Ölçek Kategorileri: 40 Sosyal ve Beşeri Bilimler

Kuzgun, Ş. (2023). Algılanan Yeşil Örgütsel Davranış Ölçeği: Türkçe’ye Uyarlama Geçerlilik ve Güvenilirlik Çalışması. Ş. Karabulut (Ed.), Yönetim ve Strateji Alanında Yaşanan Gelişmelere İlişkin Akademik Çözümlemeler içinde (s. 59–70). Ekin Yayınevi.

Aydın Göktepe , E. (2017). Algılanan Yönetici Desteği Ölçeği: Geliştirilmesi, geçerliliği ve güvenirliliği. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 46(Özel Sayı), 31-48.

Yasan Ak, N. & Kamalı Arslantaş, T. (2024). Psychometric Properties of the Turkish Version of the Algorithmic Media Content Awareness (AMCA) Scale. Instructional Technology and Lifelong Learning, 5(1), 171 – 191. https://doi.org/10.52911/itall.1447270

Unurlu, Ç. (2016). Alışveriş yöneliminin alışveriş memnuniyeti üzerine etkisi. Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 14 (2), 539-552. Doi: 10.18026/cbusos.24630

Unurlu, Ç. (2016). Alışveriş yöneliminin alışveriş memnuniyeti üzerine etkisi. Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 14(2), 539-552. Doi: 10.18026/cbusos.24630

Ak, M. O. ve Alpullu, A. (2020). Alpak Akış Ölçeği Geliştirme ve Doğu Batı Üniversitelerinin Karşılaştırılması. Sport Sciences, 15(1), 1-16. http://dx.doi.org/10.12739/NWSA.2019.14.4.2B0122

Servi, C. ve Baştuğ, Y. E. (2021). Alternatif ve destekleyici iletişim sistemlerine yönelik tutum ölçeğinin Türkçeye uyarlanması. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(3), 2531-2558.

Çakmak, C., Biçer, İ. ve Uğurluoğlu, Ö. (2019). Alturistik (Özgeci) Liderlik Ölçeğinin Türkçe uyarlaması: Geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 21(3), 785-802.

Gürpınar, B. (2014). Altyapı Sporlarında Ahlaki Karar Alma Tutumları Ölçeğinin Türk Kültürüne uyarlanması: Bir Türk örnekleminde geçerlik ve güvenirlik çalışması. Eğitim ve Bilim, 39(176), 405-412.

Gürpınar, B. (2016). Adaptation of The Attitudes to Moral Decision-Making in Youth Sport Questionnaire-2 into Turkish culture: a validity and reliability study. Pamukkale Journal of Sport Sciences, 7(2), 27-39.

Gürpınar, B., Toprak, S., Ayvallı, M., ve Whitehead, J. (2019). Altyapı sporlarında değerler ölçeği-2’nin Türk kültürüne uyarlanması ve psikometrik özellikleri. Kastamonu Education Journal, 27(4), 1395-1402. doi:10.24106/kefdergi.2547

Akgül, Y. (2017). Amaca yönelik pazarlama değerlendirmesi ve bir ölçek geliştirme denemesi (Doktora tezi). Haliç Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Ardahan, F. (2012). Amatör Balıkçı Motivasyon Ölçeğinin geçerlilik güvenirlik çalışması. Turkish Journal of Sport and Exercise, 14(3), 59-65.

Uysal, İ., Korkmaz, G., & Toraman, Ç. (2024). The relationship between ambulance team’s professional commitment, occupational anxiety, and resilience levels. BMC Health Services Research, 24(716). https://doi.org/10.1186/s12913-024-11158-x

Taş, M. A. (2022). Sivil toplum kuruluşlarında anlamlandıran liderlik modeli (Tez No. 743672) [Doktora tezi, Burdur Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Akay O. (2023) Özel Gereksinimli Çocuklarda Anne-Baba Stres Düzeyi ile Aile Güçlendirme İlişkisinin Güçlendirme Yaklaşımı Çerçevesinde İncelenmesi (Tez No. 815991) [Doktora tezi, İstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

    Ayanoğlu, M. (2022) Annelere yönelik hazırlanan davranış düzenleme programının okul öncesi dönemde problemli davranışlar sergileyen çocuklar üzerindeki etkisinin incelenmesi (Tez No. 767196) [Doktora tezi, İnönü Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Atik, A. D. & Doğan, Y. (2019). Antibiyotik Kullanım Ölçeği: Ölçek geliştirme çalışması. Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16 (1), 1248-1276. http://dx.doi.org/10.23891/efdyyu.2019.160

Akyüz, U. (1998). 1. lig bayan ve erkek takımlarında antrenör-oyuncu etkileşimi ve performansa etkisi (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Atasoy, F. S., Şar, H., Hasan Abacı, S., Mallett, C. J., & Çankaya, S. (2025). Psychometric properties of the Turkish Coach Motivation Questionnaire (CMQ-TR). International Journal of Sport and Exercise Psychology, 1–20. https://doi.org/10.1080/1612197X.2025.2549882

Ekenci, M.T., Yücel, M.G. ve Ekenci, G. (2017). Antrenör-Sporcu İlişkisi ölçeğinin Türkiye için güvenirlik ve geçerlik çalışması. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 5,(40),1-13.

Çetin, E. (2022). Antrenör-sporcu ilişkisi Duygusal Kötü Muamele Ölçeği’nin (Asidkmö) Türkçeye uyarlanması, SPORMETRE Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 20(4), 142-156. Doi: 10.33689/spormetre.1133456

Altıntaş, A., Kazak-Çetinkalp, Z. ve Aşçı, F.H. (2012). Antrenör-Sporcu İlişkisi Envanteri’nin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Spor Bilimleri Dergisi, 23(3), 119–128.

Tuncel, S. D. ve Büyüköztürk, Ş. (2009). Antrenörlerin mesleki etik ilkeleri nelerdir? Nasıl ölçülür? Ölçek geliştirme: Ölçeğin geçerlik ve güvenirliği. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 7(4), 159-168.

Koçak, Ç. V. (2020). Antrenörlüğe yönelik tutumların ölçülmesi: bir ölçek geliştirme çalışması. International Sport Science Student Studies, 2(1), 36-47.