Uygulama Grupları: Yetişkinler

Ümmet, D., Ekşi, H. ve Otrar, M. (2013). Özgecilik (Altruism) Ölçeği geliştirme çalışması. Değerler Eğitimi Dergisi, 11(26), 301-321.

Yorulmaz, O., Karancı, N., Dirik, G., Baştuğ, B., Kısa, C., Göka, E. ve Burns, G. L. (2007). Padua Envanteri-Washington Eyalet Üniversitesi Revizyonu: Türkçe versiyonunun psikometrik özellikleri. Türk Psikoloji Yazıları Dergisi, 10(20), 75-85.

Gürkan, K. P., Bahar, Z., Çapık, C., Aydoğdu, N. G., & Beşer, A. (2019). Psychometric properties of the Turkish version of the pediatric quality of life: The family impact module in parents of children with type 1 diabetes. Children's Health Care, 1-13.

Özdemir, M. ve Gören, S. Ç. (2015). Politik Beceri Envanterinin eğitim örgütlerinde geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 21(4), 521-536. 10.14527/kuey.2015.020

Demirutku, K. ve Sümer, N. (2010). Temel Değerlerin Ölçümü: Portre Değerler Anketi’nin Türkçe Uyarlaması. Türk Psikoloji Yazıları, 13(25), 17-25.

Adıgüzel, O. C. (2015). Development of a Scale to Evaluate the Pedagogical Formation Program Implemented with Turkish Prospective Teachers. Education Research and Review, 10(2), 101-110. http://dx.doi.org/10.5897/ERR2014.2029)

Özmete, E. (2016). Evli kadınlar ve erkekler için Psikolojik İyi Oluş Ölçeğinin Türkçe’ye uyarlaması. Bilig: Türk Dünyası Sosyal Bilimler Dergisi(78), 361-391.

Telef, B. B. (2013). Psikolojik İyi Oluş Ölçeği: Türkçeye uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(3), 374-384.

Atila, F. (2019). Üniversite öğrencilerinin psikolojik sermaye, sınıf bağlılığı ve okula yabancılaşma algıları arasındaki ilişkinin analizi. [Doktora tezi]. İnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Malatya.

Kaya, C., Tansey, T., Chan, F., Bezyak, J., Melekoğlu, M. A., Çakıroğlu, O., & Köse, S. (2015). Dimensionality of the Turkish version of the self-stigma of seeking help scale: Results from exploratory and confirmatory factor analyses. International Journal for the Advancement of Counselling, 37(2), 105-116. doi: 10.1007/s10447-014-9230-3

Acun-Kapıkıran, N. ve Kapıkıran, Ş. (2013). Psikolojik Yardım Aramada Kendini Damgalama Ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 5(40), 131-141.

Gümüş, H. ve Alay Özgül, S. (2017). Rekreasyon alanı kullanımına ilişkin katılım engelleri ve tercih etkenleri ölçeklerinin geliştirilmesi. Journal of Human Sciences, 14(1), 865-882.

Gümüş, H., & Alay Özgül, S. (2017). Rekreasyon alanı kullanımına ilişkin katılım engelleri ve tercih etkenleri ölçeklerinin geliştirilmesi. Journal of Human Sciences, 14(1), 865-882.

Özant, M. İ., Ayyıldız Durhan, T., Demirel, M., & Zorba, E. (2024). Recreational activity motivation scale development study. Educational Administration: Theory and Practice, 30(6), 410-418. https://doi.org/10.53555/kuey.v30i6.5212

Köşker-Demir, E. (2010). Rekreasyonel spor hizmeti veren işletmelerde kalite ölçeği; geçerlik güvenirlik çalışması (Türkçe uyarlaması) (Yüksek Lisans tezi). Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Sürücü, L., & Yıkılmaz, İ. (2021). Resonant Liderlik Ölçeğinin Türkçeye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Yaşar Üniversitesi E-Dergisi, 16(62), 739-753.

Aydemir, Ö., Köksal, B., Yalın-Sapmaz, Ş. ve Yüceyar, H. (2015). Kadın üniversite öğrencilerinde REZZY Yeme Bozuklukları Ölçeği Türkçe formunun güvenilirlik ve geçerliliği. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 16(Ek1), 31-35.

Çalışkur, A. ve Aslan, A. E. (2013, Haziran). Rokeach Değerler Envanteri güvenirlik ve geçerlik çalışması. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16(29), 81-105.

Bilge, A. ve Çam O. (2008). Ruhsal hastalığa yönelik inançlar ölçeğinin geçerliliği ve güvenilirliği. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 9(2), 91-96.

Karatepe, H. T. (2010). Ruminatif Düşünce Biçimi Ölçeğinin Türkçe uyarlaması, geçerlik ve güvenirlik çalışması (Tıpta uzmanlık tezi). Sağlık Bakanlığı, İstanbul Bakırköy Prof. Dr. Mazhar Osman Ruh Sağlığı ve Sinir Has. Eğt. ve Arş. Hastanesi, İstanbul.

Genç, A., Barut, Y., Aydın, C. ve Başol, G. (2015). Validity and reliability for the Turkish adaptation of the Dream Reflective Awareness Questionnaire (DRAQ). Nöropsikiyatri Arşivi. Retrieved from http://www.noropsikiyatriarsivi.com/sayilar/427/buyuk/2-Validity2.pdf

Aydemir, Ö., Kırpınar, İ., Satı, T., Uykur, B. ve Cengisiz, C. (2013). Sağlık Anksiyetesi Ölçeği’nin Türkçe için güvenilirlik ve geçerlilik çalışması. Nöropsikiyatri Arşivi, 50(4), 325-331. doi: 10.4274/npa.y6383

Peker, N. (2020). Sosyal bilgiler dersinde sanal müze kullanımı ve sosyal bilgiler öğretmen adaylarının sanal müze kullanımına yönelik tutumları: Aksaray müzesi örneği. Yıldız, M.S., Can, A., Özkaya, M. & Gümüş, K.S. (Ed.), V. Uluslararası Aksaray Sempozyumu içinde (s. 20-30). Aksaray: Aksaray Üniversitesi.

Korkmaz, Ö., Usta, E., ve Kurt, İ. (2014). Sanal Ortam Yalnızlık Ölçeği (SOYÖ) geçerlik ve güvenirlik çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29(2), 144-159.

Akkoyunlu, B., Soylu, M. Y., ve Çağlar, M. (2010). Üniversite öğrencileri için “Sayısal Yetkinlik Ölçeği” geliştirme çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 39, 10-19.