(4), 181-192.

Harlak, H. ve Eskin, M. (2018). Dini Yönelim ve Dindarlık Ölçeklerinin geliştirilmesi ve psikometrik özelliklerinin incelenmesi. Yeni Symposium 56(2), 24-32. doi: 10.5455/NYS.20180730021249

Şahin, A., Tatlılıoğlu, K., ve Küçükköse, İ . (2014). Dini Yükleme Ölçeğinin psikometrik özellikleri.Erzincan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(1), 131-158.

Paker, K. O. ve Akçalı, S. İ. (2012). Dinin bireyselleşmesi: Üniversite gençliği ile bir ölçek çalışması. Gaziantep University-Journal of Social Sciences, 11(4), 1440-1459.

Yapıcı, A. (2006). Yeni Bir Dindarlık Ölçeği ve Üniversiteli Gençlerin Dinin Etkisini Hissetme Düzeyi: Çukurova Üniversitesi Örneği. Çukurova Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 6(1), 66-116.

Yalçın, G. ve Özcan, M. (2022). Dinleme Becerisi Ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 19(3), 1231-1242. Doi: 10.33437/ksusbd.1214707

Cihangir Çankaya, Z. (2012). Dinleme becerisi ölçeği’nin yeniden incelenmesi: Psikolojik danışma ve rehberlik öğrencilerinin dinleme becerilerinin çeşitli değişkenlere göre karşılaştırılması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 12(4), 2359 – 2376.

Karagöz, B. & İşcan, A. (2016). Listening Anxiety Scale for university students: A study of validity and reliability. Participatory Educational Research (PER), 4, 199-203.

Budak, Z., (2020). Dinleme Ortamları ve Yansımalarının Yaşam Kalitesi Üzerine Etkisi Ölçeği’nin Türkçe geçerlik ve güvenirlik çalışması. (Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi).

Okur, A. ve Azizoğlu, N. İ. (2016). Dinleme Üstbiliş Stratejileri Ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (40), 113-124.