Ölçek Kategorileri: 40 Sosyal ve Beşeri Bilimler
Beslenme Alışkanlıkları ve Beslenme İnançları Ölçeği
Kaldırım, B. (2024). Beslenme Alışkanlıkları ve Beslenme İnançları Ölçeği’nin Türkçeye uyarlanması: Geçerlik ve güvenilirlik çalışması (Yüksek Lisans Tezi, Nuh Naci Yazgan Üniversitesi). Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
Bilge Liderlik Ölçeği
Üzüm, B., Özkan, O. S., & Gülbahar, Y. (2022). Bilge liderlik ölçeğini türkçeye uyarlama çalışması. İşletme Araştırmaları Dergisi, 14(3), 1795–1803. https://doi.org/10.20491/isarder.2022.1472
Bilgi Arama Süreci Tutum Ölçeği (BASTÖ)
Çakmak, N. (2016). Lisans öğrencilerinin bilgi arama süreçleri ile ilgili kavramları, tutumları ve düşünceleri (Yayımlanmamış doktora tezi), Ankara Üniversitesi, Ankara.
Bilgi Arama Süreci Tutum Ölçeği (BASTÖ)-İngilizce Versiyonu
Çakmak, N. & Baysen, E. (2019). An attitude scale for the Information Search Process (ASISP): A study of reliability and validity. Türk Kütüphaneciliği, 33(3), 138-164. doi: 10.24146/tk.573756
Bilgi Teknolojileri Verimliliği
Türen, U. ve Erdem, H. (2017). Örgütsel adalet algısının işgörenlerin bilgi teknolojileri verimliliği üzerindeki etkisi: Havacılık sektöründe bir araştırma. Uluslararası İktisadi ve İdari İncelemeler Dergisi, 19, 89-110. doi: 10.18092/ulikidince.310059
Bilgisayar Oyunları Motivasyon Ölçeği
Munusturlar,M.A., ve Munusturlar,S., (2018). Bilgisayar Oyunları Motivasyon Ölçeğinin geliştirilmesi. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi. 17(3), 81-90.
Bilgisayar Oyunları Tutum Ölçeği
Yeşilyurt, F. ve Demirbaş Çelik, N. (2019). Bilgisayar Oyunları Tutum Ölçeği: Ebeveyn formu’nun psikometrik özellikleri. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 18(72), 1812 – 1823. http://doi.org/10.17755/esosder.557546
Bilgisayar Oyunları Tutum Ölçeği-Öğretmen Formu
Yeşilyurt, F. ve Demirbaş-Çelik, N. (2020). Bilgisayar Oyun Tutum Ölçeği Öğretmen Formu’nun geliştirilmesi. Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi, 14 (33), 173 – 183. https://doi.org/10.29329/mjer.2020.272.8
Bilinçli Tüketici Ölçeği
Bugday, B, E. (2015). Bilinçli Tüketici Ölçeği geliştirme çalışması (Doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Bilinçli Tüketicilik Düzeyi Ölçeği
Sağlam, H. İ. (2010). Bilinçli Tüketicilik Düzeyi Ölçeği çalışması. International Journal of Human Sciences, 7(1), 1190- 1200.
Bilişim Liderliği Ölçeği
Ulutaş, M., ve Arslan, H. (2017). Bilişim Liderliği Ölçeği: Bir ölçek geliştirme çalışması. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 47(47), 105-124. DOI: 10.15285/maruaebd.2739
Bilişsel Davranışçı Fiziksel Aktivite Ölçeği
Eskiler, E., Küçükibiş, F., Gülle, M., & Soyer, F. (2016). Bilişsel davranışçı fiziksel aktivite ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Journal of Human Sciences, 13(2), 2577-2587.
Bilişsel Esneklik Envanterinin Sporcular için Uyarlanması
Yarayan, Y. E., Turhan, M. O. ve Tekkurşun Demir, G. (2023). Bilişsel Esneklik Envanterinin Sporcular İçin Uyarlanması: Geçerlilik ve Güvenirlik Çalışması. Gaziantep Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 8(3), 221-240
Bilişsel Uyumsuzluk Ölçeği
Yücel, E. ve Çizel, B. (2019). Bilişsel Uyumsuzluk Ölçeğinin Türkçeye uyarlanması: Geçerlik güvenilirlik çalışması. Seyahat ve Otel İşletmeciliği Dergisi, 16(1), 106-120.
