Ölçek Kategorileri: 340 Erken Çocukluk Eğitimi

Özkubat, S. ve Demiriz, S. (2013). Çevreye Karşı Motivasyon Ölçeğinin Okul Öncesi Öğretmen Adayları Üzerinde Geçerlik Güvenirlik Çalışması. Amasya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(1), 87-114.

Uludağ, G. , Alver, M. & Çevik, G. (2023). Selection and Reading of Picture Storybook for Young Children: A Scale Development Study . Bartın University Journal of Faculty of Education , 12 (2) , 233-251 . https://doi.org/10.14686/buefad.1113030

Ertürk-Kara, H. G. (2017). The role of chıldren’s behavioral skills in predicting early academic skills. The Journal of International Social Research, 10(49), 432-441.

Şehirli, N. (2007). Çocuk Davranışlarını Değerlendirme Ölçeği’nin Geliştirilmesi Ve Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi (Yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp adresinden edinilmiştir.

Karagül, S. (2020). Çocuk Edebiyatına Yönelik Tutum Ölçeği geliştirilmesi: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Çocuk Edebiyat ve Dil Eğitimi Dergisi, 3(2), 203-226. doi: 10.47935/ceded.836154

Karagül, S. (2020). Çocuk edebiyatına yönelik tutum ölçeği geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması . Çocuk Edebiyat ve Dil Eğitimi Dergisi , 3(2) , 203-226 . DOI: 10.47935/ceded.836154

Apaydın Demirci, Z. (2018). Çocuk Gelişimini Değerlendirme Ölçeği’nin (CDAS) Türkçeye uyarlanması ve 5 yaş çocukların gelişiminin değerlendirilmesinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Necmettin Erbakan Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.

Altın, FN ve Tarsuslu Şimşek, T. (2022). Çocuk kol rehabilitasyon ölçeğinin türkçe geçerlik ve güvenirliği . Egzersiz Tedavisi ve Rehabilitasyon Dergisi , 9(2), 142-151 . DOI: 10.15437/jetr.902418

Balaban, A. (2002). Televizyon çocuk programlarının kalite kriterlerine ilişkin olarak okul öncesi kurumlarına devam eden çocukların anne-babalarının görüşleri. ( Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Karakaya Işık, G. (2020). Çocuk Televizyon İzleme İnançları Ölçeği’nin Türkçe geçerlilik ve güvenilirlik çalışması (Yüksek Lisans Tezi). Kafkas Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü.

Dönmez, Ö. (2022). Erken çocukluk döneminde Fırsat Verici Ebeveynlik Programı’nın etkililiğinin incelenmesi (Tez No. 764120) [Doktora tezi, Marmara Üniversitesi].  Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Ahmetoğlu, E., Acar, İ. ve Gıcı-Vatansever, A. (2021). Öğretmen Etkileşim Ölçeği (ÖEÖ) ve Çocuk-Öğretmen Etkileşim Ölçeği (ÇÖEÖ) geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. Trakya Eğitim Dergi, 11(1), 412-424. http://dx.doi.org/10.24315/tred.754702

Köyceğiz-Gözeler, M., Bozkurt-Polat, E. ve Kan, A. (2020). Çocukla İletişime Yönelik Tutum Ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması.  M. B. Kurt (Ed.), Eğitim bilimleri alanında güncel çalışmalar içinde (s. 265-288). Duvar.

Tabaru Örnek, G., & Yel, S. (2024). Çocuklar (8-9 yaş) için Çevre Okuryazarlığı Aracı geliştirilmesi (ÇİÇOA): Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi(60), 1225-1258. https://doi.org/10.53444/deubefd.1408170

Gezgin, D. ve Kılıç Mocan, D.(2022). Fen etkinliklerinin okul öncesi dönem çocuklarında çevre bilinci kazandırılmasına etkisi. Erken Çocukluk Çalışmaları Dergisi, 6(2), 402-423. https://doi.org/10.24130/eccdjecs.1967202262331  

Şenol, F. B. ve Metin, E. N. (2018). Çocuklar İçin Etkileşim Dereceleme Ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 8(51), 81-106.

Keleş, S. & Yurt, Ö. (2016). An investigation of playfulness of pre-school children in Turkey. Early Child Development and Care, doi: 10.1080/03004430.2016.1169531.

Konca, A.S., Baltacı, Ö., & Akbulut, Ö.F. (2022). Problematic Technology Use Scale for Young Children (PTUS-YC): Validity and reliability study. International Journal of Assessment Tools in Education, 9(2), 267 289. https://doi.org/10.21449/ijate.888936

Kay, M. A., & Sağlam, M. (2024). Çocuklar için Sosyal Yeterlilik Ölçeği: Bir ölçek uyarlama çalışması. Artuklu Humanities, (17), 25-36. https://doi.org/10.46628/ahu.1540889

Güven, Y., Yılmaz, H., & Efe Azkeskin, K. (2024). Çocuklar için Yaratıcı Kişilik Özellikleri Ölçeği’nin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Batı Anadolu Eğitim Bilimleri Dergisi, 15(2), 1285-1307. https://doi.org/10.51460/baebd.1454136

Özyürek, A., Keser, H., & Yıldırım, N. (2024). Çocuklarda Mizah Ölçeğinin (4-12 yaş) Geliştirilmesi ve Çocukların Mizah Eğilimlerinin İncelenmesi. Uluslararası Erken Çocukluk Eğitimi Çalışmaları Dergisi, 9(2), 65-84. https://doi.org/10.37754/ijeces.1475401

Keleş, S., & Yurt, Ö. (2017). An investigation of playfulness of pre-school children in Turkey. Early Child Development and Care, 187(8), 1372-1387.

Ünlü, H. (2011). Okul öncesi dönem çocuklar için yeme davranışı değerlendirme ölçeğinin Türk çocuklarına uyarlanması.[Yüksek Lisans Tezi]. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Çolak, B. (2024). Çocukların Psikoseksüel ve Psikososyal Gelişim Düzeylerine İlişkin Ebeveyn Farkındalık Ölçeği geliştirilmesi (Doktora Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü). Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Arslan-Çiftçi, H. (2020). Çocukluk dönemi yürütücü işlevler envanteri’nin 48-72 aylık çocuklar için geçerlik ve güvenirlik çalışması ve okul öncesi yürütücü işlevler eğitim programı’nın etkililiğinin incelenmesi[Yayınlanmamış doktora tezi]. Marmara Üniversitesi, İstanbul.