Ülkeler: Türkiye

Esin-Özabacı, M., N. (1997). Endüstriyel alanda çalışan işçilerin sağlık davranışlarının saptanması ve geliştirilmesi (Doktora tezi). İstanbul Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Ağırman, M. N. (2021). Çocukluk Dönemi travmalarının yetişkinlik dönemi tutum ve davranışlarını belirlemeye ilişkin ölçek geliştirme çalışması: çok boyutlu travma ölçeği (ÇBTÖ). [Yüksek Lisans Tezi]. İstanbul Aydın Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, İstanbul.

Ekşi, H., Kaya, Ç. & Kuşcu, B. (2018). Multidimensional Experiential Avoidance Questionnaire-30: Adaptation and Psychometric Properties of the Turkish Version [Çok Boyutlu Yaşantısal Kaçınma Ölçeği-30’un Türkçeye uyarlanması ve psikometrik Özellikleri]. Paper presented at 8th International Conference on Research in Education- ICRE, May, 9-11, Manisa, Turkey (pp. 483-487). Uluslararası Eğitim Araştırmacıları Derneği.

Ayyıldız, E. (2012). Çok Engelli Görmeyen Çocuklar İçin Söz Öncesi İletişim Becerileri Ölçeği'nin geliştirilmesi (Doktora Tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Akdoğan, E. (2002). Öğretim elemanlarının algıladıkları liderlik sitilleri ile iş doyum düzeyleri arasındaki ilişki. ( Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Çakır, Y. H. (1993). 12-22 yaş grubundaki gençlerde Çok Yönlü Algılanan Sosyal Destek Ölçeği’nin güvenirlik ve geçerlik araştırması (Yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Kuru, N. (2010). Gülhane Askeri Tıp Akademisi Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesine başvuran koroner arter hastalığı tanılı bireylerin sağlık davranışlarının belirlenmesi [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Ankara Üniversitesi, Ankara.

Akçaoğlu, M. Ö. (2017). Çokkültürlü eğitim uygulamasının öğretmen adaylarının çokkültürlü eğitim ile sınıf yönetimi tutum ve yeterliklerine etkisi (Doktora tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bolu.

Tınazcı, C. (1996). Çoklu Sıçrama Testinin güvenirliği ve geçerliği (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Seber, G. (2001). Çoklu zeka alanlarında kendini değerlendirme ölçeğinin geliştirilmesi (Yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Yurtkoru, S. (2001). The role of leadership in the organizational change process (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Taycan, O. (2005). Cornell demansta Depresyon Ölçeği’nin Türk demans hastalarında geçerlik ve güvenilirliği (Tıpta uzmanlık tezi). İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi, İstanbul.

Şenturan, L. (2006). Hemşirelik öğrencilerinde eleştirel düşünme. (Doktora tezi). Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Sinanoğlu, Ü. D. (2021). Bir ölçek geliştirme çalışması: covid-19 pandemisi psikososyal etkilenme ölçeği. [Yüksek Lisans Tezi]. Maltepe Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, İstanbul.

Evcimen H, Çiftci N ve Uncu F. (2023, 26-27 Ağustos). COVID-19 Toplum Damgalama Ölçeğinin Türkçe Geçerlilik ve Güvenilirliği. (Bildiri Sunumu) 13.Uluslararası tıp ve sağlık araştırmaları kongresi, Ankara, Türkiye.

Batıgün-Durak, A. (2002). Gençler ve intihar: Diğer yaş gruplarıyla farklılaşan özellikler (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Çelik, S. (2012). Türk toplumunda serebral palsili ergenlerde CP-QOL Teen Ölçeğinin geçerlilik-güvenirlilik değerlendirilmesi (Yüksek Lisans Tezi). Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi, İzmir.

Binay-Sefer, V. (2010). İnme geçirmiş Türk hastalarda craig engellilik değerlendirme ve rapor etme tekniği-kısa formunun (CHART-sf) geçerliliğinin ve güvenilirliğinin araştırılması (Tıpta uzmanlık tezi). Ankara Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Ankara.

Çelik, M. (2023). Psikolojik danışmanlar için danışanı bütüncül değerlendirme yeterlilik ölçeğinin geliştirilmesi: Bir keşfedici karma desen çalışması (Tez No. 826093).Doktora tezi, İnönü Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Yazgan-İnanç, B. ve Güçray, S. S. (1997). Danışma Tükenmişliği Envanteri’nin Geliştirilmesi İle İlgili Bir Ön Çalışma. 3. Ulusal Psikolojik Danışma ve Rehberlik Kongresi'nde sunulan bildiri, Çukurova Ünivesitesi, Adana.

Taşkıran, E. (2008). Elit dansçıların danstaki etik değerlere yönelik davranışları (Yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Çağdaş, A. (1997). İletişim dilinin 4-5 yaş çocuklarının sosyal gelişimine etkileri (Doktora tezi). Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.

Gürpınar-Akan A. (2001). 7-12 Yaş çocuklarında görülen uyum Ve davranış bozuklukları ve benlik saygısı ilişkisi (Yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Sarmusak, D. (2011). İlköğretim öğrencilerinin empatik eğilimleri ve algıladıkları öğretmen tutumlarının öğrencilerin ahlakî değer yargılarına etkisi (Yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Ünal, Ö. (2020). Defansif tıp uygulamaları, öncülleri ve sonuçları [Yayınlanmamış doktora tezi]. Sakarya Üniversitesi, Sakarya.