Şehirler: İstanbul

Çevik, Y. (2013). Ego Fonksiyonları Değerlendirme Ölçeği'nin Türkiye koşullarına uygun geçerlik, güvenirlik çalışması (Doktora tezi, Marmara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir.

Yaghobi, A. (1998).Measuring climate for innovation in teamwork: Adaptation and validation of Team Climate Inventory (TCI) into Turkish (Master’s thesis). Marmara University Social Sciences Institute, İstanbul.

Akyay, A. (2016). Endişe ve Anksiyete Ölçeği, Problemlere Karşı Olumsuz Tutum Ölçeği ve Bilişsel Kaçınma Ölçeği, Türkçe uyarlanması, geçerliliği ve güvenirliliği. (Yüksek lisans tezi). Üsküdar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Parlak, G. (2019). Paramedik ve acil tıp teknisyenlerinin endotrakeal entübasyon ve tüp yerinin doğrulanması konusundaki bilgi ve tutumlarının değerlendirilmesi  (Tez No. 713580) [Yüksek Lisans tezi, Okan Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Sevil-Akardere, S. (2005). İşverenlerin engelli çalışanlara yönelik tutumları (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Yeni, K. (2014). Epilepsi öz-yönetim ölçeği geçerlik ve güvenirlik çalışması (Yüksek lisans tezi, İstanbul Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir.

Evcim, İ. (2010). İlköğretim 8. sınıf öğrencilerinin epistemolojik inanışlarıyla, fen kazanımlarını günlük yaşamlarında kullanabilme düzeyleri ve akademik başarıları arasındaki ilişki (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Yılmaz, A. S. (2020). Ergenlerde kişilerarası problem çözme ve ergen boyun eğiciliği arasındaki ilişki: Anne baba güvenliği üs aracı rolü [Yayınlanmamış doktora tezi]. Yıldız Teknik Üniversitesi, İstanbul.

Özen, S. (2016). Ergen Öğrencilerin Okuldaki Temel Psikolojik İhtiyaçları Ölçeği'nin Türkçeye uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışmaları [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. İstanbul Üniversitesi, İstanbul.

Kermen, S. (2019). Ergenler için Aile Yemekleri Ölçeğinin geliştirilmesi (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Koçyiğit, E.G. (2021). Ergenlerde (12-18 Yaş) Merhamet Ölçeği geliştirme çalışması (yayınlanmamış doktora tezi, Üsküdar Üniversitesi).Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Şafak-Soyaslan, Ö. (2019). Ergenlerde akran etkisine direnme: Türkçe uyarlaması, bağlanma ve reddedilme duyarlılığıyla ilişkisi [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. İstanbul Üniversitesi, İstanbul.

Özgün, L. T. (1987). Ergenlerde Benlik Kavramı (Yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi Çocuk Sağlığı Enstitüsü, İstanbul.

Sevinçler-Togan, S. (2005). Ergenlerde öfke değerlendirme ölçeği (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Saç, B. (2021). Ergenlerde travmatik yaşantılara duyarlı agresif mizah ölçeğinin geçerlik ve güvenirliği. [Yüksek Lisans Tezi]. İstanbul Bilgi Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, İstanbul.

Uzun, G. (2018). Lise öğrencilerinin ruhsal gelişimi ve ergenliğe bağlı negatif etkilerin giderilmesinde müziğin rolü (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Üsküdar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Duran, A. (2019). Erken çocukluk dönemi liderlik ölçeğinin geliştirilmesi ve çocukların liderlik özellikleri ile dil becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesi (Doktora tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Çetiner, E. (2023). Erken çocukluk empati ölçeği (3-7 yaş): Uyarlama çalışması (Tez No.832474)  [Yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Erol, A., & Canbeldek, M. (2022, Aralık 26-27). Erken çocukluk STEM öğretmeninin özellikleri: Ölçek geliştirme çalışması. IX. Yıldız Uluslararası Sosyal Bilimler Kongresi, Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Güven, Y. (1997). Erken Matematik Yeteneği Testi-2'nin geçerlik, güvenirlik, norm çalışması ve sosyo-kültürel faktörlerin matematik yeteneğine etkisinin incelenmesi (Doktora tezi). Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Avcı, M. (2010). Rehber öğretmenlerin eş zamanlı görevlendirme uygulamasına ilişkin görüşleri (Yüksek Lisans tezi). Yeditepe Üniversitesi, İstanbul.

Güven, T. (2010). Eşler arası şiddete yönelik nedensellik-sorumluluk yüklemeleri ve evlilik doyumu (Yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Birden, N. (2001). Etkili dinleme sürecinde öğretmen ve yönetici algılamalarının karşılaştırılması (Yüksek lisans tezi). Kocaeli Üniversitesi, Kocaeli.

Yavuz, D. (2020). Fen bilgisi ve sınıf öğretmenlerinin fen öğretimine yaklaşımlarını etkileyen bazı değişkenlerin ve aralarındaki ilişkilerin incelenmesi [Doktora tezi]. İstanbul Üniversitesi, İstanbul.

Üstün, E. (2011). Öğretmen adaylarının kültürlerarası duyarlılık ve etnikmerkezcilik düzeylerini etkileyen etmenler (Yüksek Lisans Tezi). Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.