Birey Düzeyinde İlişkisel ve Operasyonel Rezilyans (Yine/Yenilenme) Kapasitesi Ölçeği
Gerçek, M. ve Börekçi, D. Y. (2017). Birey düzeyinde ilişkisel ve operasyonel rezilyans (yine/yenilenme) kapasitesi: Bir ölçek geliştirme çalışması. İşletme Araştırmaları Dergisi, 9(3), 149-176. doi: 10.20491/isarder.2017.293
Bireycilik ve Toplulukçuluk Ölçeği
Öztürk, E. B., Kılıçaslan-Gökoğlu, S. ve Kütahnecioğlu-İnan, N. (2019). Bireycilik ve Toplulukçuluk Ölçeğinin Türkçe geçerlemesi. Ege Akademik Bakış, 19(1), 1-14.
Bireyi Rekreasyonel Tenise Başlamaya Motive Eden Faktörler Ölçeği (BRTBMFÖ)
Akdeniz, Y. (2019). Bireyi Rekreasyonel Tenise Başlamaya Motive Eden Faktörler Ölçeği’nin geliştirilmesi ve bu faktörlerin farklı değişkenlere göre incelenmesi (Tez no. 578587) [Yüksek lisans tezi, Akdeniz Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Antalya].
Bireyleri Eğlenmeye Motive Eden Faktörler Ölçeği
Cansever, A. (2020). Bireyleri Eğlenmeye Motive Eden Faktörler Ölçeği’nin geliştirilmesi ve bireylerin eğlence profillerinin belirlenmesi; Antalya Kaleiçi örneği (Yüksek Lisans Tezi). Akdeniz Üniversitesi.
Bireylerin Sürdürülebilir Tüketim Davranışlarının Ölçülmesi Ölçeği
Doğan, O., Bulut, Z. A., & Çımrın, F. K. (2015). Bireylerin sürdürülebilir tüketim davranışlarının ölçülmesine yönelik bir ölçek geliştirme çalışması. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 29(4),659-678.
Bireysel Afet Direnci Ölçeği
Şen, G. (2022) Toplumda suç korkusu ve sosyal sermaye dinamikleri açısından afet direnci: Burdur-Antalya kent merkezi örneği (Tez No. 708679) (Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi). Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
Bireysel Çalgı Çalışma Alışkanlıkları Ölçeği
Küçükosmanoğlu, H. O., Babacan, E., Babacan, M. D. ve Yüksel, G. (2016). Müzik eğitiminde bireysel çalgı çalışma alışkanlıkları ölçek geliştirme çalışması. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16, İpek Yolu Özel Sayısı, 2350-2367.
Bireysel Çalgı Dersi Tükenmişlik Ölçeği
Girgin, D. (2015). Bireysel Çalgı Dersi Tükenmişlik Ölçeği geliştirme çalışması: Geçerlik ve güvenirlik analizi. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(1), 115-126. http://dx.doi.org/10.14686/BUEFAD.2015111019
Bireysel Çalgı Eğitimi Dersi Güdülenme Ölçeği (ÇDGÖ)
Çoban, S. ve Çalışkan, T. (2019). Bireysel Çalgı Eğitimi Dersi Güdülenme Ölçeği (ÇDGÖ) Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Eğitim Kuram ve Uygulama Araştırmaları Dergisi, 5 (1), 100-112.
Bireysel Çalışma Performansı Ölçeği
Özkan, E., Çelik, S. B., & Koopmans, L. (2024). Assessing the Turkish version of the Individual Work Performance Questionnaire (IWPQ) for its validity and reliability. BMC Psychology, 12(1), 573.
Bireysel Düzeyde Organizasyonel Rezilyans Kapasitesi Ölçeği
Gerçek, M. ve Yılmaz Börekçi, D. (2017). Birey düzeyinde ilişkisel ve operasyonel rezilyans (yine/yenilenme) kapasitesi: Bir ölçek geliştirme çalışması. İşletme Araştırmaları Dergisi, 9(3), 149-176. doi: 10.20491/isarder.2017.293