Ölçek Kategorileri: 110 Gelişim Psikolojisi -Genel

Çiftcibaşı, F., Korkmaz, Ö. ve Karamustafaoğlu, S. (2020). Ortaokul öğrencileri için yaşam boyu öğrenme becerileri ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(1), https://doi.org/211–226.10.17556/erziefd.618167 

Kocakülah, A. & Uslu, N. (2018). Ortaokul Öğrencilerinin Kavramsal Öğrenmede Zihinsel Durumlarının Belirlenmesi: Ölçek Geliştirme Çalışması . Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi , 12 (2) , 572-593 . DOI: 10.17522/balikesirnef.506473

Yardımcı F. ve Başbakkal, Z. (2010). Ortaokul Öz-Yeterlilik Ölçeğinin geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 11(4), 321-326.

Tuna, Z., & Şenol-Çelik, S. (2012). Otonomi Değerlendirme Ölçeğinin 65 yaş ve üstü bireylerde geçerlilik-güvenirlik çalışması. Hacettepe Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi, 19(1), 51-61.

Sevim, E., & Otrar, M. (2021). Öyküsel Kimlik Farkındalığı Ölçeğinin (ÖKFÖ) Türkçe formunun geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Kastamonu Eğitim Dergisi, 29(3), 769-777.

Kuşcu,Y. (2014). Oyun Davranışlarını Değerlendirme Ölçeği'nin Türkçe'ye uyarlanması ve 36 – 72 aylık çocukların oyun davranışlarının incelenmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.

Bayer, A., Çağdaş, A. ve Kayılı, G. (2019). 3-6 yaş çocukları için öz bakım becerileri değerlendirme testi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, doi: 10.9779/pauefd.516623

Karataş, Z. ve Tagay, Ö. (2021). Özel/üstün yetenekli ortaokula devam eden ön ergenler için sosyal beceri ölçeğinin geliştirilmesi ve psikometrik özelliklerinin incelenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 51, 367-392. doi:10.9779/pauefd.746428.

Özdemir, K ve Özkul, A. S. (2023). Özür dileme motivasyonları ölçeği: Bir ölçek uyarlama çalışması. Yalvaç Akademi Dergisi, 8(2), 62-73. https://doi.org/10.57120/yalvac.1306842

Topal, K., Güngör, R., Çoban, H., Şahintürk, S., Kırmızıkaya, E., ve Şendil, T. G. (2021). Üniversite Öğrencilerinde Partner Sosyotelizmi, Bağlanma ve Algılanan Romantik İlişki Kalitesi Arasındaki İlişkilerin İncelenmesi. Ulakbilge Sosyal Bilimler Dergisi, 58, 462–475. doi: 10.7816/ulakbilge-09-58-09

Alemdar, E. ve Kahraman, S. (2023). Annelerin Paylaşan Ebeveynlik (sharenting) Eylemlerini İnceleyen Ölçek geliştirme çalışması. International Journal of Social Sciences and Education Research, 9 (1), 70-82 . https://doi.org/10.24289/ijsser.1220169

Taştepe, T. ve Köksal Akyol, A. (2019). 36-47 aylık çocuklarda peabody motor gelişim ölçeği-2'nin uyarlama çalışması ve motor gelişiminin incelenmesi. Milli Eğitim Dergisi, 48(223), 61-82.

Aydoğdu, F. (2022). Developing a Peer Relationship Scale for Adolescents: A validity and reliability study. Current Issues in Personality Psychology, 9(1), 164-176. https://doi.org/10.5114/cipp.2021.109461

Bahtiyar, I., Corr, P. J., & Krupić, D. (2019). The psychometric properties of the Turkish version of Reinforcement Sensitivity Theory-Personality Questionnaire–Children (RST-PQ-C). Personality and Individual Differences, 148, 73-76. https://doi.org/10.1016/j.paid.2019.05.019

Ahmetoğlu, E., Acar, İ. H. ve Aral, N. (2016). Penn Etkileşimli Akran Oyun Ölçeği ebeveyn formunun (PIPPS-P) geçerlik ve güvenirlik çalışması. Turkish Studies, 11(9), 31-52.

Pınar, R.,& Öz, H. (2011). Validity and reliability of the Philadelphia Geriatric Center Morale Scale among Turkish elderly people. Quality of Life Research, 20, 9-18.

Bayoğlu, B., Unal, Ö., Elibol, F., Karabulut, E., & Innocenti, M. S. (2013). Turkish validation of the PICCOLO (Parenting Interactions with Children: Checklist of Observations Linked to Outcomes). Infant Mental Health Journal, 34(4), 330-338.

Aktu, Y. (2023). The adaptation of the regret elements scale to Turkish culture. Turkish Psychological Counseling and Guidance Journal , 13 (70) , 372-387 . DOI: 10.17066/tpdrd.1301365.8

Yalçın, R. Ü. (2021). Ergenlerde Pozitif Genç Gelişiminin Bireysel Ve Okul İle İlgili Faktörler Açısından İncelenmesi (Tez No. 668294) [Doktora tezi, AnkaraÜniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Yurttaş, S., ve Sarıkoca,E. (2018). Pozitif ve Negatif Yaşlı Ayrımcılığı Ölçeği (PNYAÖ) geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 22(Özel Sayı 2), 1977-1991.

Çıkrıkçı, Ö.,ve Düzgün, Ş. (2013). A new scale to investigate university students’ problems: The development and psychometric properties of the Problem Field Scale for university students. The Online Journal of Counseling and Education, 2 (4), 12-25.

Ültanır, E . (1998). Üniversite Öğrencileri İçin Geiştirilen Problem Tarama Envanterinin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikolojik Danışma Ve Rehberlik Dergisi, 2 (10), 23-32.

    Ayanoğlu, M. (2022) Annelere yönelik hazırlanan davranış düzenleme programının okul öncesi dönemde problemli davranışlar sergileyen çocuklar üzerindeki etkisinin incelenmesi (Tez No. 767196) [Doktora tezi, İnönü Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Ayanoğlu, M. (2022) Annelere yönelik hazırlanan davranış düzenleme programının okul öncesi dönemde problemli davranışlar sergileyen çocuklar üzerindeki etkisinin incelenmesi (Tez No. 767196) [Doktora tezi, İnönü Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Keçeci, Ş. ve Uğur, O. (2021). Psikolojik sermaye ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 20(80), 2009 – 2018. https://doi.org/10.17755/esosder.869961