Ölçek Kategorileri: 10 Psikoloji

Kuruçırak, Ş. (2010). 4-12 aylık bebeği olan babaların, babalık rolü algısı ile bebek bakımına katılımı arasındaki ilişkİ (Yüksek Lisans tezi). Akdeniz Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Antalya.

Calpbinici, P., Uzunkaya-Öztoprak, P., Terzioğlu, F. & Üstün, Y. (2023): The Fathers’ Fear of Childbirth Scale: a Turkish validity and reliability study.Journal of Reproductive and Infant Psychology.DOI: 10.1080/02646838.2023.2225084

Koçak, V., Altuntuğ, K., Geçkil, E., Ege, E. (2015).Babaların Doğum Sonu Güvenlik Hisleri Ölçeğinin geçerlilik ve güvenirliğinin incelenmesi. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 18(3),172-180 . DOI: 10.17049/ahsbd.60358

Küçükoğlu, S., Kurt Sezer, H., & Dennis, C.-L. (2023). Validity and reliability of the Turkish version of the Paternal Breastfeeding Self-efficacy Scale – Short form for fathers. Midwifery, 116, 103513. https://doi.org/10.1016/j.midw.2022.103513

Uzun, H. (2020). Babalık Ölçeği'nin Türkçeye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Bingöl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (20), 551-568. https://doi.org/10.29029/busbed.799787

Ünlü, Ş. (2010). Being fathered and being a father: Examination of the general pattern of Turkish fathers' and their own fathers' involvement level for children between the ages of 0-8 (Yüksek lisans tezi). Ortadoğu Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Kuzucu, Y. (1999). Babalarıyla çatışma düzeyi yüksek ve düşük olan ergenlerin ve babalarının babalık rolüne ilişkin algılarının karşılaştırılması (Yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Benli, T. E., & Aksoy Derya, Y. (2021). Turkish validity and reliability study of Paternal Antenatal Attachment Scale. Perspectives in Psychiatric Care, 57(1), 295-303. https://doi.org/10.1111/ppc.12563

Alpak, S. K. (2023). Babanın Sağlığa Katılımı Ölçeği’nin Türkçe geçerlik ve güvenirliği (Tez No. 798426) [Yüksek lisans tezi, Atatürk Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/

Dönmez, Ö. (2019). Babasavar Annelik Ölçeği’nin geliştirilmesi ve okul öncesi çağda çocuğu olan anne-babaların etkileşim davranışlarının incelenmesi (Tez no. 560462). (Yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü

Morsünbül, Ü. (2011). Ergenlikte özerkliğin ve kimlik biçimlenmesinin öznel iyi oluş üzerindeki etkisi (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Onay, Ö. A., & Özsoy, E. (2025). Assessing dependent personality: Psychometric evaluation of the Dependent Personality Questionnaire among Turkish professionals and university students. Journal of Human Behavior in the Social Environment, 1–12. https://doi.org/10.1080/10911359.2025.2503440

Demir, D., Bektas, M., Demir, S., & Bektas, I. (2020). Psychometric properties of the Turkish version of The Addiction-Like Eating Behavior Scale for university students. Current Psychology. https://doi.org/10.1007/s12144-020-00664-w

Ögel, K., Evren, C., Karadağ, F., & Tamar-Gürol, D. (2012). Bağımlılık Profil İndeksi’nin (BAPİ) geliştirilmesi, geçerlik ve güvenilirliği. Türk Psikiyatri Dergisi, 23(4), 264-273. 

Ögel, K., Koç, C., Başabak, A., İşmen, E.M. ve Görücü, S.(2015).Bağımlılık Profil İndeksi Klinik Formunun (BAPİ-K) geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenilirlik çalışması. Bağımlılık Dergisi, 16(2), 57-69.

Şimşek, M., Öncü, F. ve Kabil, M. (2020). Bağımlılıkta Eş Bağımlılık Faktörü (BEŞF) Ölçeği’nin geçerlik ve güvenilirlik çalışması. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, (12), 268-280. Doi: 10.18863/pgy.800752

Morsünbül, Ü. (2011). Ergenlikte özerkliğin ve kimlik biçimlenmesinin öznel iyi oluş üzerindeki etkisi (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Çoklar, I. ve Dönmez, A. (2015). Bağışlama İstekliliği Ölçeği'nin uyarlama, geçerlik ve güvenilirlik çalışması. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6(1), 60-73.

Ulus, L., & Aksoy, A. B. (2017). Forgiveness and Forgiveness Probability Scales: Validity and Reliability Study of Turkey. NeuroQuantology, 15(4).50-55.

Arık Güngör, B., Bektaş, O., & Saraçoğlu, S. (2024). Teacher self-efficacy scale towards context-based science learning: Validity and reliability study. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi [Journal of Theoretical Educational Science], 17(3), 499-538. http://doi.org/10.30831/akukeg.1388214

Sümer, N., Sayıl, M. ve Kazak-Berument, S. (2016). Anne Duyarlığı ve Çocuklarda Bağlanma: Anne Duyarlığı Sınıflama seti ve Bağlanma Davranışı Sınıfla Seti. Koç Yayınları.

Çelik, M., & Türk, N. (2024). Bağlanma Stilleri Ölçeği Kısa Formu’nun psikometrik özelliklerinin incelenmesi. Journal of History School, 73, 3121-3141. http://dx.doi.org/10.29228/joh.78675

Varlık Özsoy, E., & Hisli Şahin, N. (2023). Bağlanma Temelli Zihinsel Temsiller Ölçeği (BTZTÖ): Türk kültürüne özgü bağlanma ölçümü için yeni bir araç. Türk Psikiyatri Dergisi, 34(4), 223-234. https://doi.org/10.5080/u26262

Türk, N., & Batmaz, H. (2024). Psychometric properties of Turkish versions of the Non-Attachment Scale Short Form. Journal of Social Sciences and Education, 7(2), 279-294. https://doi.org/10.53047/josse.1552442

Güzel Gürbüz, P. , Esentaş Deveci, M. , Er, B. , Yavaş Tez, Ö. ve Zerengök, D. (2022). Bağlılık olarak gönüllülük yükümlülüğü ölçeği ve görev olarak gönüllülük yükümlülüğü ölçeği’nin türk kültürüne uyarlanması: Geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. Manisa Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 20 (4), 147-166. https://doi.org/10.18026/cbayarsos.1084096