Şehirler: Denizli

Atan, A. (2020). 5-6 yaş çocuklarda psikolojik iyi oluş: bir model önerisi ve ebeveynler ile öğretmenlerin kişilik tipleri, ego durumları ve psikolojik iyi oluş düzeylerinin yordayıcı rolü [Yayınlanmamış doktora tezi]. Pamukkale Üniversitesi, Denizli.

Beydemir, F. (2008). The Impact on Famıly Scale'ın (Aile Etki Ölçeği) Türkçe'ye uyarlanması, geçerlilik ve güvenilirliği (Yüksek lisans tezi). Pamukkale Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Denizli.

Derinbay, D. (2011). İlköğretim okullarında görev yapan öğretmenlerin algıladıkları örgütsel destek düzeyleri (Yüksek lisans tezi). Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Denizli.

Can, T. (2010). Bakas Caregiving Outcomes Scale'in (Bakas Bakım Verme Etki Ölçeği) Türkçe'ye uyarlanması, geçerlilik ve güvenirliliği (Doktora tezi). Pamukkale Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Denizli.

İnci, H.F. (2006). Bakım verme yükü ölçeğinin Türkçe'ye uyarlanması, geçerlilik ve güvenilirliği. (Yüksek lisans tezi). Pamukkale Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Denizli.

Ersan, C. (2017). Okul öncesi dönem çocuklarının saldırganlık düzeylerinin duygu ifade etme ve duygu düzenleme açısından incelenmesi (Yayımlanmamış doktora tezi). Pamukkale Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Denizli.

Gülcenbay, G. (2021). Çocukların Hemşirelere Karşı Olan Güven Ölçeği (The Children's Trust In General Nurses Scale) Türkçe geçerlik ve güvenirlik çalışması. (Yüksek Lisans Tezi). Pamukkale Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Denizli.

Işık, E. İ. (2014). Yaşlılarda dört adım kare testinin geçerlilik ve güvenilirlik çalışması (Yüksek lisans tezi, Pamukkale Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Denizli). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir.

Yılmaz,M.(2019).Egzersiz Sağlık İnanç Modeli Ölçeği'nin Türkçe geçerlilik ve güvenilirlik çalışması.

Yılmaz, E. (2005). Etik Liderlik Ölçeği’nin geçerlilik ve güvenirlik çalışması [Bildiri sunumu]. XlV. Eğitim Bilimleri Kongresi, Denizli, Türkiye.

Başalan, F. (2000). Fiziksel Özürlülerde Gereksinim Belirleme Ölçeği'nin geçerlik ve güvenirlik çalışması (Yüksek lisans tezi). Pamukkale Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Denizli.

Özcan-Bingül, Ö. (2008). The Fear Avoıdance Belıefs Questıonnaıre’in(Korku-Kaçınma İnanışlar Anketi) Türkçe’ye uyarlanması, güvenilirliği ve geçerliliği(Yüksek lisans tezi). Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Denizli.

Güçlücan, N. ve Türküm, A.S. (2017). Kültürel Duyarlılık Algıları Ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Ejer 2017 Bildiri Özetleri Kitabı içinde (ss.1518-1520). 11-14 Mayıs 2017, Pamukkale Üniversitesi,Denizli.

Ayhan, G. G. (2006). İlköğretim 2.kademedeki matematik öğretmenlerinin matematik öğretimiyle ilgili karşılaştıkları sorunlar (Yüksek lisans tezi). Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Denizli.

Utanır, S.v (2008). İlköğretim 1.kademe 5.sınıf öğrencilerinin öğrenme stilleri tercihleri ile matematik dersindeki akademik başarı ve derse yönelik tutumları arasındaki ilişki (Yüksek lisans tezi). Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Denizli.

Canakay, E. U. (2006). Müzik teorisi dersine ilişkin tutum ölçeği geliştirme. Ulusal Müzik Eğitimi Sempozyumu Bildirisi, 26-28 Nisan 2006, Pamukkale Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Denizli.

Şimşek, N. (2008). İlköğretim okulu yöneticilerinin öğrenci velilerini okula çekme başarısı hakkında ilköğretim okulu öğretmenlerinin ve öğrenci velilerinin görüşleri(Denizli ili örneği) (Yüksek lisans tezi). Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Denizli.

Şen, Z. ve Senemoğlu, N. (2017). Öğretim Hizmetinin Yeterliğine İlişkin Algı: Ölçek geliştirme çalışması. IV. International Eurasian Educational Research Congress içinde (s.280-281). Denizli: Pamukkale Üniversitesi.

Aydın, M. ve Bozer-Özsaraç, E.N. (2017). Öğretme Yaklaşımları Envanterinin Türkçe’ye uyarlanması. IV. International Eurasian Educational Research Congress içinde (s.230-232). Denizli: Pamukkale Üniversitesi.

Karaoğlu, İ.B. (2017). Öğretmen Özyeterlik Algısı Ölçeği Kısa Formu’nun Türkçe’ye uyarlanması. IV. International Eurasian Educational Research Congress içinde (s.286-287). Denizli: Pamukkale Üniversitesi

Kurşunoğlu, A. (2006). İlköğretim okulu öğretmenlerinin örgütsel değişmeye ilişkin tutumları (Yüksek lisans tezi). Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Denizli.

Gencer, M., Tok, T.N. ve Ordu, A. (2017). Okul Müdürlerinin Kullandıkları Güç Merkezi Oluşturma Oyunları Ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. IV. International Eurasian Educational Research Congress içinde (s.365-366). Denizli: Pamukkale Üniversitesi.

Can-Gül, Ş. (2009). Okul öncesi eğitimi öğretmen ve öğretmen adaylarının 2006 okul öncesi eğitim programının değerlendirme unsuruna yönelik görüş ve davranışlarının incelenmesi. (Yüksek lisans tezi). Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Denizli.

Yıldız, G. (2017). Okul Öncesi Öğretmen Adaylarına Yönelik Müzik Eğitimi Öz-Yeterlik İnancı Ölçeğinin geliştirilmesi. IV. International Eurasian Educational Research Congress içinde (s.1071-1073). Denizli: Pamukkale Üniversitesi.

Tanrıöğen, A. ve Sarı, T. (2017). Okul Yöneticilerinin Algı Yönetimi Taktikleri (YAYT) Ölçeğinin geliştirilmesi: Güvenirlik ve geçerlik çalışması. IV. International Eurasian Educational Research Congress içinde (s.461-462). Denizli: Pamukkale Üniversitesi.