Ölçek Kategorileri: 30 Eğitim Bilimleri ve Öğretmen Yetiştirme

Çınkır, Ş., Yıldız, S. ve Kurum, G. (2021). Yükseköğretimde Hizmet Kalitesi Ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Yükseköğretim Dergisi, 11(1), 161-173.

Bektaş, H. ve Ulutürk Akman, S. (2013). Yükseköğretimde hizmet kalitesi ölçeği: Güvenilirlik ve geçerlilik analizi. İstanbul Üniversitesi Ekonometri ve İstatistik Dergisi, 18, 116-133.

Turpçu, M. (2022) Yükseköğretimde Holakrasi ve Akademik Özgürlük ile ilişkisi (Tez No. 752941)[Doktora tezi, Ankara Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Taştan, K. & Yılmaz, S. (2022). Kalite yönetimi uyma ölçeğinin yükseköğretim için işlemselleştirilmesi: Yükseköğretimde kalite yönetimi uyma ölçeği . Yükseköğretim ve Bilim Dergisi , 12(3) , 573-587 . DOI: 10.5961/higheredusci.1110795

Çınkır, Ş., Kurum, G. ve Yıldız, S. (2017). Yükseköğretimde öğrenci bağlılığı ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Cumhuriyet International Journal of Education, 10 (1), 273-298.

Korumaz, A. G. D. M. ve Tekel, A. G. E. (2017). Yükseköğretimde Öğrenci Sadakâti Ölçeği: Uyarlama, Dil Geçerliği ve Faktör Yapısının İncelenmesi. Kalem Eğitim ve İnsan Bilimleri Dergisi, 7(1), 183-203. doi: 10.23863/kalem.2017.80

Erduran-Tekin, Ö. (2023). Adaptation of Motivation for Learning in Higher Education Scale (EMAPRE-U) to Turkish, E-International Journal of Educational Research, 14(3), 34-51. https://doi.org/10.19160/e-ijer.1252283

Erin, G. (2003). Yükseköğretimde öğretim elemanı performansı değerlendirme ölçeklerinin geliştirilmesi(Yüksek lisans tezi). Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Erin, G. (2003). Yükseköğretimde öğretim elemanı performansı değerlendirme ölçeklerinin geliştirilmesi(Yüksek lisans tezi). Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Çelik, Ö.C. (2014). Yükseköğretimde bireysel farklılıklara yönelik algı ve uygulamaların incelenmesi: Gazi Eğitim Fakültesi örneği (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Süral, S. (2017). The Development Study of Thoughts Scale Towards Measurement and Assessment Course on high education. International Journal of Assessment Tools in Education, 4, 79-95. doi: 10.21449/ijate.270300

Arslan, A. (2012). Yükseköğretimde Türk Dili Dersine Karşı Tutum Ölçeği geçerlik ve güvenirlik çalışması. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi. 1 (3), 187-202

Demirkan, S. (2022) Eğitim Fakültesi Yöneticilerinin Stratejik Düşünme Becerileri ve Yükseköğretimde Yenileşmeye İlişkin Yönetici ve Öğretim Üyesi Görüşleri. (Tez No. 782786) [Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi] Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Deniz, Ü. & Erdener, M. A. (2023). Development and Validation of the Trust in Higher Education Scale (THES): A Mixed-Methods Approach. Participatory Educational Research, 10 (3), 1-20. DOI: 10.17275/per.23.41.10.3

Güvendir, E., Acar-Güvendir, M. ve Dündar, S. (2020). Yurt Dışı Eğitim ve İkinci Dil Öz-Yeterlik İnançları Ölçeği. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 16 (2), 215-230. https://doi.org/10.17244/eku.756445

Şen, Ü. (2011). Belçika'da yaşayan Türk çocuklarının Türkçeye yönelik tutumları ve yazma becerileri (Yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Ergüt, S. E. ve Baş, B. (2021). Yurt Dışındaki İki Dilli Türk Öğrencilere Yönelik Miras Dil Konuşma Kaygısı Ölçeği. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 9(4), 1285-1315.

Ertekin, G. (2001). Transliteral equivalence and reliability of the Turkish version of the Moos University Dormitory Environment Scale (Master's thesis). Boğaziçi University The Graduate School of Social Sciences, İstanbul.

Yazıcı, F. (2009). Yurtseverlik eğitimi: Sosyal Bilgiler ve Tarih öğretmenlerinin tutum ve algılarına yönelik bir çalışma (Tokat ili örneği). (Yüksek lisans tezi). Gaziosmanpaşa Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Tokat.

Yazıcı, F. (2009). Yurtseverlik eğitimi: Sosyal Bilgiler ve Tarih öğretmenlerinin tutum ve algılarına yönelik bir çalışma (Tokat ili örneği). (Yüksek lisans tezi). Gaziosmanpaşa Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Tokat.

Kafadar, H. & Arıcan, H. (2022). Yürütücü İşlev Ölçeği: Bir Ölçek Uyarlama Çalışması . Abant Tıp Dergisi , 11 (2) , 207-222 . https://doi.org/10.47493/abantmedj.1072722

Yıldırım, S.S. (1999). Zihin engelli çocukların duygusal yüz ifadelerini tanıma durumlarının değerlendirilmesi (Doktora tezi). Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.

Arıkan, G., & İnce, U. (2023). Yüzme Becerileri Öz Değerlendirme Ölçeğinin Türk dili ve kültürüne uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. ROL Spor Bilimleri Dergisi, 4(2), 644–656. https://doi.org/10.5281/zenodo.8050001

Kurtuluş, E. (1999). Okul öncesi eğitim kurumuna devam eden beş-altı yaş grubu çocuklarına yaratıcı etkinlikler yoluyla kavram (zaman kavramı) öğretilmesi (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Kararmaz, B. (2019). İlkokul düzeyinde öğrencilerin zekâ düzeyinin belirlenmesinde öğretmen değerlendirmesi ile zekâ testi puanları arasındaki ilişki [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.