Orijinal Ölçek Yıl Yıllar: 1997

Memnun, S. (2006). Algılanan Esenlik Ölçeğinin (Perceived Wellness Scale) geçerlilik ve güvenilirlik çalışması ve beden eğitimi öğretmenlerinin esenlik algıları (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul

Koçak, Z., & Gönderen-Çakmak, H. S. (2023). Turkish validity and reliability study for the Perceived Control of Asthma Questionnaire. Journal of Asthma, 60(4), 835-842. https://doi.org/10.1080/02770903.2023.2185156

Mumcuoğlu, Ö. (2002). Bar-On Duygusal Zeka Testi (Bar-On Emotional Quotient Inventory-Bar-On EQ-i) nin Türkçe dilsel eşdeğerlik, güvenirlik ve geçerlik çalışması. ( Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Demirbaş, M. ve Yağbasan, R. (2006). Fen bilgisi öğretiminde bilimsel tutumların işlevsel önemi ve Bilimsel Tutum Ölçeğinin Türkçeye uyarlanma çalışması. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19(2), 271-299.

Ergin, T. (2004).Çocukların bilişsel işlemlerini değerlendirmede yeni bir yaklaşım: PASS Teorisi ve Bilişsel Değerlendirme Sistemi (CAS). Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi, 2, 223-245.

Sezen-Balçıkanlı, G. (2010). Çok Boyutlu Sportmenlik Yönelimi Ölçeği’nin Türkçe uyarlaması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi,15(1),1-10.

Kaner, S., Büyüköztürk, Ş. ve İşeri, E. (2013). Conners Anababa Dereceleme Ölçeği-Yenilenmiş Kısa: Türkiye stardardizasyon çalışması. Noropsikiyatri Arşivi, 50(2), 100-109. https://www.dx.doi.org/10.4274/npa.y6219

Özer, Ö., Altınok, A., Yöntem, M. K. ve Bayoğlu, F. (2017). Danışanlar İçin Terapi Motivasyonu Ölçeği’nin Türkçe Uyarlaması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Psikiyatride Guncel Yaklasimlar - Current Approaches İn Psychiatry, 9(1), 13-30.

Kapçı, E.G., Uslu, R. İ., Akgün, E. ve Acer, D. (2009). İlköğretim çağı çocuklarında duygu ayarlama: Bir ölçek uyarlama çalışması ve duygu ayarlamayla ilişkili etmenlerin belirlenmesi. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi, 16(1), 13-20.

Kapçı, E.G., Uslu, R. İ., Akgün, E. ve Acer, D. (2009). İlköğretim çağı çocuklarında duygu ayarlama: Bir ölçek uyarlama çalışması ve duygu ayarlamayla ilişkili etmenlerin belirlenmesi. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi, 16(1), 13-20.

Ozan, C., & Köse, E. (2013). Adaptation of Attitudes toward Educational Measurement Inventory (ATEMI) to Turkish. e-International Journal of Educational Research, 4(2), 29-47.

Bozkurt, N. (2009). Meme kanseri hastalarında Egzersiz Öz Yeterlilik Ölçeğinin Türkçe geçerlilik ve güvenirliğinin incelenmesi (Doktora tezi). Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Üniversitesi, İzmir.

Çağlar, E., Aşçı, H.,& Kelecek, S. (2017). Elit Sporcu Benlik Algısı Envanteri Türkçe uyarlaması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Spormetre, 15 (4), 165-172.

Güvenir, T., Özbek, A., Baykara, B., Arkar, H., Şentürk, B. ve İncekaş, S. (2008). Güçler ve Güçlükler Anketi'nin (GGA) Türkçe uyarlamasının psikometrik özellikleri. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi, 15(2), 65-74.

Öztürk, E. B., Gökoğlu, S. K., & Karagonlar, G. (2015). İlişkisel Benlik Ölçeğinin Türkçe geçerlemesi.İşletme Fakültesi Dergisi, 16 (2), 2015, 49-70.

Aydın, O. ve Öcel, H. (2009). İşyeri Zorbalığı Ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikoloji Yazıları, 12(24), 94-103.

Turkoz, G., Aksay, B., & Gugercin, U. (2020). Örgüt otoritesine itaat: Dezoort ve Roskos-Ewoldsen’in İtaat Ölçeği’nin uyarlanması . Business and Economics Research Journal, 11(3), 841-854. 4 doi: 10.20409/berj.2020.285

Özdemir, H. D., & Dağdeviren, H. N. (2024). Construct validity study of the Turkish form of the short Beck Depression Inventory. Eurasian Journal of Family Medicine, 13(2), 61-67. https://doi.org/10.33880/ejfm.2024130203

Türkoğlu, N., Kavuran, E., Ay, E. (2022, 21-22 Aralık). Kültürlerarasi İletişim Kaygısı Ölçeği’nin geçerlilik ve güvenilirlik çalışması, bir ölçek revizyonu [Bildiri sunumu]. 6. Ulusal 3. Uluslararası Kültürlerarası Hemşirelik Kongresi, Çevrimiçi Kongre.

Şen, M. ve Arı, M. (2011). Okulöncesi Sosyal Davranış Ölçeği-Öğretmen Formu’nun geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Ankara Üniversitesi Eğitim Bİlimleri Fakültesi Dergisi, 44(2) 1-28.

Uysal, R., Sarıçam, H., & Akın, A. (2014). Öznel Zindelik Ölçeği Türkçe Formunun Psikometrik Özellikleri. Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 33, 136-146.

Lapa, T.Y., Certel, Z., Kaplan, K. ve Yağar, G. (2016). Serbest Zaman Egzersiz Anketinin adolesan çağı öğrencileri için geçerlik güvenirlik çalışması. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 5. ISSN: 2146-9199.

Taysi, E. (2007). Suça İlişkin Kişilerarası Motivasyonlar Ölçeğini Türk kültürüne uyarlama çalışması. Türk Psikoloji Yazıları, 10(20), 63-74.

Selvi, Y., Öztürk, R. İ., Ağargün, M. Y., Beşiroğlu, L. ve Çilli, A. S. (2011). Temel Yas Unsurları Ölçeği Türkçe formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması. Nöropsikiyatri Arşivi, 48(2), 129-134. doi: 10.4274/npa.y5716

Ceylan, Ş. (2009). Vineland Sosyal- Duygusal Erken Çocukluk Ölçeği’nin geçerlik-güvenirlik çalışması ve okul öncesi eğitim kurumuna devam eden beş yaş çocuklarının sosyal-duygusal davranışlarına yaratıcı drama eğitiminin etkisinin incelenmesi. (Yayınlanmış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.