Ölçek Kategorileri: 128 Kişilik ve Benlik

Akça, E. (2014). Personality and cultural predictors of the quiet ego: comparing Turkey and the United States (Master’s Thesis). Middle East Technical University, Ankara.

Duran-Oğuz N. & Tezer, E. (2005). Sanat Benlik- Kavramı Ölçeği’nin geçerliliği ve Güvenirliği Üzerine Bir Çalışma. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(23), 47 – 55.

Bodur, E. F. (1999). Defense style questionnaire (Savunma Biçimleri Testi) ego savunma mekanizmaları testinin Türkçe formu dil eşdeğerliliği, güvenilirlik ve geçerlik çalışmaları (Yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Tekin, I. (2018). Savunmacı kötümserliğin akademik başarı, bilişsel esneklik, kaygı ve kişilik açısından incelenmesi [Yayınlanmamış doktora tezi]. Marmara Üniversitesi, İstanbul.

Topses, G. (2013). Savunucu Kişilik Ölçeğinin geçerlik güvenirlik çalışması. The Journal of Academic Social Science Studies, 6(1), 1459-1472. http://dx.doi.org/10.9761/JASSS_370

Önal, L., & Bedir, F. (2023). Serbest Zaman Tutum Ölçeği Kısa Formu (SZTÖ-KF):Türkçe geçerlik ve güvenirlik çalışması. Spor ve Bilim Dergisi, 1(1), 27-39.

Yılmaz, H. (2018). Narsizme giden yolun ilk adımı: “Şişirilmiş Benlik Duygusu Ölçeği" geliştirme çalışması. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 6(73), 1-16. http://dx.doi.org/10.16992/ASOS.13860

Yeşil, R. (2015). Sivil Birey Özalgı Ölçeğinin Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Journal of Educational Science, 3(4), 104-118. Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/jedus/issue/16127/168723

Savran, C. (1993). Sıfat Listesi'nin (Adjective Check List) Türkiye koşullarına uygun dilsel eşdeğerlilik, geçerlik, güvenirlik ve norm çalışması ve örnek bir uygulama (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Bacanlı, H., İlhan, T. ve Aslan, S. (2009). Beş faktör kişilik kuramına dayalı bir kişilik ölçeğinin geliştirilmesi: Sıfatlara Dayalı Kişilik Testi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(2), 261-279.

Golzar, A. F. (2006). İlköğretim 5. sınıf öğrencilerine yönelik sorumluluk ölçeğinin geliştirilmesi ve sorumluluk düzeylerinin cinsiyet, denetim odağı ve akademik başarıya göre incelenmesi. (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Barut-Tugtekin, E. & Dursun, Ö. Ö. (2020). Examining virtual identity profiles of social network users with respect to certain variables/Sosyal ağ kullanıcılarının sanal kimlik profillerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi,, 10(2), 427-464. http://dx.doi.org/10.14527/pegegog.2020.015

Uysal, A. & Gürol, M. (2018). Sosyal Bilgiler Öğretmenlerinin Öğretime Yönelik Özgüven Ölçeği’nin geliştirilmesi. International Journal of Field Education, 4(2), 70-82. https://doi.org/10.32570/ijofe.449077.

Ökten, M. S. (2023). Sosyal Medya Kullanım Amaçları Ölçeği: Üniversite Öğrencileri Üzerinde Bir Validasyon Çalışması. Mavi Atlas, 11(2), 238-254. https://doi.org/10.18795/gumusmaviatlas.1325896

Ortakaya, Ü. BEN. & Karagöl, ET (2022). Sosyal yardım verenlerin sosyal yardım algısı ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması * . JOEEP: Gelişmekte Olan Ekonomiler ve Politika Dergisi , 7(1), 173-183 . https://dergipark.org.tr/en/pub/joeep/issue/66260/1043003 adresinden alınmıştır.

Uner, S., & Turan, S. (2010). The construct validity and reliability of the Turkish version of Spreitzer’s Psychological Empowerment Scale. BMC Public Health, 10, 117-124. doi:10.1186/1471-2458-10-117

Karakaya, F. & Yılmaz, M. (2022). STEM Etkinlikleri Öz Yeterlik Algı Ölçeği’nin Geliştirilmesi: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 20(2), 610 – 629. DOI:10.37217/tebd.1095954

Uçar, M.E. (2010). Üniversite öğrencileri ve üniversiteden mezun olan bireylerin sosyal sermaye düzeylerinin benlik biçimleri ve çeşitli değişkenler açısından incelenmesi (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Sümer, H. C., Sümer, N., Çifci, S. ve Demirutku, K. (2000). Subay kişilik özelliklerinin ölçülmesi ve yapı geçerliği çalışması. Türk Psikoloji Dergisi, 15(45), 15-40.

Yazıcı, H., Altun-Kobul, F., & Özyazıcı-Kuzur, Ö. (2022). Tek Başına Olma Motivasyonu Ölçeğinin Türk Kültürüne uyarlanması. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 24(4), 1500-1511.

Erpay, T. ve Atik, G. (2019). Tek Başına Olmayı Tercih Etme Ölçeği: Türkçe formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kastamonu Education Journal, 27(6), 2493-2500. doi:10.24106/kefdergi.3371

Özsoy, E., Rauthmann, J F., Jonason, P K., Ardiç, K.(2017). Reliability and validity of the Turkish versions of Dark Triad Dirty Dozen (DTDD-T), Short Dark Triad (SD3-T), and Single Item Narcissism Scale (SINS-T). Personality and Individual Differences, 117(15), 11-14. DOI: 10.1016/j.paid.2017.05.019.

Ozden, C., Tezer, M. & Atasoy, R. (2019). Developing technology and design course self-efficacy scale: A validity and reliability study. World Journal on Educational Technology: Current Issues, 11(3), 186–197.

Kurt-Ertübey, C. (1988). Çocuklarda denetim odağı ölçeği uygulaması (Yüksek Lisans tezi). Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir

Kaya, C. (2022). Preliminary psychometric validation of the Turkish version of the Core Self-Evaluations Scale for individuals with cancer in Turkey. Journal of Rehabilitation, 88(2), 66-73.