Ölçek Kategorileri: 30 Eğitim Bilimleri ve Öğretmen Yetiştirme

Kasap- Çobanoğlu, F. (2008). İlköğretim okullarında örgütsel kimlik ve örgütsel etkililik (Denizli ili örneği) (Doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Gürsoy, N. (2002). Sakarya Anadolu Lisesi 10. sınıf öğrencilerine verilen anlamlandırma stratejileri eğitiminin, öğrencilerin biyoloji dersinin "insanda boşaltım sistemi" konusunu öğrenme düzeyine etkisi. ( Yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Göçen, A. ve Terzi, R. (2019). Eğitim Örgütleri İçin Anlamlı İş Ölçeği. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 39(3), 1487-1512.

Meydan H. (2018). Anlamlı Öğrenme Öz-Farkındalık Ölçeğinin Geliştirilmesi. Değerler Eğitimi Dergisi, 16(36), 95-118.

Avcı, A. (2005). Anne-babaların üstün yetenekli çocuklarını farkındalıklarına ilişkin görüşlerinin incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Nergis, A. (2008). İlköğretim birinci sınıf öğrencilerinin ön okuryazarlık davranışları ile annelerinin okuryazarlığa olan ilgisi arasındaki ilişki (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Atli, A., Şad, S. N., & Özer, N. (2022). A mixed methods approach to developing A Scale on Parents’ Practices to Reward and Punish Their Children. Research in Pedagogy, 12(2), 339-357. Doi: 10.5937/IstrPed2202339A

Karakaya-Dohman, N. K. ve Ömeroğlu, E. (2023). Anne-babaların Çocukların Sosyal Medya Kullanımlarına Yönelik Görüşleri Ölçeği: Geçerlilik güvenirlik çalışması. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 43(2), 857-881. https://doi.org/10.17152/gefad.1207419

Demir, S. (2015). Anneler için Ebeveyn Yetkinlik Ölçeğinin uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 5, 282-297.

Tuncer, M., & Oskay, Ü. Y. (2023). The Validity and Reliability of the Perceived Maternal Parenting Self-Efficacy Scale: Turkish Version. CURARE Journal of Nursing, (1), 17-22. https://doi.org/10.26650/CURARE.2023.003

Atik, A. D. & Doğan, Y. (2019). Antibiyotik Kullanım Ölçeği: Ölçek geliştirme çalışması. Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16 (1), 1248-1276. http://dx.doi.org/10.23891/efdyyu.2019.160

Yılmaz, İ. (2008). Sporcu algıları çerçevesinde farklı spor branşlarındaki antrenörlerin liderlik davranış analizleri ve iletişim beceri düzeyleri (Doktora tezi). Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Elmas, A. G., Akın, N. K., ve Aşçı, F. H. (2018). Antrenör Kaynaklı Destekleyici ve Kısıtlayıcı Güdüsel İklim Ölçeği’nin Türk adolesan sporcuları için geçerlik ve güvenirlik çalışması. Spormetre, 16(3), 61-80. doi: 10.1501/Sporm_0000000376

Unutmaz, V. ve Gençer, T. (2017). Antrenör Yeterlilik Ölçeği II'nin Türkçe uyarlama çalışması. Spor Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 2(2), 69-78. Doi: 10.25307/jssr.337768

Güven, Ö. ve Öncü, E. (2012). Antrenörlerin Etik Dışı Davranışları İle İlgili Sporcu Algısı Ölçeğinin geliştirilmesi. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 10(2), 67-75.

Kılıç, K., ve Mustafa, İ. (2021). Antrenörlerin Kullandıkları Öğretim Yöntemleri Ölçeği - antrenör sürümünün (aköy–antrenör) eş zamanlı geçerliği ve güvenirliği. Spor Bilimleri Dergisi, 32(2), 64-74. https://doi.org/10.17644/sbd.887547

Kılıç, K. ve İnce, M. L. (2019). Antrenörlerin Kullandıkları Öğretim Yöntemleri Ölçeği – sporcu sürümünün (AKÖY – SPORCU) geliştirilmesi. Uluslararası Spor Egzersiz ve Antrenman Dergisi, 5 (3), 119-128. https://doi.org/10.18826/useeabd.579590

Kayır, B. ve Özbek, O. (2019). Antrenörlerin Meslek Etiği Davranışları Ölçeği'nin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 17(3), 134-144. doi: 10.33689/spormetre.601953

Aydın-Erdem, İ. (2002). Yapıcı görüşe göre ders kitaplarının tasarımı: AÖF uzaktan öğretim ders kitapları örneği. (Yüksek lisans tezi). Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir

Özcan, Y. ve Yapıcı, A.(2016). İlahiyat Fakültesi öğrencilerinin Arapça dersine ilişkin tutumlarının incelenmesi (Ç.Ü. İlahiyat Fakültesi Örneği). Çukurova üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 16(2), 113-142.

Özkan, Y., Açıksöz, A., ve Dökme, İ. (2020). Arapça Konuşan Öğrenciler İçin Hazırlanan Fen’e Yönelik Tutum Ölçeğinin uyarlanması çalışması. Mustafa Kemal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(6), 9-21.

Yeşilyurt, A. (2017). Arapça Konuşma Becerisi Özyeterlik Algısı Ölçeğinin geliştirilmesi. Turkish Studies, 12(6), 881-902.

Düzgün, G., & Kırkıç, K. A. (2023). Arapça öğrenmeye yönelik motivasyon ölçeği (AÖYMÖ) geçerlik ve güvenirlik çalışması. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 19(2), 370-387. https://doi.org/10.17244/eku.1289743  

Alkan-Dilbaz, G., Özgelen, S. ve Yanpar-Yelken, T. (2012). Araştırma Becerileri Testinin (ABT) geliştirilmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(2), 305-332.

Dilbaz, G. A., Özgelen, S. ve Yelken, T. Y. (2012). Araştırma Becerileri Testinin (Abt) geliştirilmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,12(2), 305-332.