Orijinal Ölçek Yıl Yıllar: 2008

Cinar, N. D., Altun, I., Altınkaynak, S., & Walsh, A. (2014). Turkish parents’ management of childhood fever: a cross-sectional survey using the PFMS-TR. Australasian Emergency Nursing Journal, 17(1), 3-10. DOI: 10.1016/j.aenj.2013.10.002

Atabek, O. (2013). An exploratory study on the use of Facebook by pre-service teachers in Turkey and the U.S.A: A mixed method design (Unpublished doctoral dissertation). Middle East Technical University, Ankara, Turkey.

Iyigun, G., Kirmizigil, B., Angin, E., Oksuz, S., Can, F., Eker, L., & Rose, D. J. (2018). The reliability and validity of the Turkİsh version of the Fullerton Advanced Balance (FAB-T) Scale. Archives of Gerontology and Geriatrics. doi: 10.1016/j.archger.2018.05.022

Arıkan, İ., & Tekin, Ö. F. (2020). Validity and reliability of the Public Health Literacy Knowledge Scale: The Turkish version. Kuwait Medical Journal, 52 (1), 4-9.

Barutcu, C. D., Mert, H., & Bektaş, M. (2015). Psychometric properties of Turkish version of the Dutch Objective Burden Inventory. Asian nursing research, 9(3), 207-212. DOI: 10.1016/j.anr.2015.07.001

Ay, S., Gündüz, T., Özyurt, B. C., Çoban, A., & Pişkin, A. A. (2019). The psychometric properties of the Turkish version of the Spiritual Well-Being Scale (FACIT-Sp-12) in older adults living in nursing homes. Anatolian Journal of Psychiatry, 20(Suppl. 2), 22–28. https://doi.org/10.5455/apd.5670

Özen, A. ve Sümer, N. (2013): Evlilikte kızgınlık, üzüntü ve suçluluk duygularının ifade biçimlerinin ölçümü. Türk Psikoloji Yazıları, 16(31), 36-55.

Ardahan, F. ve Ezici, N. M. (2014). İlköğretim İkinci Kademe Öğrencileri Sosyal Sermaye Ölçeği adaptasyon çalışması. Sakarya University Journal of Education 4(3), 6-17.

Dervişoğulları, M., ve Deniz, L. (2019, 26-28 Ekim). İşle İlgili Akış Ölçeği’nin Türkçeye Uyarlanması [Bildiri sunumu]. 2. Uluslararası Eğitimde Yeni Arayışlar Kongresi, İstanbul, Türkiye.

Bektaş, H., Akman, S., ve Yeşilaltay, E . (2021). İstatistik Kaygı Ölçeğinin (SAS) Psikometrik Özelliklerinin İncelenmesi. İstanbul Gelişim Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 8(1), 1-14. https://dx.doi.org/10.17336/igusbd.627197

Karakiraz, A. , Uslu, O. & Özsoy, E. (2023). Turkish Adaptation Of The Workplace Ostracism Scale. Gazi İktisat ve İşletme Dergisi, 9(2), 151-161. https://doi.org/10.30855/gjeb.2023.9.2.003

Aras, D., Koçak, F. ve Çetinkaya, G. (2019). Kaya Tırmanışı Öz-Yeterlilik Ölçeği Türkçe formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 17(1), 113-124. doi: 10.33689/spormetre.492619

Oral, T. ve Arslan, C. (2017).Kişilerarası Hataya İlişkin Ruminasyon Ölçeği’ni Türkçeye Uyarlama Çalışması. Bilişsel Davranışçı Psikoterapi ve Araştırmalar Dergisi, 6(3),101-107 DOI: 10.5455/JCBPR.268374

Akça, A. Y. E., Tepedelen, M. S., & Yalçınkaya-Alkar, Ö. (2020). Adaptation of the Lebanon Waterpipe Dependence Scale to Turkish: A reliability and factor analysis study. Bağımlılık Dergisi, 21(3), 163-180.

Yıldırım Hacıibrahimoğlu, B & Akman, B. (2021). Evaluating Turkish preschool teachers’ knowledge of early mathematical development. Early Years, 1-15. https://doi.org/10.1080/09575146.2021.1948506

Taşkın, Ç. ve Hacıömeroğlu, G. (2010). Öğretmen Özyeterlik İnanç Ölçeğinin Türkçeye uyarlanması ve sınıf öğretmeni adaylarının özyeterlik inançları. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 27:63-75.

Baloğlu, N. ve Karadağ, E. (2008). Öğretmen yetkinliğinin tarihsel gelişimi ve Ohio Öğretmen Yetkinlik Ölçeği: Türk kültürüne uyarlama, dil geçerliği ve faktör yapısının incelenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 56, 571- 606.

Sarıçam, H. ve Çetintaş, K. (2015). Okul Kaygısı Ölçeği-Öğretmen Formunu Türkçeye uyarlama: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Cumhuriyet International Journal of Education, 4(2), 41-50.

Karadağ, F. (2015). Okul öncesi dönemde potansiyel üstün zekalı çocukların belirlenmesi (Yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir

Çalışkan, A. ve Pekkan, N. Ü. (2020), Örgütsel Dışlanma: Bir Ölçek Uyarlama Çalışması. Uluslararası İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 6 (1), 51-60. DOI: 10.29131/uiibd.736413

Demir, Ö., & Yurdugül, H. (2014). The adaptation of The Scale of Attitude Towards Computer İnto Turkish for middle and secondary school students. Eğitim ve Bilim Dergisi, 39(176). doi: 10.15390/EB.2014.3619

Demir, Ö. ve Yurdugül, H. (2014). Ortaokul ve Lise Öğrencileri için Bilgisayara Yönelik Tutum Ölçeğinin Türkçe’ye uyarlanması. Eğitim ve Bilim, 39(176), 247-256. doi: 10.15390/EB.2014.3619

İlhan, T. ve Özdemir, Y. (2013). Otantiklik Ölçeğinin Türkçe’ye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması.Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 5(40), 142-153.

Gürbüz-Özgür, B., Aksu, H. & Eser, E. (2019). Validity and reliability of the Turkish version of the knowledge about childhood autism among health workers questionnaire. Psychiatry and Clinical Psychopharmacology, doi: 10.1080/24750573.2019.1637326

Dinç, L., Korkmaz, F.,& Karabulut, E. (2013). A validity and reliability study of the Multidimensional Trust in Health-Care Systems Scale in a Turkish patient population. Soc Indic Res, 113,107–120. DOI 10.1007/s11205-012-0084-y