Ölçek Kategorileri: 40 Sosyal ve Beşeri Bilimler

Atay, F. (2006). Endüstri alanında çalışan bireylerin iş doyumu düzeylerinin iş güvenliği algıları açısından incelenmesi. (Yüksek lisans tezi). Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.

Solmaz, U., & Koçak, O. (2025). Awareness of rights and responsibilities in occupational accidents and diseases: Scale development, construct validity and reliability study. International Journal of Occupational Safety and Ergonomics, 1–8. https://doi.org/10.1080/10803548.2025.2465157

Yilmaz, B. (2012). The validity and reliability study of Work Motivation Scale for Turkish population. Energy Education Science and Technology Part B-Social and Educational Studies, 4(1), 197–204.

Gurol, A., Ilhan-Findikoglu, D., Gurol, M., Findikoglu, F., & Yesilkaya, M. (2025). Work-domain goal orientation: A theoretical framework for the construct and Turkish adaptation of a Work-domain Goal Orientation Instrument. Education Sciences, 15(1), 67. https://doi.org/10.3390/educsci15010067

Tatar, A. (2009). Doğrulayıcı Faktör Analiziyle İş Ortamına Yönelik Stresi Ölçmek Üzere Bir Ölçek Geliştirme Çalışması: İş Ortamı Stres Ölçeği’nin (İOSÖ) Güvenirlik ve Geçerliliği. 17. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi, 21-23.

Deniz, M. ve Kumru, S. (2022). İş Performans Ölçeği geliştirme çalışması: Özel bir hastane uygulaması, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 32(2), 549-562.

Seren, A. K. H., Tuna, R., & Bacaksiz, F. E. (2018). Reliability and validity of the Turkish version of the Job Performance Scale Instrument. Journal of Nursing Research, 26(1), 27-35.

Çalışkan, A. & Köroğlu, Ö. (2022). Job performance, task performance, contextual performance: Development and validation of a new scale. Uluslararası İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 8(2), 180-201. Doi: 10.29131/uiibd.1201880

Sezgin, Ş. (2022). İş sağlığı ve güvenliği hizmetlerinde Ortak Sağlık ve Güvenlik Birimlerinin etkinliği: Ortak Sağlık ve Güvenlik Birimleri üzerine bir alan araştırması (Tez No. 730764) [Doktora tezi, İstanbul Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Taşdemir, C. (2020) Sınıf öğretmenlerinin iş sağlığı ve güvenliği öz yeterliği (Iğdır ili örneği) (Tez No. 660386)Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Üngüren, E. ve Koç, T. S. (2015). İş Sağlığı ve Güvenliği Uygulamaları Performans Değerlendirme Ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Sosyal Güvenlik Dergisi, 5 (2), 124-144.

Uysal, D. (2024). Sağlık profesyonellerinden paramediklerin iş performansı ve iş sorumluluklarında psikolojik güçlendirmenin etkisi. ADYÜ Sağlık Bilimleri Dergisi, 10(1), 84-96. https://doi.org/10.30569.adiyamansaglik.1405473

Tütüncü, Ö. (2002). Seyahat Acentelerinde İş Tanımlama Ölçeği kapsamında iş doyumunun ölçülmesi: İzmir ili uygulaması. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 13(2), 129-139.

Canbolat, M. A. (2024). İş taşması (job creep) ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi,  (36), 377-398. https://doi.org/10.15182/diclesosbed.1457229

Başol, O. ve Çömlekçi, M. F. (2020). İş Tatmini Ölçeğinin uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması, Kırklareli Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Dergisi, 1(2), 17-31

Çalışkan, A., & Köroğlu, Ö. (2023). Job Satisfaction: A Scale Development Study. Antalya Bilim Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 4(2), 112-134. https://doi.org/10.54969/abuijss.1440762

Yavuz Eroğlu, S., Özel, B., Eroğlu, E., & Karakuş, S. (2023). Quality of Work Life Scale (Qwls): A Scale Development Study. International Journal of Holistic Health, Sports and Recreation, 2(2), 105–115. https://doi.org/10.5281/zenodo.10386123

Özdemir, K. (2025). İş yeri farkındalığı: Bir ölçek uyarlama çalışması. İktisadi İdari ve Siyasal Araştırmalar Dergisi, 10(27), 439-453. https://doi.org/10.25204/iktisad.1659134

Keçeci, M & Turgut, T. (2018). Workplace ıncivility: scale development and validation. Üçüncü Sektör Sosyal Ekonomi, 53(2), 433 – 449.

Başar U. (2019). Liderin karanlık kişilik özellikleri ile çalışanın tükenmişliği arasındaki ilişkide çalışanın karanlık liderlik algısının aracı rolü: Çok düzeyli bir araştırma (Doktora tezi). Başkent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Türen, U., Erdem, H. ve Kalkın, G. (2015). İş yerinde Tekno- Stres Ölçeği: Havacılık ve bankacılık sektöründe bir araştırma. Çalışma İlişkileri Dergisi, 6(1), 1-19.

Yavuz, M. (2018). İş zanaatkârlığı ile bireysel performans çıktıları arasındaki ilişkide çalışanların dışsal prestij ve kurum destek algılarının rolü (Yayınlanmamış doktora tezi). Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Akın, A., Tunca, M.,& Bayrakdar, İ. (2017). İş-Aile Çatışması Ölçeği (IAÇÖ) Türkçe formu: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. II. Uluslararası Sosyal Bilimler Sempozyumu içinde (s.39- 44). Alanya: Alaaddin Keykubat Üniversitesi.

Sökmen, A. (2003). Büro yönetiminde işe alıştırma (oryantasyon) eğitiminin önemi ve işgören performansına etkisi: Ankara'da bir uygulama (Yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Sulak Akyüz, B., & Sulak, S. (2019). Adaptation of Work-Related Rumination Scale into Turkish. Journal of Measurement and Evaluation in Education and Psychology, 10(3), 422-434. http://dx.doi.org/10.21031/epod.542872