Ölçek Kategorileri: 310 Eğitim Yönetimi

Kesik, F. ve Balcı, E. (2016). AB projelerinin okullara sağladığı katkılar açısından değerlendirilmesi: Bir ölçek geliştirme çalışması. Kastamonu Eğitim Dergisi, 24(4), 1621-1640.

Can, E. (2016). Open and distance education accreditation standards scale: Validity and reliability studies. International Journal of Environmental & Science Education, 11(14), 6344-6356.

Semerci, Ç. (2017). Akreditasyon algısı (AA) ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(3), 1093-1104. doi:10.14686/buefad.332383

Akan, D., Yıldırım, İ., ve Yalçın, S. (2013) Algılanan Genel Öğrenci Nitelikleri Ölçeğinin geçerlilik ve güvenirlilik çalışması.Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic 8: 9-21

Üstüner, M. (2016). Algılanan Müdür Yönetim Tarzı Ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 22(3), 429-457. doi: 10.14527/kuey.2016.017

Lafcı-Tor, D., ve Yavuz, E. (2020). Algılanan okul etkililiği ölçeği’nin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 49, 506-529. DOI: 10.9779/pauefd.595719

Yıldırım, İ. (2015). Okul yöneticilerinin kişilik ve denetim odağı özelliklerinin öğretmenlerin iş doyumu ve okul etkililiği açısından incelenmesi. (Doktora Tezi). Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Erzurum

Nayır, F. (2013). “Algılanan Örgütsel Destek Ölçeğinin” kısa form geçerlik güvenirlik çalışması. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28, 89-106.

Kasap- Çobanoğlu, F. (2008). İlköğretim okullarında örgütsel kimlik ve örgütsel etkililik (Denizli ili örneği)(Doktora tezi) .Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Kasap- Çobanoğlu, F. (2008). İlköğretim okullarında örgütsel kimlik ve örgütsel etkililik (Denizli ili örneği) (Doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Urlu, E. (2020). Sınıf eğitimi ana bilim dalı öğrencileri için barış tutum ölçeği geliştirilmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 49, 331-352. https://doi.org/10.9779/pauefd.593991

Durnali, M. ve Limon, İ. (2020). Bilgi Yönetimi Eğilimi Ölçeğinin Türkiye kültürüne uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kastamonu Eğitim Dergisi, 28(1) , 95-106. doi: 10.24106/kefdergi.3441

Demir, K. (2005). Bilgi Yönetimi Tutum Ölçeği. Eurasian Journal of Educational Research (EJER), 20, 113-121.

Çınar, İ. (2002). Eğitim yöneticilerinin bilgi yönetimindeki yeterlilikleri (Malatya ili örneği). (Doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Avcı, Ü., Ersoy, H (2018). Bilgisayar Programlama Derslerinde Öğrenme Motivasyonu Ölçeğinin Türkçe Uyarlaması: Geçerlilik ve Güvenilirlik Çalışması. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 8(1), 73 – 81.

Uslu, B. (2016). Bilimsel-sosyal uygulamalara ilişkin yönetsel esneklik ölçeği: Üniversite ortamında geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kuram ve Uygulamada Egitim Yönetimi Dergisi, 22(1), 109-131. http://dx.doi.org/10.14527/kuey.2016.005

Naillioğlu Kaymak, M., Çelik Şahin, Ç. ve Güçlü Yılmaz, F. (2019). Bireysel Yenilikçilik Ölçeğinin okul yöneticileri İçin uyarlanması: Türkçe geçerlik-güvenirlik çalışması. 28. Uluslararası Eğitim Bilimleri Kongresi'nde sunulan bildiri. Ankara, Türkiye.

Demiralp, O. (2006). Kırklareli İl Milli Eğitim Müdürlüğü'nde çalışanların memnuniyet düzeyi (Yüksek lisans tezi). Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Edirne.

Özçetin, S. (2017). Eğitim kurumlarında canlandırıcı liderlik:. Etmenleri, göstergeleri, etkileri [Yayımlanmamış Doktora Tezi]. Akdeniz Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Antalya.

Özçetin, S. (2017). Eğitim kurumlarında canlandırıcı liderlik:. Etmenleri, göstergeleri, etkileri [Yayımlanmamış Doktora Tezi]. Akdeniz Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Antalya.

Özçetin, S. (2017). Eğitim kurumlarında canlandırıcı liderlik:. Etmenleri, göstergeleri, etkileri [Yayımlanmamış Doktora Tezi]. Akdeniz Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Antalya.

Demirdag, S. (2017). Çeşitlilik ve Sosyal Adalet Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Karaelmas Eğitim Bilimleri Dergisi, 5(2), 273-284.

Gül, H. (1998). Çevresel baskı gruplarının okulun yönetsel ve eğitsel işleyişine etkileri (Kocaeli-İzmit örneği) (Doktora tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.

Karan, İ. (2012). Ortaöğretim Öğrencileri için Çok Boyutlu Okul İklimi Algısı Ölçeğinin geliştirilmesi (Yüksek Lisans Tezi). Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul

Dilekçi, Ü. ve Limon, İ. (2020). Covid-19 salgını bağlamında öğretmenlerin algıladıkları “Aşırı İletişim Yükü” düzeylerinin incelenmesi. Millî Eğitim Dergisi, 49(Özel Sayı), 231-252. doi: 10.37669/milliegitim.776450