Ölçek Kategorileri: 161 Okul Danışmanlığı

Ersay, E. ve Yazçayır, N. (2014). Yeni Geliştirilen Problem Tarama Envanteri (Mesleki Eğitim Fakültesi Örneği). İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(2), 65-88.

Özdemir, E. İ. (1991). Bazı değişkenlerin liselerdeki öğrenci, öğretmen, danışman ve yöneticilerin psikolojik danışman ve rehberlik hizmetlerinden beklentilerine etkisi. (Doktora tezi). Hacetepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Selen, N. (2008). Liselerdeki psikolojik danışma ve rehberlik servislerinin algılanan etkililiğinin bazı değişkenlere göre incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.

Eryılmaz, A.,& Kara, A. (2017). Development of the Career Adaptability Scale for Psychological Counsellors. The Online Journal of Counseling and Education, 6(1), 18-29.

Ümmet, D. , Metin, S. ve Okur, S. (2023). Psikolojik Danışmanlarda Şefkat Yorgunluğu Ölçeğinin geliştirilmesi /development of Compassion Fatigue Scale in Psychological Counselors . e-Uluslararası Eğitim Araştırmaları Dergisi , 14 (1) , 284-298 .https://doi.org/10.19160/e-ijer.1191665

Kardeş, S. & Akman, B.(2016). The examination of preschool administrators' and preschool teachers' perceptions about counselors' roles. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 6(3), 393-412. http://dx.doi.org/10.14527/pegegog.2016.020.

Ersöz, H. (2001). Yatılı ilköğretim bölge okulunda görev yapan öğretmenlerin rehberlik görevlerine ilişkin rol algıları (Yüksek lisans tezi). İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Malatya.

Öztürk, A. (1999). Lise öğretmenlerinin rehberlik hizmetlerini algılamaları (Yüksek lisans tezi). Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bursa.

Türk, N., Yasdiman, M.B, & Kaya, A. (2024) Defeat, entrapment and suicidal ideation in a Turkish community sample of young adults: an examination of the Integrated Motivational-Volitional (IMV) model of suicidal behaviour, International Review of Psychiatry, DOI: 10.1080/09540261.2024.2319288

Şentürk, C., & Baş, G. (2023). Classroom assessment beliefs of teachers: Scale validity and reliability study. Educational Research for Policy and Practice, 22, 301–323. https://doi.org/10.1007/s10671-023-09339-2

Sarıkaya, İ. ve Sökmen, Y. (2021). Sınıf öğretmenleri için zorluklar ve temel beceriler: Öz-yeterlik inanç ölçeği. Turkish Journal of Education, 10(4), 274-296. https://doi.org/10.19128/turje.896092

Demir, M. (2010). Sınıf rehber öğretmenlerinin rehberlik anlayışları ve rehberliğe yönelik tutumları (Yüksek Lisans tezi). Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık Bilim Dalı, Eskişehir.

Yılmaz, R. (2008). Ortaöğretim okullarında görev yapan öğretmenlerin sınıf rehberlik çalışmaları ile ilgili uygulamalarının araştırılması (Yüksek lisans tezi). Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Kışlak-Sancak, T. ve Ekşi, H. (2022, 19-20 Kasım). Ergenler için geliştirilen sosyal medya kullanım motivasyonu ölçeğinin Türkçeye uyarlama çalışması [Bildiri]. Akdeniz 8. Uluslararası Sosyal Bilimler Kongresi, Girne, Kıbrıs.

Bozyiğit, E., Küçük-Kılıç, S., Öncü, E., & Gürbüz, B. (2022). Sporcu Öğrenci Kariyer Farkındalığı Envanteri: Faktör yapısı ve demografik farklılıklar. Spor Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 7(2), 237-251. Doi: 10.25307/jssr.1083533

Kişin, Ş. (2023). Bir vakıf üniversitesinde okuyan hemşirelik öğrencilerinin cerrahi hastalıklar hemşireliği lisans düzeyi teorik öğretiminde takım bazlı öğrenme modeline yönelik deneyimlerinin ve öz yönetimli öğrenme düzeylerinin incelenmesi: Karma yöntemli bir çalışma (Tez No. 10559884) [Yüksek Lisans tezi, Yeditepe Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Oyar, E. & Atar, H. Y. (2021). TIMSS 2015 Matematiksel Benlik Saygısı Ölçeğinin ifadelerinin bifaktör modellere göre incelenmesi. International Journal of Assessment Tools in Education, 8(2), 326-341. https://doi.org/10.21449/ijate.718670.

Ültanır, E. (1998). Üniversite Öğrencileri İçin Geliştirilen Problem Tarama Envanterinin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2(10), 23-32.

Şimşir, Z., Arslan, C., & Dilmaç, B. (2020). Üniversite Öğrencilerinin Temel İhtiyaçlarının Doyumu Ölçeğinin (ÜÖTİDÖ) Türkçeye Uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 18(2), 436-451. https://doi.org/10.37217/tebd.704554

Şimşir, Z., Arslan, C., & Dilmaç, B. (2020). Üniversite Öğrencilerinin Temel İhtiyaçlarının Doyumu Ölçeğinin (ÜÖTİDÖ) Türkçeye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 18(2), 940-955.

Aladağ, M., Kağnıcı, D.Y., Tuna, M.E. ve Tezer, E. (2003). Üniversite Yaşamı Ölçeği: ölçek geliştirme ve yapı geçerliliği üzerine bir çalışma. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2(20), 41-47.

Aslan, S. (2015). Üniversite Yaşamına Uyum Ölçeği’ nin geliştirilmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30(04), 132-145.

Altun, F. ve Yazıcı, H. (2018). Üstün yetenekli öğrencilerin psikolojik danışma yaşantıları: Ölçek uyarlama ve kesitsel tarama çalışması. Milli Eğitim Dergisi, 47(ÖZEL SAYI 1), 173-200.

Özkaya, N. (2021). Yabancı Dil Olarak Türkçenin Öğretilmesinde Öğrenen Özerkliği Ölçeği geliştirme (Tez No. 706605) [Yüksek Lisans Tezi, Akdeniz Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Şenel A. F.ve Seçer, İ. (2024, 18-21 Eylül). Yaşam Alanlarında Algılanan Yeterlik Ölçeğinin Türkçeye uyarlanması: Güvenirlik ve geçerlik çalışması [Bildiri sunumu]. EDUCONGRESS2024, Diyarbakır, Türkiye.