Ölçek Kategorileri: 10 Psikoloji

Kardaş, N., Anagün, Ş. S. ve Yalçınoğlu, P. (2014). Problem Çözme Envanterini ilköğretim öğrencilerine uyarlama çalışması: Doğrulayıcı faktör analizi sonuçları. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 13(51), 182-194.

Kaya, M., Arslan, S., Tadeu, P., & Demir, S. (2013). Problem Solving Scale (pss-tr): A study of validity and reliability of the Turkish version. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 106, 2125-2130.

Çelik, E. (2017). Problem Çözme Sürecinde Üstbilişsel Özdüzenleme Ölçeği (ÜÖÖ): Türkçe formu için geçerlik ve güvenirlik çalışması. Psikoloji Çalışmaları, 37(1), 53-71.

Kızılkaya, G. ve Aşkar, P. (2010). Problem Çözmeye Yönelik Yansıtıcı Düşünme Becerisi Ölçeğinin geliştirilmesi. Eğitim ve Bilim, 34(154), 82-92.

G, Özbay. (1997). Üniversite öğrencilerinin problem alanlarını belirlemeye yönelik bir ölçek geliştirme: Geçerlik ve güvenirlik çalışması (Yüksek lisans tezi). Karadeniz Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Trabzon.

Altun, Ş. & Açıkgül, K. (2022). Problem Odaklı Matematiksel Yaratıcılık Öz-Yeterlik Algısı Ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. International Journal of Academic Research in Education, 8(1), 1-14. https://doi.org/10.17985/ijare.1201283

Ültanır, E . (1998). Üniversite Öğrencileri İçin Geiştirilen Problem Tarama Envanterinin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikolojik Danışma Ve Rehberlik Dergisi, 2 (10), 23-32.

Ersay, E. ve Yazçayır, N. (2014). Yeni Geliştirilen Problem Tarama Envanteri (Mesleki Eğitim Fakültesi Örneği). İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(2), 65-88.

Turan, S. (2009). Probleme dayalı öğrenmeye ilişkin tutumlar, öğrenme becerileri ve başarı arasındaki ilişkiler (Yayınlanmamış doktora tezi).Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Ankara

Turan, S., Demirel, Ö. (2009). Probleme Dayalı Öğrenmeye İlişkin Tutum Ölçeği geçerlik ve güvenirlik çalışması. Eğitim ve Bilim, 34 (152), 15 – 29.

Akyay, A. (2016). Endişe ve Anksiyete Ölçeği, Problemlere Karşı Olumsuz Tutum Ölçeği ve Bilişsel Kaçınma Ölçeği, Türkçe uyarlanması, geçerliliği ve güvenirliliği. (Yüksek lisans tezi). Üsküdar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Ünübol, B., Ünsalver, B. Ö., Ünübol, H., & Sayar, G. H. (2022). The prevalence and psychological relation of problem shopping: data from a large-scale sample from Turkey. BMC psychology, 10(1), 1-10. https://doi.org/10.1186/s40359-021-00711-6

Akın, A., Turan, M., E. ve Akın, Ü. (2015). Problemli Çevrimiçi Oyun Kullanımı Ölçeği Türkçe formu: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Birey ve Toplum Sosyal Bilimler Dergisi, 5 (10), 65-77.

    Ayanoğlu, M. (2022) Annelere yönelik hazırlanan davranış düzenleme programının okul öncesi dönemde problemli davranışlar sergileyen çocuklar üzerindeki etkisinin incelenmesi (Tez No. 767196) [Doktora tezi, İnönü Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Ayanoğlu, M. (2022) Annelere yönelik hazırlanan davranış düzenleme programının okul öncesi dönemde problemli davranışlar sergileyen çocuklar üzerindeki etkisinin incelenmesi (Tez No. 767196) [Doktora tezi, İnönü Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Bekir, S. , Özü Gökce, Ö. & Makas, S. (2021). Adaptation of problematic series Watching scale into Turkish culture: The validity and reliability study . Ege Bilimsel Araştırmalar Dergisi , 4(1) , 20-33 . Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/egebad/issue/66316/1038629

Yavuz, S. (2020). İlahiyat Fakültesi Öğrencileri Örnekleminde Problemli Sosyal Medya Kullanım Ölçeği geliştirme: Geçerlik-güvenirlik çalışması. Harran Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 26(44), 109-124. https://doi.org/10.30623/harranilahiyatdergisi.733679

Kılıç, S., Gökoğlu, S., & Öztürk, M. (2021). A valid and reliable scale for developing programming-oriented computational thinking. Journal of Educational Computing Research, 59(2), 257-286.

Şekerdil, R. , Demir, B. & Güneş, E. (2020). Prososyal Davranışların Sosyal İnovasyon Üzerindeki Etkisi: Bir ölçek geliştirme çalışması. International Journal of Entrepreneurship and Management Inquiries, 4(7), 301-323.

Altunok, D. ve Şentürk, F. K. (2023). Turkısh Adaptatıon Of The Prosocıal Organızatıonal Behavıors Scale: A valıdıty and relıabılıty study . Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi , 22 (85) , 118-134 . https://doi.org/10.17755/esosder.1134750

Ayten, A., & Korkmaz, S. (2019). The relationships between religiosity, prosociality, satisfaction with life and generalised anxiety: A study on Turkish Muslims. Mental Health, Religion & Culture, 22(10), 980-993. https://doi.org/10.1080/13674676.2019.1695246

Şimşek İ.E., Şener G. ve Yakut Y. (2010). Unilateral Alt Ekstremite Amputelerinde Protez Memnuniyeti Anketi’nin Türkçe Güvenirliği ve Geçerliği: Pilot Çalışma. Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Dergisi, 21(2), 81-86.

Şahin, Z. (1999). Çocukların psiko-sosyal temelli problem çözme becerisinin karşılaştırmalı olarak incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.

Demirkol, M. E., Güleç, H., Çakmak, S., Namlı, Z., Güleç, M., Güçlü, N., ve Tamam, L. (2018). Psikolojik Acı Ölçeği Türkçe Formunun güvenilirliği ve geçerliliği. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 19(1), 14-20. doi: 10.5455/apd.292935

Aksoy Kürü, S (2022). Psikolojik Ayrıcalık: Bir Ölçek Uyarlama Çalışması. Yönetim Bilimleri Dergisi, 20(44), 461 – 480.