Ölçek Yıllar: 2018

Yağız, O.(2018). Yabancı Dil Sınıfında Telaffuz Kaygısı Ölçeğinin Türk dili ve Kültürüne adaptasyonu. Kastamonu Eğitim Dergisi, 26(5), 1551-1560.

Polat, M. ve Erişti, B. (2018). Yabancı Dilde Dinleme Kaygısı Ölçeğinin geliştirilmesi. Turkish Studies Educational Sciences, 13(11), 1113-1138.

Özmete, E., Yıldırım, H., & Duru, S. (2018). Yabancı Düşmanlığı (Zenofobi) Ölçeğinin Türk kültürüne uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 18(40/2), 191-209. doi: 10.21560/spcd.v18i39974.451063

Polatcan,F., Bozkırlı,K.C., ve Er,O. (2018). Yabancı Uyruklu Öğrenci Sorunlarına İlgi Ölçeği geçerlik ve güvenirlik çalışması. Turkish Studies Educational Sciences. 13(19), 1485-1498.

Karataş, S., & Demir, İ. (2018). Attachment avoidance and anxiety in adolescence: Turkish adaptation of the Experiences in Close Relationships-Relationship Structures Scale. Psychological Reports. doi: 10.1177/0033294118785562

Elibol, Ş. ve Tok, E. S. S. (2018). Yakınlık Korkusu Ölçeğinin Türkçe formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması. Yeni Symposium, 56(4), 7-12. doi: 10.5455/NYS.20180905115324

Elibol, Ş. ve Tok, E. S. S. (2018). Yakınlık Korkusu Ölçeğinin Türkçe formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması. Yeni Symposium, 56(4), 7-12.

Eladı, Ş ve Semerci, Ç. (2018). Yansıtıcı Öğrenme Anlayışı Ölçeği: Türkçe ’ye uyarlama, geçerlik ve güvenilirlik çalışması. Kastamonu Education Journal, 26(2), 369-378. doi:10.24106/kefdergi.389781

Turan-Batuk, S. (2018). Yapısal güçlendirme: Bir ölçek geliştirme çalışması. Journal of Yasar University, 13, 101-111. doi: 10.19168/jyasar.312296

Yurt, Ö. ve Keleş, S. (2018). 4-5 yaş çocuklarının yaralanma riski davranışlarının cinsiyet, yaralanma tipi ve yaralanmanın gerçekleştiği yer açısından incelenmesi. Acıbadem Sağlık Bilimleri Dergisi. doi : 10.31067/0.2018.92.

Kılınç, E. (2018). Sağlık inanç modeli temelli Yaralanma Ölçeği'nin geçerlik ve güvenirlik çalışması ve ergenlerin okulda - trafikte güvenlik önlemlerine yönelik davranışları (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Kılıç, F., Yavuz-Konokman, G., ve Yanpar-Yelken, T. (2018). Yaratıcı Öğrenme Ortamı Değerlendirme Ölçeği geliştirme: Açımlayıcı ve doğrulayıcı faktör analizi. Kastamonu Education Journal, 26, 1359-1370. doi:10.24106/kefdergi.368886

Baran-Bulut, D., İpek, A. S. ve Aygün, B. (2018). Yaratıcı Problem Çözme Özellikleri Envanteri'ni Türkçe'ye uyarlama çalışması. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18 (3),1360-1377.

Bas, Ş. & Kaptan, A. Y. (2018). Resim Çalışmalarında Yaratıcılığın Değerlendirilmesine Yönelik Bir Analitik Rubrik Çalışması. Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi, 12(26), 53-79. https://doi.org/10.29329/mjer.2018.172.4

Aydın, N. (2018) Kamu sağlık kurumları çalışanlarında yardımlaşma kültürü: İstanbul İl Sağlık Müdürlüğü ve Anadolu Güney Kamu Hastane Birliği üzerine bir çalışma (Tez No: 506549) [Doktora tezi, Marmara Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Cesur, G., & Durak-Batıgün, A. (2018). A Turkish adaptation of the grief cognitions questionnaire: Factor analysis, reliability and validity. Current Psychology, 1-9.

Ertuğ, N.(2018). Evaluating the validity and reliability of the V‐Scale Instrument (Turkish version) used to determine nurses' attitudes towards vital sign monitoring. International Journal of Nursing Practice, 1-5. doi: 10.1111/ijn.12637

Karaman, M. A., Balkin, R. S., & Juhnke, G. J. (2018). The Turkish adaptation of the Juhnke-Balkin life balance inventory Turkish Form. Measurement and Evaluation in Counseling and Development, 51,(3), 141-150. doi: 10.1080/07481756.2017.1308226

Ekşi, H., Kaya, Ç. & Sancar, D. (2018). A convenient measure for psychoeducational effectiveness studies: the Psychometric properties of Life Effectiveness Questionnaire [Psikoeğitim etkililiği incelemeleri için elverişli bir araç: Yaşam Etkililiği Ölçeği’nin psikometrik özellikleri]. Paper presented at 8th International Conference on Research in Education- ICRE, May, 9-11, Manisa, Turkey (pp. 488-491). Uluslararası Eğitim Araştırmacıları Derneği.

Bekmezci, M., ve Mert, İ. S. (2018). Yaşam Tatmini Ölçeğinin Türkçe geçerlilik ve güvenirlilik çalışması. Toros Üniversitesi İİSBF Sosyal Bilimler Dergisi, 5(8), 166-177.

Sanberk, İ., & Zielke, M. (2018). The validity and reliability study on Turkish version of the Questionnaire of Changes in Experiencing and Behavior [Yaşantı ve Davranışlarda Değişim Ölçeği Türkçe formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması]. Journal of Human Sciences, 15(3), 1394-1403. Doi: 10.14687/jhs.v15i3.5337

Ünlü-Kaynakçı, F. Z. (2018). Merkezsizleştirme becerisini değerlendirme: Yaşantılar Ölçeğinin Türkçe formunun psikometrik özellikleri. Eğitimde ve Psikolojide Ölçme ve Değerlendirme Dergisi, 9, 150-160. doi: 10.21031/epod.367560

Demirdel, S., Şahinoğlu, D., Karahan, S., Demirdel, E., Topuz, S. (2018). Development Of The Physıcal Actıvıty Barrıers Scale For Elderly Indıvıduals. Türk Geriatri Dergisi, 21(4), 607 – 616. 10.31086/tjgeri.2018.68

Pehlivanoğlu, E. F. Ö., Özkan, M. U., Balcıoğlu, H., Bilge, U., ve Ünlüoğlu, İ. (2018). Yaşlılar için Yaşlılar için Katz Günlük Yaşam Aktiviteleri Ölçeği’nin Türkçe’ye uyarlanması ve güvenilirliği. Ankara Medical Journal, 18(2), 219-223.

Özmete,E., Duru,S., ve Yıldırım,H. (2018). Yaşlılarda Kendini İhmal Ölçeği: Türkçeye uyarlama çalışması. Anadolu Psikiyatri Dergisi. 19(Ek Sayı.2), 87-95.