Ülkeler: Türkiye

Cirhinlioğlu, F. G. (2006). Üniversite öğrencilerinde utanç eğilimi, dini yönelimler, benlik kurguları ve psikolojik iyilik hali arasındaki ilişkiler. (Doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Bayındır, D. (2016). 48-72 aylık çocuklar için Öz Düzenleme Becerileri Ölçeği'nin geliştirilmesi ve çocukların öz düzenleme beceri düzeyleri ile annelerine bağlanma biçimleri, annelerin ebeveyn davranışları ve psikolojik sağlıkları arasındaki ilişkinin incelenmesi. (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Kocalar, H. E. (2019). Öz Eleştirel Ruminasyon Ölçeğinin psikometrik özelliklerinin incelenmesi ve üniversite öğrencilerindeki mükemmeliyetçilik ile akademik erteleme ilişkilerinde öz eleştirel ruminasyonun aracılık rolü. (Tez No. 599658) [Yüksek Lisans tezi, Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Yılmaztürk, M. (2021). Öz eleştiriye çok boyutlu yaklaşım: Öz Eleştiri Ölçeğinin geliştirilmesi ve psikometrik özelliklerinin incelenmesi (Yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi).

Akkuzu, N. (2012). Kimya öğretmen adaylarının mesleki yeterlilik düzeylerinin belirlenmesi (Doktora tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Kesgin, E. (2006). Okul öncesi eğitim öğretmenlerinin öz-yeterlilik düzeyleri ile problem çözme yaklaşımlarını kullanma düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. (Yüksek lisans tezi). Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Denizli.

Nahcivan, N. (1993). Sağlıklı gençlerde "öz-bakım gücü" ve aile ortamının etkisi (Doktora tezi). İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Yılmaz, R. Ş. (2020). İlkokul 4. Sınıf öğrencilerinin sahip oldukları öz-düzenleme becerileri ile sosyal bilgiler dersi akademik başarıları arasındaki ilişkinin incelenmesi [Yayınlamamış yüksek lisans tezi]. Erzincan Binali Yıldırım Üniversitesi, Erzincan.

Kaplan, E. (2014). Beden eğitimi ve spor öğretmenliği öğrencilerinde öz-düzenleme: ölçek uyarlama çalışması (Yüksek lisans tezi, Akdeniz Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir.

Yavuzalp, N. ve Bahçivan, E. (2019).Öz-Düzenlemeli Çevrimiçi Öğrenme Ölçeğinin güncellenmiş versiyonunun türkçeye uyarlanması: geçerlik ve güvenirlik çalışması.13. Uluslararası Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Sempozyumu’nda sunulan bildiri.Kırşehir:Ahi Evran Üniversitesi, Türkiye

Özel, F., Özkaraman, A.,& Şenuzun Aykar, F. (2017). Öz-Yeterlik İçin Semptom Yönetim Ölçeği'nin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Adnan Menderes Üniversitesi 1. Uluslararası Sağlık Bilimleri Kongresi, (ss. 895). 29 Haziran-1 Temmuz 2017. Aydın: Adnan Menderes Üniversitesi.

Mısırlı-Taşdemir, Ö. (2003). Üstün yetenekli çocuklarda mükemmelliyetçilik, sınav kaygısı, benlik saygısı, kontrol odağı, öz yeterlilik ve problem çözme becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Karadeniz Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Trabzon.

Khabib Akhmadjonov, K. (2019). Özbekistan’daki üniversitelerde Türkçe öğrenen öğrencilerin Türkçe öğrenmeye ilişkin tutum ve motivasyonları (Taşkent örneği). (Doktora tezi). Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.

Atmaca, S. (2006). Fen bilgisi öğretmen adaylarının etkin öğrenme yaklaşımı konusundaki bilgi ve becerilerinin değerlendirilmesi. (Yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Haşlaman, T. (2011). Çevrimiçi öğrenme ortamının öğretmen ve öğrencilerin özdüzenleyici öğrenme becerileri üzerindeki etkisi (Doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Haşlaman, T. (2005). Programlama dersi ile ilgili özdüzenleyici öğrenme stratejileri ile başarı arasındaki ilişkilerin incelenmesi: Bir yapısal eşitlik modeli (yüksek lisnas tezi). Hacettepe Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Haşlaman, T. (2011). Çevrimiçi öğrenme ortamının öğretmen ve öğrencilerin özdüzenleyici öğrenme becerileri üzerindeki etkisi (Doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Kandemir, Y. (2015). Devlet okulu öğretmenlerinin özel okullara i̇lişkin tutumlarının i̇ncelenmesi (Yüksek Lisans tezi). Yeditepe Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Okur, S. (2011). Türkçe ve sınıf öğretmeni adaylarının Türkçe dersi öğretim araçlarındaki okuma metinlerini özetleme becerileri (Yüksek lisans tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bolu.

Ümmet, D. (2012). Üniversite öğrencilerinde özgecilik davranışının transaksiyonel analiz ego durumları ve yaşam doyumu bağlamında incelenmesi (Doktora Tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Dinç, M. (2017). Lise öğrencilerinde özgül internet bağımlılığının bağlanma stilleri ve mizaç özellikleri açısından incelenmesi (Doktora Tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Akhondzadeh, S. M. (2002). Enhancement of self-esteem in hierarchical relationships (Master’s thesis). Boğaziçi University Institute of Social Sciences, İstanbul.

Tural, Ü. (1998). Panik bozukluğu ve agorafobinin değerlendirilmesi -Panik ve agorafobi ölçeğinin nesnelliği, güvenirliği ve geçerliği (Tıpta uzmanlık tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi, İzmir.

Sarman, Ş.N. (2020). Fen bilgisi öğretmen adaylarının paranormal inançları [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi)] Necmettin Erbakan Üniversitesi, Konya.

Çılga, G. (2017). Parkinson Yorgunluk Ölçeğinin Türkçe'ye uyarlanması ve psikometrik özelliklerinin incelenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.