Şehirler: İstanbul

Pınar, R. (1995). Diabetes Mellitus`lu hastaların yaşam kalitesi ve yaşam kalitesini etkileyen faktörlerin incelenmesi (Doktora tezi). İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Demirci, İ. ve Ekşi, H. (2017, Mayıs). Sinop’ta huzur ve mutluluk: İnsanın yaşadığı yeri nasıl algıladığı huzuru ve mutluluğu ile ilişkili midir? 2. Avrasya Pozitif Psikoloji Kongresi’nde sunulan bildiri, Üsküdar Üniversitesi, 12-14 Mayıs, İstanbul, Türkiye.

Şişman, F. N. (2011). Yaşlı bireylerin bilişsel durumunu geliştirmede Roy Adaptasyon Modeline temellenen hemşirelik bakımının etkinliği (Yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Yeşilkaya, B. (2018). Tip 2 diyabetlilerde yeme davranış modeli ölçeğinin geçerlik ve güvenilirliği ve yaşam kalitesinin değerlendirilmesi (Doktora Tezi). İstanbul Okan Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Şahin, İ.N. (2022) Besin Bilgisi ve Yeme Tutumuna Yönelik Ölçek geliştirme: Geçerlilik ve güvenilirlik çalışması (Tez No.752830) [Yüksek Lisans Tezi, Üsküdar Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Ünlü, H. (2011). Okul öncesi dönem çocuklar için Yeme Davranışı Değerlendirme Ölçeğinin Türk çocuklarına uyarlanması (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Ercan, B. (2022). Ölçek geliştirme çalışması: Yenidoğan Deri Bütünlüğü Risk Değerlendirme Ölçeği. [Yüksek Lisans Tezi]. İstanbul Medipol Üniversitesi Sağlık Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Ercan, B. (2022). Ölçek geliştirme çalışması: Yenidoğan Deri Bütünlüğü Risk Değerlendirme Ölçeği. (Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Medipol Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.

Erbay, E. A. (2020). Yenidoğan Taramaları Hakkında Anne Bilgi ve Tutumları Ölçeği Türkçe geçerlik ve güvenirlik çalışması [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Ankara.

Akgüner, Ç. (1994). Attitudes toward continuing education activities in Turkey (Master thesis). Boğaziçi University Institute of Social Sciences, İstanbul.

Sezer, A. (2012). Sağlık okuryazarlığının sağlıklı yaşam biçimi davranışları ile ilişkisi (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Batmaz, H. (2018). Yetişkinler için beslenme bilgi düzeyi ölçeği geliştirilmesi ve geçerlik-güvenirlik çalışması (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Aslan, F. (2010). Yoğun bakım ünitesinde tedavi gören hastaların algıladıkları çevresel stresörler: Geçerlik güvenirlik çalışması (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Tosun, A. (2017). Yönetici hemşire çalışma ortamı ölçeği’nin Türkçeye uyarlanması. (Tez No. 484793 [Doktora tezi, İstanbul Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.  

Karadaş, A. (2018). Yönetici hemşirelerde algılanan güç kaynağı: Bir ölçek geliştirme çalışması (Yayınlanmamış doktora tezi). İstanbul Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Akıncı, T. (2017). Lise öğretmenlerinin yönetici ruhsal liderlik algılarının öğretmenlik liderliğine ve öz-yetkinliklerine olan etkisi (Doktora tezi). İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Pehlivan, M. (2008). İstanbul ili Kadıköy ilçesi liselerindeki okul içi şiddet algısı ve şiddete karşı alınan önlemler ilişkisi (Yüksek lisans tezi). Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Vatansever, Ç. (1994). İnsan kaynakları yönetimi uygulamalarına yönelik tutumların örgüte bağlılığa etkisi (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Başaran, G. (2001). İstanbul-Edirne-Bursa illerindeki üniversitelerin bünyelerinde yer alan okul öncesi eğitim kurumlarının yönetimsel özellikleri (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Sayıner, Z. B. (2003). Denetim odakları farklı yükseköğretim gençliğinin sorunları ve başa çıkma yöntemleri (Doktora tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Erin, G. (2003). Yükseköğretimde öğretim elemanı performansı değerlendirme ölçeklerinin geliştirilmesi(Yüksek lisans tezi). Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Erin, G. (2003). Yükseköğretimde öğretim elemanı performansı değerlendirme ölçeklerinin geliştirilmesi(Yüksek lisans tezi). Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Ertekin, G. (2001). Transliteral equivalence and reliability of the Turkish version of the Moos University Dormitory Environment Scale (Master's thesis). Boğaziçi University The Graduate School of Social Sciences, İstanbul.

Düzcü, T. (2019). Sağlık hizmet ve ürünlerinin markalanmasında yeni medyanın yeri (Doktora Tezi). İstanbul Üniversitesi, İstanbul.

Düzcü, T. (2019). Sağlık hizmet ve ürünlerinin markalanmasında yeni medyanın yeri (Doktora Tezi). İstanbul Üniversitesi, İstanbul.