Ülkeler: Türkiye

Özdemir, H.D. (2020). Bağlanma stilleri ile partner şiddeti arasındaki ilişkide öz-anlayışın ve boyun eğici davranışın aracılık rolü, Doktora tezi. İstanbul Arel Üniversitesi, İstanbul.

Saylık, A. (2017). Okul müdürlerinin paternalist (babacan) liderlik davranışları ile Hofstede'nin kültür boyutları arasındaki ilişki (Yayınlanmamış Doktora Tezi), Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Büyükgüngör, A. (2016). The Turkish adaptation of the Pathological Narcissism Inventory. (Master’s thesis). Bahçeşehir University, Institute of Social Sciences, İstanbul.

Akkuzu, N. (2012). Kimya öğretmen adaylarının mesleki yeterlilik düzeylerinin belirlenmesi (Doktora tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

İzci, E. (1999). Ortaöğretim kurumlarında görev yapan öğretmenlerin öğretmenlik meslek bilgisi (pedagojik formasyon) yeterliliklerinin bazı değişkenlere göre incelenmesi (Doktora tezi). İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Malatya.

Kazancı Tınmaz, A. (2013). Öğrenci görüşlerine göre öğretim elemanlarının pedagojik yeterlikleri. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi) Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Samsun.

Kovancı, M.S. (2020). Pediatri hemşireleri için Moral Distres Revize-Ölçeği Türkçe formunun geçerlik güvenirlik çalışması [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi].Hacettepe Üniversitesi, Ankara.

Ülgen, H. (2019). Ağrı yönetimi eğitiminin pediatri hemşirelerinin ağrıya yönelik bilgi ve tutumlarına etkisi. ( Yayınlanmamış doktora tezi. Atatürk Üniversitesi. Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.

Çınar, R, (2017). Pediatrik Sesle İlgili Yaşam Kalitesi Anketi’nin (Pediatric Voice Related Quality Of Life Survey) Türkçe Uyarlaması (Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Özcan, G. (1998). İlköğretim okullarının birinci sınıflarında görevli sınıf öğretmenlerinin pekiştireç kullanmayla ilgili tutumları (Yüksek lisans tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.

Toprak, Ş. (2010). Pelvik Taban Distres Envanteri-20'nin Türkçe'ye uyarlanması, geçerlik ve güvenirliği (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Altın, M. (2009). A cross-cultural investigation of obsessive compulsive disorder symptomatology: The role of religiosity and religious affiliation (Doctoral dissertation). Middle East Technical University The Graduate School of Social Sciences, Ankara.

Camgöz, A. (2010). Ankara örnekleminde Penn Etkileşimli Akran Oyunu ölçeğinin 60-72 aylık düşük sosyoekonomik düzeydeki çocukların ebeveyn ve öğretmenlerine uyarlanması (Yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Engür, M. (2011). Performans Başarısızlığı Değerlendirme Envanteri ve Kendinle Konuşma Anketi'nin Türk sporcu popülasyonu'na uyarlanması ve uygulanması (Doktora tezi). Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Polat, A. (2019). Okul müdürlerinin performans değerlendirmelerine ilişkin öğretmen algıları [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Uludağ Üniversitesi, Bursa.

Ateşoğlu, L. (2019). Konaklama işletmelerinde çalışan ev idaresi personeline yönelik “Performans Değerlendirme Ölçeği”nin geliştirilmesi ve performansı etkileyen faktörlerin araştırılması: Ankara örneği (Doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Öz, T. (2020). Performans değerleme uygulamaları ve çalışma koşullarının kabin görevlileri emniyetli davranışı üzerindeki etkileri (Doktora tezi). Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.

Demirci, İ., Ekşi, H., Dinçer, D. ve Kardaş, S. (2017). Beş boyutlu iyi oluş modeli: PERMA Ölçeği’nin Türkçe formunun geçerlik ve güvenirliği. The Journal of Happiness & Well-Being, 5(1), 60-77.

Yetim, G. (2016). Perroca Hasta Sınıflandırma Ölçeğinin Türkçe'ye uyarlanması: geçerlilik ve güvenilirlik çalışması (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Koç Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Eryiğit, D. (2019). Genel sanrısal inanışların oluşumunda aile etkisinin incelenmesi [Doktora tezi]. Marmara Üniversitesi, İstanbul.

Günal, F. (1999). Piyano Eğitiminde Motivasyon Değerlendirme Ölçeği oluşturma (Yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Çakal A. C., ve Aydıner Uygun M. (2019, 4-6 Mayıs). Piyano Öğrenimindeki Başarı Hedefi Yönelimleri Ölçeğinin yapı geçerliliğinin ve güvenirliğinin incelenmesi [Bildiri sunumu]. I. Uluslararası Bilim Eğitim Sanat ve Teknoloji Sempozyumu, İzmir, Tükiye.

Askeri, D. (2021). Piyano öğrenmeye yönelik üstbilişsel farkındalık ölçeğinin geliştirilmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Muğla.

Grançer-Okay, N. (2010). Piyano performansının değerlendirilmesi (Doktora tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Küpana, M. N. (2011) Müzik öğretmeni adaylarına yönelik geliştirilen piyanoda deşifre öğretimi programının etkililiğinin sınanması (Tez No. 298534) [Doktora tezi, Marmara Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.