Ölçek Kategorileri: 10 Psikoloji

Erus, S. M., & Tekel, E. (2020). Development of Interpersonal Mindfulness Scale-TR (IMS-TR): Validity and reliability. European Journal of Educational Research, 9(1), 103-115. https://doi.org/10.12973/eu-jer.9.1.103

Topaloğlu, N., Ekşi, H., & Demir, İ. H. (2024). Kişilerarası Farkındalık Ölçeği Kısa Formun Türkçeye Uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. C. Çayır (Ed.). 15. Uluslararası Sosyal Araştırmalar ve Davranış Bilimleri Sempozyumu Kongre Kitabı içinde (s. 111-121). SD Yayınevi.

Aykemat, Y. (2024). Kişilerarası Geriatrik Bakım İlişkisi Ölçeği’nin geçerlilik ve güvenilirlik çalışması (Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, İstanbul.

Tekin, I. (2012). Kişilerarası Güçler Envanteri’nin (Inventory of interpersonal strengths) Türk üniversite öğrencilerine uyarlanmasi: Dilsel eşdeğerlik, geçerlik ve güvenirlik çalişmasi (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Oral, T. ve Arslan, C. (2017).Kişilerarası Hataya İlişkin Ruminasyon Ölçeği’ni Türkçeye Uyarlama Çalışması. Bilişsel Davranışçı Psikoterapi ve Araştırmalar Dergisi, 6(3),101-107 DOI: 10.5455/JCBPR.268374

Campbell, J. M. & Akdemir-Ataş, Ö. (2016). The development of Interpersonal Communication Scale: the study of validity and reliability. Turkish Studies, 11(19), 859-872.

Erden-İmamoğlu, S. ve Aydın, B. (2009). Kişilerarası İlişki Boyutları Ölçeği'nin geliştirilmesi. Psikoloji Çalışmaları Dergisi, 29(29), 39-64.

İmamoğlu, S. (2008). Genç yetişkinlikte kişilerarası ilişkilerin cinsiyet, cinsiyet rolleri ve yalnızlık algısı açısından incelenmesi (Doktora tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Öztan, N. (1995). Terapist ile hasta arasındaki terapötik ilişkinin farklı boyutlarda incelenmesi (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Kaya, Ö. S. (2019). Kişilerarası ilişkilerde affetme ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. İlköğretim Online, 18(3), 1244-1259

Tunç, A. (2022). Kişilerarası İlişkilerde Bağımlılık Ölçeğinin Geliştirilmesi. A.R. Özpolat (Ed.), Davranışsal Bağımlılıkta Güncel Ölçekler içinde (s.9-36). Vizetek Yayıncılık

Kandemir, M. ve İlhan, T. (2017). Kişilerarası İlişkilerde Bağlanma Stilleri Ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. 2. Avrasya Pozitif Psikoloji Kongresi içinde (s.174-175). İstanbul: Üsküdar Üniversitesi.

Çam, S., Tümkaya, S. (2007). Kişilerarası Problem Çözme Envanteri’nin (KPÇE) Geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3 (28), 95-111.

Çam, S., & Tümkaya, S. (2008). Kişilerarası problem çözme envanteri lise öğrencileri formu’nun geçerlik ve güvenirlik çalışması. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 5(2), 1-17.

Özdil, G. (2008). Kişilerarası problem çözme becerileri eğitimi programının okulöncesi kurumlara devam eden çocukların kişilerarası problem çözme becerilerine etkisi (Yüksek lisans tezi). Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aydın.

Akyunus, M. ve Gençöz, T. (2016). Kişilerarası Problemler Envanteri Döngüsel Ölçekleri kısa formu psikometrik özellikleri: Bir güvenirlik ve geçerlik çalışması. Düşünen Adam Psikiyatri ve Nörolojik Bilimler Dergisi, 29(1), 36-48.

Boyacıoğlu, G. (1994). Üniversite öğrencilerinde kişilerarası şemalar ve depresif belirtiler arasındaki ilişkiler (Doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi Nörolojik Bililimler ve Psikiyatri Enstitüsü, Ankara.

Boyacıoğlu, G. ve Savaşır, I. (1995). Kişilerarası Şemalar Ölçeği’nin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikoloji Dergisi, 10(35), 40-58.

Baytemir, K. (2016). Ergenlikte ebeveyn ve akrana bağlanma ile öznel iyi oluş arasındaki ilişkide kişilerarası yeterliğin aracılığı. (Yayınlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Baytemir, K. (Mayıs, 2016). Kişilerarası Yeterlik Ölçeğinin üniversite öğrencileri üzerinde geçerlik ve güvenirlik çalışması. VI. Uluslararası Canik Sempozyumu (Psikolojik Danışma ve Rehberlik Sempozyomu (HEDEFE DOĞRU). (ss.354-362). Samsun, Türkiye

Şahin, E. E., & Gizir, C. A. (2013). Kişilerarası yetkinlik ölçeği-Kısa formu: Geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9 (3), 144-158.

Tetik Küçükelçi, D. (2021). Kişilerde Tükenmişlik ile Kişilik Özellikleri Arasında Yoga’nın Aracılık Etkisi . OPUS International Journal of Society Researches , 18 (40) , 2450-2479 . DOI: 10.26466/opus.877462

Ekşi, H., Turan, N. (2023, 20-21 July). Independent-Interdependent Problem-Solving Style Scale: Adaptation to Turkish [Paper Presentation]. 2st International Congress of Educational Sciences and Linguists, Warsaw, Poland

Türkçapar, M. H., Örsel, S., ve Uğurlu, M., Sargın, E., Turhan, M., Akkoyunlu, S. (2007). Kişilik İnanç Ölçeği Türkçe Formunun geçerlik ve güvenirliği. Klinik Psikiyatri, 10, 177-191.

Ağaçcı, O. (2019). Kişilik tipleri envanterinin geliştirilmesi ve üniversite bölümlerinin kişilik kodlarının belirlenmesi (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.