Ölçek Kategorileri: 309 Eğitim Sosyolojisi

Can, S., Kerkez, F. İ. ve Aydoğan, Z. (2024). Geçici koruma statüsünde olan öğrencilerin beden eğitimi ve spor dersindeki uyumları: Öğretmen algısı ölçeğinin Türkçeye uyarlanması. Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 17(3), 259-275.

Gül, Ö. (2019). Güç Mesafesi Algısı Ölçeği geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kocaeli Üniversitesi Eğitim Dergisi, 2(2), 120-133. http://dx.doi.org/10.33400/kuje.638591

Burak, D., Amaç, Z., Doğan, Y., Duran, S., Yıldırım, F., ve Uzun, H. (2020). İlk ve Ortaokul Öğretmenlerinin Kültürlerarası Anlayış Ölçeği: Uyarlama ve uygulama çalışması. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 9(1), 354-376.

Oğuz, K. (2012). İlköğretim Okullarında Aile Katılımı: Ölçek Uyarlaması (Yüksek Lisans Tezi). Kastamonu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kastamonu.

Özcan, K., Balyer, A.(2014). İlköğretim Okulu Etik Ölçeğinin Türkçe’ye uyarlanması ve öğrenci-öğretmenlerin ilköğretim okulu etik iklimi algılarının belirlenmesi. Route Educational ve Social Science Journal , 1(1), 104-126.

Kalkan, F., Küçüker, E., & Alatlı, B. (2024). Bir ölçek geliştirme çalışması: İlkokul öğrencilerinin okula uyumlarının incelenmesi. Batı Anadolu Eğitim Bilimleri Dergisi, 15(2), 1904–1928. https://doi.org/10.51460/baebd.1224102

Akbulut, Y., Şendağ, S., Birinci, G., Kılıçer, K., Şahin, M. C., & Odabaşı, H. F. (2008). Exploring the types and reasons of Internet-triggered academic dishonesty among Turkish undergraduate students: Development of Internet Triggered Academic Dishonesty Scale (ITADS). Computers & Education, 51, 463-473. doi: 10.1016/j.compedu.2007.06.003

Acarbay, Y. F. (2006). Kapsamlı okul iklimini değerlendirme ölçeğinin (öğrenci formu) Türkçe dilsel eşdeğerlik güvenirlik ve geçerlik çalışması. (Yüksek lisans tezi). Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Kodal, M. (2006). Kara ve deniz harp okulu öğrencilerinin kurumsal disiplin kurallarını belirleme ve itaat düzeyleri (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Kılıçoğlu Kıvrak, A., Özden, M., & Erbaş, Y. H. (2023). Kültürel okuryazar mıyım? Bir ölçek geliştirme çalışması. Kültür Araştırmaları Dergisi, (19), 23-40. https://doi.org/10.46250/kulturder.1334296

Başaran, S. T. ve Yıldırım, K. (2017). Anne ve babaların okul anılarının çocuklarının okula karşı tutum ve akademik başarılarına etkisi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD 18(2), 331-351.

Erbaş, Y.H., Özbaşı, D., & Genç, S. Z. (2023). Küresel Vatandaş Ölçeği’nin Türkçeye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, (32), 131-146. Doi: 10.29000/rumelide.1252786

Sarı, M. (2011). Lise Yaşam Kalitesi Ölçeği’nin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 20(3), 253-266.

Ekşi, H., Türk, T. ve Avcu, A. (2017). Maryland Güvenli ve Destekleyici Okul İlkimi Ölçeği (MGDOİ)’nın Türk kültürüne uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1>7 (4), 1882-1899

Doğan, U. (2014). Validity and Reliability of Student Engagement Scale. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(2), 390-403. http://dx.doi.org/10.14686/BUEFAD.201428190

Boztepe, Ö. (2017). The adaptation of Student Communication Satisfaction Scale into Turkish culture. International Journal of Educational Research Review, 2(1), 27-33.

Pehlivan, M. (2008). İstanbul ili Kadıköy ilçesi liselerindeki okul içi şiddet algısı ve şiddete karşı alınan önlemler ilişkisi (Yüksek lisans tezi). Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Şimşek, N. (2008). İlköğretim okulu yöneticilerinin öğrenci velilerini okula çekme başarısı hakkında ilköğretim okulu öğretmenlerinin ve öğrenci velilerinin görüşleri(Denizli ili örneği) (Yüksek lisans tezi). Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Denizli.

Çengel, M. ve Türkoğlu, A. (2015). Öğrenciler Tarafından Algılanan Sınıf İklimi Ölçeği:geçerlik ve güvenirlik çalışması. Eğitimde Kuram ve Uygulama , 11(4), 1240-1257.

Özçınar, Z. (2003). Öğretmen-öğrenci-velilerin iletişimsel yeterlilikleri ve öğrenci başarısıyla olan ilişkisi (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Aslanargun, E. & Eriş, H. M. (2013). Öğretim elemanlarının sınıf yönetiminde kullandıkları güç türleri ölçeğinin geliştirhlmesi / The scale development of power sources that lecturers’ applied in class management at higher education . Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi , 17(2) , 0- . Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/ataunisosbil/issue/2833/38554

Gezer, M. (2017). Öğretimde Sosyal Adalet İnançları Ölçeğii’nin Türkçe uyarlaması. Sakarya University Journal of Education, 7(2), 295-309. doi: 10.19126/suje.335868.

Karaman, P. (2017). Öğretmen adayları için biçimlendirici değerlendirmeye yönelik tutum ve niyet ölçeği uyarlaması ve bir yapısal eşitlik modeli . İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi , 18(3) , 118-131 . DOI: 10.17679/inuefd.300688

Karataş, E., & Özdemir, M. (2023). Psychometric properties of the Turkish version of the teacher academic optimism scale. Journal of Psychoeducational Assessment, https://doi.org/10.1177/07342829231197460

Akyürek, M. İ., ve Özdemir, M. (2021). Öğretmen Liderliği Ölçeği'nin Türkçe uyarlaması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 23(2), 488-500.