Ülkeler: Türkiye

Gürsu, F. (2011). The Turkish equivalance, validity, and reliiability study of the Foreign Language Classroom Anxiety Scale (Master's thesis). Yeditepe University The Graduate School Of Social Sciences, Istanbul.

Şengül, K. (2016). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde dil öğrenme stratejilerine dayalı etkinliklerin anlama becerileri İle dil bilgisine yönelik başarıya, kalıcılığa ve Türkçeye yönelik tutuma etkisi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.

Demir, M. (2020). Milli eğitime bağlı devlet okullarında yabancı uyruklu öğrencilerin sorunlarına ilişkin öğretmen görüşleri [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Akdeniz Üniversitesi, Antalya.

Çangal, Ö. (2013). Yabancılara Türkçe Öğretiminde Dil İhtiyaç Analizi: Bosna-Hersek Örneği (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Arman, G. (2008).Yabancı yöneticilere yönelik tutumlar : Bir ölçeğin geliştirilmesi (Yüksek lisans tezi). Koç Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü,İstanbul.

Yıldız,İ.,(2016).Yakın İlişkide Şiddet Tutum Ölçeği'nin Türkçe adaptasyonu, geçerlik ve güvenirlik çalışması. Bahçeşehir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Ekşi, H. & Kısrık, S. (2023). Adaption of the Loneliness in Intimate Relationships Scale (LIRS) to Turkish. Research on Education and Psychology (REP), 7(3), 545-557.

Savcı, M. ve Aysan, F. (2016). Yakın İlişkilerde Yaşantılar Ölçeği Kısa Formu’nun Türkçe uyarlaması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. VIII. Uluslararası Eğitim Araştırmaları Kongresi içinde (s.837-846). Çanakkale.

Rumeli, Y. (2020). Aşk biçimleri ve söylenen yalan içeriğinin yalanın söylenme sıklığı ve kabul edilebilirliği ile ilişkisi[Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Hacettepe Üniversitesi, Ankara.

Savaş, N. (2021). Okul Öncesi Yalnızlık ve Yalıtılmış Ölçeğinin geçerlik ve güvenillirlik çalışması. [Yüksek lisans tezi]. Fatih Sultan Mehmet Vakıf Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, İstanbul.

Güney, K.(2008). Mikro-yansıtıcı öğretim yönteminin öğretmen adaylarının sunu performansı ve yansıtıcı düşünmesine etkisi(Yayınlanmamış doktora tezi). Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.

Dinler, H. (2024, 18-21 Eylül). Yapay Zekâ Algısı ve Tutum Ölçeği’nin (YAZAT-24) geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması [Bildiri sunumu]. EDUCongress 2024 International Education Congress, Diyarbakır, Türkiye.

Kaya, A. (2008).Yapılandırmacı öğrenme yaklaşımını uygulayan sınıf öğretmenleri ile bu yaklaşımı uygulamayan dal öğretmenlerinin sınıf yönetimi yaklaşımlarının karşılaştırılması (Gaziantep ili örneği) (Doktora tezi). İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Malatya.

Kuşçu, H. (2010). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin dinleme, konuşma, okuma ve yazılı anlatım becerilerinin geliştirilmesinde Türkçe öğretmeninin rolü (Çekmeköy ilçesi örneği) (Yüksek lisans tezi). Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

İzmirligil, G., N. (2008). İlköğretim matematik ders ve öğrenci çalışma kitaplarının yapısalcı yaklaşım açısından değerlendirilmesi (Yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Okvuran, A. (2000). Yaratıcı dramaya yönelik tutumlar (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Gündoğan, A. (2011). Yaratıcı Hayal Gücü Testinin Türk çocuklarına uyarlanması ve dramanın farklı yaş gruplarındaki çocukların (10-13) yaratıcı hayal güçleri üzerindeki etkisi (Doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Dikmen-Ada, B. (2012). Yaratıcı Liderlik Ölçeğinin Geliştirilmesi ve okul öncesi yönetici ve öğretmenlerinin yaratıcı liderlik özelliklerinin incelenmesi (Doktora Tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Yurdakal, H.İ ve Susar-Kırmızı, F. (2017). Yaratıcı Okuma Algısı Ölçeği güvenirlik ve geçerlik çalışması. IV. International Eurasian Educational Research Congress içinde (s.1621- 1622). Denizli: Pamukkale Üniversitesi.

Yıldız-Çiçekler, C., Alakoç, D., Aral, N., Sharma, E., & Sharma, S. S. (2022). Teacher’s Creativity Nurturing Behaviour Scale Validation in Turkey. Uluslararası Eğitim ve Bilim Kongresi. Antalya.

Mamur, E. (2002). M.E.B'nın yürürlükteki sanat (resim-iş) öğretimi programı ile kaynaştırılmış sanat öğretimi programının ilköğretim çocuğunun yaratıcılığına etkisi (Yüksek lisans tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.

Duru, E. (2002). Öğretmen adaylarında kişi-durum yaklaşımı bağlamında yardım etme davranışı, empati ve düşünme stilleri ilişkisi ve bu değişkenlerin bazı psikososyal değişkenler açısından incelenmesi (Doktora tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Özerdoğan, E. (2014). Yardımcı Hizmet Personeli El Hijyeni Uyum Ölçeği'nin geliştirilmesi ve verilen eğitimin hijyen uyumuna etkisi (Yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Aydın, N. (2018) Kamu sağlık kurumları çalışanlarında yardımlaşma kültürü: İstanbul İl Sağlık Müdürlüğü ve Anadolu Güney Kamu Hastane Birliği üzerine bir çalışma (Tez No: 506549) [Doktora tezi, Marmara Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Erken, M. (2009). Empati becerisinin ahlaki davranışlar üzerindeki etkisi (Yüksek lisans tezi). Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.