Ölçek Kategorileri: 10 Psikoloji

Mollaoğlu, M., Durna, Z. ve Bolayır, E. (2015). Türkiye’deki epilepsili hastalarda Yaşam Kalitesi Ölçeği’nin (QOLIE-31) geçerlik ve güvenirliği. Nöro Psikiyatri Arşivi, 52, 289-295.

Çalışkan Sarı, A., & Yalçınkaya-Alkar, Ö. (2018). The attitudes towards Syrians living in Turkey: A scale development, Göç Araştırmaları Dergisi (The Journal of Migration Studies),4(2), 10-36.

Buluş, M. (2000). Öğretmen adaylarında yükleme karmaşıklığı, düşünme stilleri ve bilişsel tutarlılık tercihinin bazı psikososyal özellikler ve akademik başarı çerçevesinde incelenmesi (Doktora tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Yıldırım, F., & Hablemitoğlu, Ş. (2014).Reliability and Validity of a Turkish version of the Passionate Lova Scale. Social Behavior and Personality, 42(4), 673-684.

Ciger, İ.(2021) Tuvalet Eğitimi Bilgi Tutum Ölçeğinin Geliştirilmesi, Tez No.680215 (Yüksek Lisans tezi, Atatürk Üniversitesi). Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Erk, M. A., ve Fırat, S. (2020). Twitch İzleyici Motivasyon Ölçeği: Bir Ölçek Geliştirme Çalışması. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 12(Suppl 1), 131-148. doi: 10.18863/pgy.733471

İşçioğlu, A.,& Bekar, G. (2013). Üniversite öğrencilerinin sosyal paylaşım sitelerine yönelik bir ölçek geliştirme çalışması. V. Uluslararası Türkiye Eğitim Araştırmaları Kongresi içinde (s.645-653). Çanakkale: Onsekiz Mart Üniversitesi.

Erzen, E. (2016). Three dimensional attachment style scale. Inonu University Journal of the Faculty of Education, 17(3), 01-21. doi: 10.17679/iuefd.17323631

Arslan, S., İşeri, İ., Akcaalan, M., ve Yurdakul, C. (2015). The adaptation and validation of the Turkish version of The Three-Branch Emotional Intelligence Rating Scale. The Turkish Online Journal of Educational Technology, Special Issue 1 for IETC 2015, 518-522.

Uysal, D. (2024). Üç Boyutlu İş Yorgunluğu Envanteri (3B-İYE) ve İlişkileri. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 13 (1), 453-465.

Tak, B. ve Çiftçioğlu, B. A. (2009). Üç Boyutlu Mesleki Bağlılık Ölçeğinin Türkçe'de güvenirlik ve geçerliliğinin incelenmesine yönelik bir alan araştırması. İşletme Fakültesi Dergisi, 10(1), 35-54.

Kilmen, S., & Arikan, S. (2019). The big three perfectionism scale: factor structure and measurement Invariance in Turkish sample. Journal of Psychoeducational Assessment, 381, 1-16. doi: https://doi.org/10.1177/0734282919846030

Kıraç, D., Kaspar, E. Ç., Avcılar, T., Çakır, Ö. K., Ulucan, K., Kurtel, H., vd. (2015). Obeziteyle ilişkili beslenme alışkanlıklarının araştırılmasında yeni bir yöntem “Üç Faktörlü Beslenme Anketi”. Clinical and Experimental Health Sciences, 5(3), 162-169.

Karakuş, S. Ş., Yıldırım, H., & Büyüköztürk, Ş. (2016). Üç Faktörlü Yeme Ölçeğinin Türk kültürüne uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. TAF Preventive Medicine Bulletin, 15(3), 229-237. DOI: 10.5455/pmb.1-1446540396

Atman Uslu, N. & Yıldız Durak, H. (2022). Turkish adaptation of a scale to measure three modes of motivational regulation strategies: Self-, Co-, and socially shared regulation of motivation for collaborative activity . Research on Education and Psychology , Scale Development and Adaptation Studies , 27-37 .

Sahin, S., Mandiracioglu, A., Tekin, N., Senuzun, F., & Akcicek, F. (2012). Attitudes toward the elderly among the health care providers: Reliability and validity of Turkish version of the UCLA Geriatrics Attitudes (UCLA-GA) scale. Archives of Gerontology and Geriatrics, 55, 205-209. doi:10.1016/j.archger.2011.08.015

Özdemir, V. (2021). UCLA Yalnızlık Ölçeğinin Meta-Analitik Faktör Analizinde çok değişkenli yaklaşımların karşılaştırılması. [Doktora Tezi]. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Demir, A. (1989). UCLA Yalnızlık Ölçeği'nin geçerlik ve güvenirliği. Psikoloji dergisi, 7(23), 14-18.

Doğan, T., Çötok, N. A. ve Tekin, E. G. (2011). Reliability and validity of the Turkish version of the UCLA Loneliness Scale (ULS-8) among university students. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 15, 2058-2062. doi:10.1016/j.sbspro.2011.04.053

Yıldız, M.A.,& Duy, M. (2014). Adaptation of the short-form of the UCLA Loneliness Scale (ULS-8) to Turkish for the adolescents. Düşünen Adam The Journal of Psychiatry and Neurological Sciences, 27: 194-203.

Sarıçam, H. (2023). COVID-19 sonrası yetişkinlerde yalnızlık: UCLA Yalnızlık Ölçeği Kısa Formu’nun (UYÖKF-6) psikometrik özellikleri . Iğdır Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi ,(32) , 1-17. https://doi.org/10.54600/igdirsosbilder.1066242

Sarıçam, H. (2023). COVID-19 sonrası yetişkinlerde yalnızlık: UCLA Yalnızlık Ölçeği Kısa Formunun (UYÖKF-6) psikometrik özellikleri. Iğdır Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 32, 1-17. https://doi.org/10.54600/igdirsosbilder.1066242

Durak, M., & Senol-Durak, E. (2010). Psychometric qualities of the UCLA Loneliness Scale-Version 3 as applied in a Turkish culture. Educational Gerontology, 36(10-11), 988-1007. DOI: 10.1080/03601271003756628

Kılıç, H. E., & Şen, A. İ. (2014). UF/EMI Eleştirel Düşünme Eğilimi Ölçeğini Türkçeye uyarlama çalışması. Eğitim ve Bilim, 39(176), 1-12.

Tatar, A., Saltukoğlu, G., Serdar, T. ve Bender, M. T. (2016). UKMH Duygusal Zeka Testinin Türkçeye uyarlanması ve psikometrik özelliklerinin incelenmesi. Anatolian Journal of Psychiatry/Anadolu Psikiyatri Dergisi, 17.