Şehirler: İstanbul
Okuma Alışkanlığı – Ortamı Ölçeği
İnan, D. D. (2005). İlköğretim I. kademe öğrencilerinin okuma alışkanlıklarının incelenmesi. XIV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi, 28-30 Eylül 2005 Denizli, Bildiri Kitabı. Cilt, 2.
Okuma Kavramları Testi
Öztunç, S. (1994). Okuma kavramları testinin Türk çocuklarına uyarlanması (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Okur Öz Algılama Ölçeği
Okur, B. (2017). İlkokul 4. sınıf öğrencilerinin okuma motivasyonu ve okur öz algılarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Olay Sonrası İşleme Ölçeği
Baycan, C. (2019). Olay Sonrası İşleme Ölçeği'nin Türkçeye uyarlama çalışması [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Boğaziçi Üniversitesi, İstanbul.
Ölüm Kaygısı Ölçeği
Ertufan, H. (2000). Bir grup tıp öğrencisi üzerinde ölüm kaygısı ve korkusu ölçeklerinin geçerlik güvenilirlik çalışması (Yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Oluşturmacı Öğretmen İletişim Beceri Ölçeği
Hazneci, Y. (2012). Oluşturmacı Öğretmen İletişim Beceri Ölçeği'nin geliştirilmesi ve ilköğretim öğretmenlerinin sınıf içi iletişim becerilerinin incelenmesi (Doktora Tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Örgüt Kültürü Ölçeği
Kantek, F. (2005). Hemşirelik yüksekokulları için örgüt kültürü ölçeğinin geliştirilmesi ve uygulanması (Doktora tezi). İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Örgüt Kültüründe İş Güvenliği Ölçeği
Mörek, U. (2013). Örgüt kültüründe iş güvenliği ölçeğinin geçerlik ve güvenirliği, Tuzla tersaneler bölgesi örneği (Yüksek lisans tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir.
Örgütlerde Kişiler Arası Çatışma Ölçeği
Canlı, E. (2001). Örgütlerde kişilerarası çatışmalar (Yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Örgütsel Adalet ve Yansızlık Ölçeği
Uysal, B. (2018).Örgütsel adalet üzerinde yansızlık ilkesinin etkisini belirlemeye yönelik özel hastanelerde yapılan bir araştırma. (Yayınlanmamış doktora tezi). Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Örgütsel Bağlılık Ölçeği
Pektaş C. (2002). Toplam kalite uygulamaları ve demografik değişkenlerin iş tatmini boyutları ve örgütsel bağlılık arasındaki ilişkiyi farklılaştırması. (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Örgütsel Güven Ölçeği
Tuysuz, M. (2015). Effects of percieved organizational trust on employee motivation: an application on retail store employees. (Unpublished masters thesis). Marmara University, Institute of Social Sciences,Iİstanbul.
Örgütsel İletişim Becerilerinin Örgütsel Öğrenmeye Etkisi Ölçeği
Okkalı, M. (2008). İlköğretim okullarında örgütsel iletişim becerilerinin örgütsel öğrenmeye etkisinin öğretmenler tarafından algılanması(Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Örtük Liderlik Ölçeği
Erbil, Z. E. (2019). Örtük Liderlik Ölçeği'nin Türkçe uyarlaması [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. İstanbul Bilgi Üniversitesi, İstanbul.
Otorite Davranış Ölçeği
Yıldız, H. (2000). Otoriteye yönelik davranış ölçeği dilsel eşdeğerlik ve güvenilirlik çalışması (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Öz Düzenleme Becerileri Ölçeği (ÖDBÖ)
Bayındır, D. (2016). 48-72 aylık çocuklar için Öz Düzenleme Becerileri Ölçeği'nin geliştirilmesi ve çocukların öz düzenleme beceri düzeyleri ile annelerine bağlanma biçimleri, annelerin ebeveyn davranışları ve psikolojik sağlıkları arasındaki ilişkinin incelenmesi. (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Öz Eleştiri Ölçeği
Yılmaztürk, M. (2021). Öz eleştiriye çok boyutlu yaklaşım: Öz Eleştiri Ölçeğinin geliştirilmesi ve psikometrik özelliklerinin incelenmesi (Yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi).
Öz-Bakım Gücü Ölçeği
Nahcivan, N. (1993). Sağlıklı gençlerde "öz-bakım gücü" ve aile ortamının etkisi (Doktora tezi). İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Öz-Bakım Gücü Ölçeği
Pınar, R. (1995). Diabetes Mellitus`lu hastaların yaşam kalitesi ve yaşam kalitesini etkileyen faktörlerin incelenmesi (Doktora tezi). İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Özel Okul Tutum Ölçeği
Kandemir, Y. (2015). Devlet okulu öğretmenlerinin özel okullara i̇lişkin tutumlarının i̇ncelenmesi (Yüksek Lisans tezi). Yeditepe Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Özgecilik Davranışı Ölçeği
Ümmet, D. (2012). Üniversite öğrencilerinde özgecilik davranışının transaksiyonel analiz ego durumları ve yaşam doyumu bağlamında incelenmesi (Doktora Tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Özgül İnternet Bağımlılığı Ölçeği
Dinç, M. (2017). Lise öğrencilerinde özgül internet bağımlılığının bağlanma stilleri ve mizaç özellikleri açısından incelenmesi (Doktora Tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Özgüven Pekiştirme Ölçekleri (ÖGPÖ)
Akhondzadeh, S. M. (2002). Enhancement of self-esteem in hierarchical relationships (Master’s thesis). Boğaziçi University Institute of Social Sciences, İstanbul.
Partner İstismarı Skalası
Özdemir, H.D. (2020). Bağlanma stilleri ile partner şiddeti arasındaki ilişkide öz-anlayışın ve boyun eğici davranışın aracılık rolü, Doktora tezi. İstanbul Arel Üniversitesi, İstanbul.
Patolojik Narsisizm Envanteri
Büyükgüngör, A. (2016). The Turkish adaptation of the Pathological Narcissism Inventory. (Master’s thesis). Bahçeşehir University, Institute of Social Sciences, İstanbul.