Ülkeler: Türkiye

Çapık, A. (2013). Tılburg gebelikte distres ölçeğinin geçerlilik ve güvenilirlik çalışması (Doktora tezi, Atatürk Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Erzurum). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir.

Süslü, F. (2008). TIMSS-R matematik alt testinin Türkiye evreninde yapı geçerliliğinin incelenmesi ve matematik başarısının kestirilmesi (Yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Koç, E. (2020). Tip 2 diyabet tanısı konmuş kişilerde hastalık öz yönetiminin değerlendirilmesi ve Tip 2 Diyabet Öz Yönetimi Ölçeğinin geliştirilmesi [Uzmanlık tezi]. Gazi Üniversitesi, Ankara.

Terkeş, N. (2012). Tip 2 Diyabetli Bireylerde Diyabet Belirtileri Kontrol Listesi Ölçeği’nin geçerlik ve güvenirlik çalışması. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Akdeniz Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Antalya.

Usta Yeşilbalkan, Ö. (2001). Tip 2 diabetli hastaların kendi kendine bakımlarındaki öz yeterlilikleri ve öz yeterliliklerini etkileyen faktörlerin incelenmesi (Yüksek Lisans tezi). Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Aydın Kahraman, H. (2023) Tıbbi Cihaza Bağlı Basınç Yarası Risk Değerlendirme Ölçeğinin Geliştirilmesi (Tez No. 813625) [Doktora tezi, Atatürk Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi. Aydın Kahraman, H. ve İpek Çoban G.(2023,24-25 Kasım). Tıbbi Cihaza Bağlı Basınç Yarası Risk Değerlendirme Ölçeğinin Geliştirilmesi [Bildiri sunumu]. 2.Uluslararası Sağlık Bilimleri ve Multidisipliner Yaklaşımlar Kongresi, Erzurum, Türkiye.

Gök, G. (2021) Elektronik tıbbi kayıt kabul modeli seviye-7 dijital hastanelerde teknoloji kabul düzeyinin tıbbi hata algısına etkisinin belirlenmesi (Tez No. 705609)  [Doktora tezi, Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Yıldız, M. (2021). Kamu Özel Ortaklığı (Şehir Hastanesi) Hastanesinde Çalışan Yoğun Bakım Hemşirelerinin Tıbbi Hata Eğiliminin, Hemşirelikte Tıbbi Hataya Eğilim Ölçeği ve Tıbbi Hata Tutum Ölçeği İle Belirlenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Çukurova Üniversitesi Bağımlılık ve Adli Bilimler Enstitüsü, Adana.

Güleç, D. (2012). Tıbbi Hatalarda Tutum Ölçeğinin geliştirilmesi (Yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Güleç, D. (2012). Tıbbi Hatalarda Tutum Ölçeğinin geliştirilmesi (Yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi (link is external) (link is external) adresinden edinilmiştir.

Volkan- Kavas, M. (2008). Ölüm ve ölmekte olan hastaya yaklaşım konusundaki etik eğitiminde anlatısal uygulamaların etkililiği (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Çetin, E. (2001). Toplam kalite yönetimi ilkelerinin ilköğretim okullarında uygulanabilirliği (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Çetin, E. (2001). Toplam kalite yönetimi ilkelerinin ilköğretim okullarında uygulanabilirliği (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul

Çetin, E. (2001). Toplam kalite yönetimi ilkelerinin ilköğretim okullarında uygulanabilirliği (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul

Bağcı, A. (2009). Application of total quality management in teacher unouns from the perspectives of union members. (Master's thesis). Middle East Technical University Graduate School of Social Sciences, Ankara.

Şencan, D. (2008). İlköğretim okulu yöneticilerinin toplantı yönetimi yeterliklerine ilişkin öğretmen algıları (İstanbul ili, Kağıthane ilçesi örneği) (Yüksek lisans tezi). Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Yüzüak, A. V. (2017). Fen bilimleri öğretmen adaylarının sürdürülebilir davranışlarının planlanmış davranış teorisi temelinde değerlendirilmesi (Doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Ilgaz, H. (2008). Uzaktan eğitimde teknoloji kabulünün ve topluluk hissinin öğrenen memnuniyetine katkısı (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Çalık, M., Akın, A., Özkaya, S., ve Demirbacak, H. Ş. (2018, 27-30 Nisan). Topluluk Önünde Konuşmaya Yönelik Öz-Açıklamalar Ölçeği Türkçe Formu: Bir geçerlik ve güvenirlik çalışması[Bildiri sunumu]. X. Uluslararası Eğitim Araştırmaları Kongresi, Nevşehir, Türkiye.

Akın, A., ve Fırat, E. (2019, 12-13 Aralık). Toplum Cinsiyet Adaleti Ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması [Bildiri sunumu]. VI. Yıldız Uluslararası Sosyal Bilimler Kongresi, İstanbul, Türkiye.

Keleş, S. (2008). Erken çocuklukta Toplumsal Cinsiyet Değişmezliği Ölçüm Aracı’nın uyarlanması (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Arıcı, F. (2011). Üniversite öğrencilerinde toplumsal cinsiyet rollerine ilişkin algılar ve psikolojik iyi oluş. (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Zeyneloğlu, S. (2008). Ankara'da hemşirelik öğrenimi gören üniversite öğrencilerinin toplumsal cinsiyet rollerine ilişkin tutumları (Doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Soyer, M. (2001). Üniversite öğrencilerinin toplumsal ilgi düzeylerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi (Doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Üner, T. (2019). Toplumsal pazarlama kavramı ve ölçek geliştirme çalışması: Turizm sektörü uygulaması. (Doktora tezi). Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.