Şehirler: İstanbul

Yurtsever, M. (2009). Ebeveyn Çocuk Hakları Tutum Ölçeğinin geliştirilmesi ve anne babaların çocuk haklarına yönelik tutumlarının farklı değişkenler açısından incelenmesi ( Doktora tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Çimen, F. & Seçer, İ. (2024, 19-20 Nisan). Ebeveyn Görev Paylaşımı Ölçeği’ nin geçerlilik ve güvenirlik çalışması [Bildiri sunumu]. 6. Uluslararası Pozitif Psikoloji Kongresi, İstanbul, Türkiye

Çimen, F. & Seçer, İ. (2024, 19-20 Nisan). Ebeveyn Kabul Anketi’nin Geçerlilik ve Güvenirlik Çalışması [Bildiri sunumu]. 6. Uluslararası Pozitif Psikoloji Kongresi, İstanbul, Türkiye

Gözükara Ö.İ. (2019) Ebeveyn Özerklik Desteği Ölçeği’nin Türkçeye uyarlama çalışması (Tez no. 594035) [Yüksek lisans tezi,  İstanbul Arel Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Arslan, N. (2012). Ebeveyn Yemek Zamanı Davranışları Ölçeğinin Türkçe’ye uyarlanması ve çocukluk çağı obezitesı ile ebeveyn yemek zamanı davranışları arasındaki ilişki. (Yüksek Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Araslan, N. (2012). Ebeveyn yemek Zamanı Davranışları Ölçeğinin Türkçe'ye uyarlanması ve çocukluk çağı obezitesi ile ebeveyn yemek zamanı davranışları arasındaki ilişki (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Saygı, D. (2011). Ebeveyn-Çocuk İlişkisi Ölçeği'nin Türkçeye uyarlanması ve anne-çocuk ilişkisinin bazı değişkenler açısından incelenmesi: İstanbul örneklemi (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Kahraman, S., (2016). Ebeveynin üstün yetenekli çocuğuyla iletişimini geliştirmeye yönelik psikoeğitim programının etkisinin incelenmesi (Doktora Tezi). Fatih Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Bağcı, S. (2021). Ebeveynlerin Cinsiyete Dayalı Duygusal İnançları Ölçeğinin Türkçe’ye uyarlanması: Geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. (Yüksek Lisans Tezi). Fatih Sultan Mehmet Vakıf Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, İstanbul.

Bağcı, S. (2021). Ebeveynlerin cinsiyete dayalı duygusal inançları ölçeğinin Türkçe'ye uyarlanması: geçerlilik ve güvenirlik çalışması. [Yüksek Lisans Tezi]. Fatih Sultan Mehmet Vakıf Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, İstanbul.

Gönener, H.D. (2003). Okul yaş dönemi çocuğu olan ebeveynlerin hastalık ve hastaneye yatma durumunda Ebeveynlerin Endişe Kaynakları Ölçeği'nin geliştirilmesi ve çocukların endişe kaynakları ile etkileşimi(Doktora tezi). Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Akın, A., Akın, U., Turan, M. E., Kaya, Ç. ve Altundağ, Y. (2014). The validity and reliability of the Turkish version of the Dispositional Positive Emotion Scales. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 152, 78-81. dx.doi.org/10.1016/j.sbspro.2014.09.158

Güngör, R. (2006). Adaptation of the education participation scale (EPS) for participants in level II literacy courses. (Master thesis). Boğaziçi Üniversity Institute of Social Sciences, İstanbul.

Deregözü, A., ve Gündoğar, F. (2017, 21-22 Aralık). Eğitim Tercihi Motivasyon Ölçeği geçerlik ve güvenirlik çalışması [Bildiri sunumu]. IV. Yıldız Sosyal Bilimler Kongresi, İstanbul, Türkiye.

Okudan, A.Y. (2010). Eğitim yöneticilerinin değerler eğitiminin önemi etkileri ve uygulamalar hakkındaki görüşleri (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Demirtaş, B. (2018). Sınıf öğretmenlerinin yaratıcılık fenomenine duyarlılığı ile matematiksel düşünme becerileri arasındaki ilişki (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Bektaş, K. (2020). Eğitimde Sanal Gerçeklik Kullanımına Yönelik Tutum Ölçeği’nin geliştirilmesi (Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Üniversitesi.

Çöme, A. (2011).Okul yöneticilerinin eğitimde yaratıcı drama faaliyetlerine ilişkin tutumları (Yüksek lisans tezi). Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Ural, O. (1993). The Reasons for Participating in adult education programs in Turkey (Master's thesis) Boğaziçi University the Institute of Social Sciences, İstanbul.

Kılıçarslan, T. (2009). Öğretmenlerin eğitici kulüp çalışmalarına ilişkin tutumları. (Yüksek lisans tezi). Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Çevik, Y. (2013). Ego Fonksiyonları Değerlendirme Ölçeği'nin Türkiye koşullarına uygun geçerlik, güvenirlik çalışması (Doktora tezi, Marmara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir.

Yaghobi, A. (1998).Measuring climate for innovation in teamwork: Adaptation and validation of Team Climate Inventory (TCI) into Turkish (Master’s thesis). Marmara University Social Sciences Institute, İstanbul.

Akyay, A. (2016). Endişe ve Anksiyete Ölçeği, Problemlere Karşı Olumsuz Tutum Ölçeği ve Bilişsel Kaçınma Ölçeği, Türkçe uyarlanması, geçerliliği ve güvenirliliği. (Yüksek lisans tezi). Üsküdar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Parlak, G. (2019). Paramedik ve acil tıp teknisyenlerinin endotrakeal entübasyon ve tüp yerinin doğrulanması konusundaki bilgi ve tutumlarının değerlendirilmesi  (Tez No. 713580) [Yüksek Lisans tezi, Okan Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Şahin Tırtıl, T. (2020). Enfeksiyon Kontrol Önlemleri Tutum Ölçeğinin geliştirilmesi (Doktora tezi, İstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa).