Ülkeler: Türkiye

Nahcivan, N. (1993). Sağlıklı gençlerde "öz-bakım gücü" ve aile ortamının etkisi (Doktora tezi). İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Yılmaz, R. Ş. (2020). İlkokul 4. Sınıf öğrencilerinin sahip oldukları öz-düzenleme becerileri ile sosyal bilgiler dersi akademik başarıları arasındaki ilişkinin incelenmesi [Yayınlamamış yüksek lisans tezi]. Erzincan Binali Yıldırım Üniversitesi, Erzincan.

Kaplan, E. (2014). Beden eğitimi ve spor öğretmenliği öğrencilerinde öz-düzenleme: ölçek uyarlama çalışması (Yüksek lisans tezi, Akdeniz Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir.

Yavuzalp, N. ve Bahçivan, E. (2019).Öz-Düzenlemeli Çevrimiçi Öğrenme Ölçeğinin güncellenmiş versiyonunun türkçeye uyarlanması: geçerlik ve güvenirlik çalışması.13. Uluslararası Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Sempozyumu’nda sunulan bildiri.Kırşehir:Ahi Evran Üniversitesi, Türkiye

Özel, F., Özkaraman, A.,& Şenuzun Aykar, F. (2017). Öz-Yeterlik İçin Semptom Yönetim Ölçeği'nin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Adnan Menderes Üniversitesi 1. Uluslararası Sağlık Bilimleri Kongresi, (ss. 895). 29 Haziran-1 Temmuz 2017. Aydın: Adnan Menderes Üniversitesi.

Mısırlı-Taşdemir, Ö. (2003). Üstün yetenekli çocuklarda mükemmelliyetçilik, sınav kaygısı, benlik saygısı, kontrol odağı, öz yeterlilik ve problem çözme becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Karadeniz Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Trabzon.

Khabib Akhmadjonov, K. (2019). Özbekistan’daki üniversitelerde Türkçe öğrenen öğrencilerin Türkçe öğrenmeye ilişkin tutum ve motivasyonları (Taşkent örneği). (Doktora tezi). Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.

Atmaca, S. (2006). Fen bilgisi öğretmen adaylarının etkin öğrenme yaklaşımı konusundaki bilgi ve becerilerinin değerlendirilmesi. (Yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Haşlaman, T. (2011). Çevrimiçi öğrenme ortamının öğretmen ve öğrencilerin özdüzenleyici öğrenme becerileri üzerindeki etkisi (Doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Haşlaman, T. (2005). Programlama dersi ile ilgili özdüzenleyici öğrenme stratejileri ile başarı arasındaki ilişkilerin incelenmesi: Bir yapısal eşitlik modeli (yüksek lisnas tezi). Hacettepe Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Haşlaman, T. (2011). Çevrimiçi öğrenme ortamının öğretmen ve öğrencilerin özdüzenleyici öğrenme becerileri üzerindeki etkisi (Doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Kandemir, Y. (2015). Devlet okulu öğretmenlerinin özel okullara i̇lişkin tutumlarının i̇ncelenmesi (Yüksek Lisans tezi). Yeditepe Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Okur, S. (2011). Türkçe ve sınıf öğretmeni adaylarının Türkçe dersi öğretim araçlarındaki okuma metinlerini özetleme becerileri (Yüksek lisans tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bolu.

Ümmet, D. (2012). Üniversite öğrencilerinde özgecilik davranışının transaksiyonel analiz ego durumları ve yaşam doyumu bağlamında incelenmesi (Doktora Tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Dinç, M. (2017). Lise öğrencilerinde özgül internet bağımlılığının bağlanma stilleri ve mizaç özellikleri açısından incelenmesi (Doktora Tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Akhondzadeh, S. M. (2002). Enhancement of self-esteem in hierarchical relationships (Master’s thesis). Boğaziçi University Institute of Social Sciences, İstanbul.

Fakirullahoğlu, P. (2016). Öznel Aile Mutluluğu Ölçeği geliştirilmesi ve güvenirlik geçerlik çalışması (Tez No. 480279) [Tıpta Uzmanlık, Atatürk Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Tural, Ü. (1998). Panik bozukluğu ve agorafobinin değerlendirilmesi -Panik ve agorafobi ölçeğinin nesnelliği, güvenirliği ve geçerliği (Tıpta uzmanlık tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi, İzmir.

Çayhan D.I.(2019) Öznel yaşam tatmini açısından Para Kazanma Motivasyonu Ölçeği’nin Türkçeye uyarlanmasına ilişkin bir araştırma (Tez no. 586824). [ Yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.    

Sarman, Ş.N. (2020). Fen bilgisi öğretmen adaylarının paranormal inançları [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi)] Necmettin Erbakan Üniversitesi, Konya.

Çılga, G. (2017). Parkinson Yorgunluk Ölçeğinin Türkçe'ye uyarlanması ve psikometrik özelliklerinin incelenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Özdemir, H.D. (2020). Bağlanma stilleri ile partner şiddeti arasındaki ilişkide öz-anlayışın ve boyun eğici davranışın aracılık rolü, Doktora tezi. İstanbul Arel Üniversitesi, İstanbul.

Sezer G. (2019). İlişkilerde Partnere ilişkin Obsesif Kompulsif Belirti Ölçeği ile SCL-90-R Psikolojik Belirti Tarama Testi arasındaki ilişkinin incelenmesi. (Tez no. 598854) [Yüksek Lisans tezi, Üsküdar Üniversitesi].

Saylık, A. (2017). Okul müdürlerinin paternalist (babacan) liderlik davranışları ile Hofstede'nin kültür boyutları arasındaki ilişki (Yayınlanmamış Doktora Tezi), Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Büyükgüngör, A. (2016). The Turkish adaptation of the Pathological Narcissism Inventory. (Master’s thesis). Bahçeşehir University, Institute of Social Sciences, İstanbul.