Ölçek Kategorileri: 101 Bilişsel Süreçler, Bellek ve Karar Verme

Bilgiç, Ş., ve Kandır, A. (2019). Erken Düşünme Becerileri Ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması.e- Kafkas Eğitim Araştırmaları Dergisi, 6(3), 50-62. http://dx.doi.org/10.30900/kafkasegt.604250

Şad, S. N. & Gürbüztürk, O. (2015). Erken Yabancı Dil Öğretiminde Duygusal Hedefler: Bir ölçek geliştirme çalışması. International Journal of Academic Research in Education, 1(1), 1-15. https://doi.org/10.17985/ijare.15364

Ekşi, H. ve Kaplan, Z.H. (2023) .Erteleme Eğilimleri Ölçeği: Türkçeye Uyarlama, Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. N. Akhmetov (Ed.), 4. Başkent International Conference On Multidisciplinary  Studies içinde (s.1598- 1607). Iksad Global.

Genç, A., ve Barut, Y. (2018, 25-27 Ekim). Erteleyici Bilişler Ölçeği: Türkçe uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışması [Bildiri sunumu]. 20. Uluslararası Psikolojik Danışma ve Rehberlik Kongresi, Samsun, Türkiye.

Güğerçin, U., & Yeşiltaş, M. D. (2025). Etik Konum Ölçeği Kısa Formu (EPQ-5): Geçerlilik, güvenilirlik ve ölçüm değişmezliği analizi. Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 43(3), 488-508. https://doi.org/10.17065/huniibf.1612101

Çiftçi, İ. (1997). Normal çocukları bilgilendirmenin zihinsel engelli yaşıtlarına yönelik tutumlarına etkisi (Yüksek lisans tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.

Ateş, N., Arcan, K., & Şimşek, Ö. F. (2023). Eudaimonik Öz Düzenleme Ölçeği’nin (EÖDÖ) geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 25(4), 1803-1839. http://dx.doi.org/10.16953/deusosbil.1282677

Türel, Y. K. ve Alpsülün, M. (2025). Farklı Bilişsel Yük Türleri Ölçeğinin Türkçe uyarlaması: Geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 26(2), 421-436. https://doi.org/10.29299/kefad.1600402

Tokiçin, U.M. (2017). Öğretmen adaylarının farklı gösterimler hakkındaki öz-yeterlik inançlarının karşılaştırmalı incelenmesi: Bir ölçek geliştirme çalışması (Tez No. 480054) [Yüksek Lisans Tezi, Kastamonu Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Deniz, E. (2023). Özerklik destekleyici bir öğretimin öğrencilerin fen dersi kontrol-değer algısına, duygu düzenleme ve üstbilişsel öğrenme stratejilerine, öğretmen özerklik desteği ve kontrolü algısına ve ders başarısına etkisi (Tez No. 775395) [Doktora Tezi, Fırat Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Rugancı, R. N. (1995). Private and public self-consciousness subscales of the Fenigstein, Scheier and Buss Self-consciousness Scale: A Turkish translation. Personality and Individual Differences, 18(2), 279-282.

Kiremitci, O. (2016). Psychometric Properties of Turkish Version of Metacognition Applied to Physical Activities Scale (Mapas-tr): A Study on Early Adolescents. International Online Journal of Educational Sciences, 8 (3), 55-62. DOI: http://dx.doi.org/10.15345/iojes.2016.03.006

Çörüş, G. (2001). Son ergenlikte öz-değeri etkileyen ailesel değişkenler: Bilişsel kuram açısından bir değerlendirme . (Doktora tezi, İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/ adresinden edinilmiştir.

Batmaz, S., Ozdel, K. (2016). Psychometric Properties of the Revised and Abbreviated form of the Turkish Version of the Dysfunctional Attitude Scale. Psychological Reports , 118 ,1. DOI: 10.1177/0033294116628349

Kaya, C., Chan, F., Brickham, D., Allen, M. Sarı, E., Şanal, M., & Topal, T. (2019). Investigating the measurement structure of the Turkish version of the Dysfunctional Attitudes Scale-9. Current Psychology. https://doi.org/10.1007/s12144-019-00252-7

Hisli-Şahin, N. ve Durak-Batıgün A. (2016). Fonksiyonel Olmayan Tutumlar Ölçeği Kısa Formu (FOTÖ-17) uyarlama çalışması. Türk Psikoloji Yazıları, 19(38), 91-99.

Kağan,M. (2011). Frost Çok Boyutlu Mükemmelliyetçilik Ölçeğinin Türkçe formunun psikometrik özellikleri. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 12(3), 192-197.

Ergüler, H. ve Durak Batıgün, A. (2018). Geleceğe Yönelik Öngörüler Ölçeği geçerlik ve güvenirlik çalışması. Klinik Psikiyatri Dergisi, 21(2), 168-176. doi: 10.5505/kpd.2017.76376

Bodur, G. ve Harmancı Seren, A. K. (2020). Geleceğe Yönelik Tutum Ölçeğinin geliştirilmesi ve Türk toplumunda geçerlilik ve güvenilirliğinin değerlendirilmesi. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 21(Ek sayı.1), 5-13. http://doi.org/10.5455/apd.69856

Avcı, S. ve Erden, M. (2009). Gelecek Zaman Algısı ölçeğinin Türkçe formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3 (37), 1 – 12.

Çelik,C.Ç., Ertaş, E. ve Ekşi, H.  (2025). Zamanı algılamanın ölçülmesı̇: Gelecektekı̇ (ve anlık) Sonuçları Düşünme Ölçeğı̇’nı̇n kısa ve çok kısa formu’nun türk kültürüne uyarlanması. M.E. Kalgı (Ed.), 12th Internatıonal European Conference on Interdıscıplınary Scıentıfıc Research the Proceedıngs Book içinde (s. 1183-1194). Liberty Publishing House.

Erden, B. ve Yıldız, S. (2023). Gelişim Odaklı Zihniyet İnançları Ölçeği geliştirme çalışması ve psikometrik özellikleri. Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23(1), 98-117. https://dx.doi.org/ 10.17240/aibuefd.2023..-1162857

Bozkurt, N. (1998). Lise öğrencilerinin okul başarısızlıklarının altında yatan, depresyonla ilişkili otomatik düşünme kalıpları (Doktora tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.

Akpınar Özdemir, G. (2011). Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi birinci sınıf öğrencilerinin madde bağımlılığı ile ilgili görüşleri (Yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Ataç, Ö., Sadık, R. ve Tezcan Kardaş, N. (2018). Gençlik merkezleri faaliyetlerine yönelik tutum ölçeği geliştirilmesi: Güvenirlik ve geçerlik çalışması. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(C-IASOS Özel Sayısı), 92-97.