Ölçek Kategorileri: 440 Temel İnsan ve Toplum Bilimleri

Şimşek, K. Y. (2012). Mega Organizasyon Etkisi Ölçeği’nin Uyarlanması. Pamukkale Spor Bilimleri Dergisi, 3(2), 14-37.

Karahan, A. & Kaygusuzoğlu, M. (2021). Explanatory factö analysis on Hurtt’s proffessionel scepticism scale: The example of Türkey . İnönü Üniversitesi Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi , 10(2) , 328-339 . Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/inijoss/issue/66371/983828

Taşan, R. ve Şeker, M. (2023). Meta Okuryazarlığı Özyeterlilik Ölçeği: Bir Ölçek Geliştirme Çalışması. SDÜ İfade Dergisi, 5(2), 109-122.

Kılıçlar, A., Sarı, Y. ve Seçilmiş, C. (2012). Türk dünyasından gelen öğrencilerin yaşadıkları sorunların akademik başarılarına etkisi: Turizm öğrencileri örneği. Bilig: Türk Dünyası Sosyal Bilimler Dergisi , 61, 157-172.

Demir, Ö. (2017).Mikrokredi Uygulamalarının Etkinliği Üzerine Bir Ölçek Geliştirme Çalışması. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi , 9 (22) , 130-154. https://doi.org/10.20875/makusobed.307213

Yılmaz, Ö. (2011). Müzelerin eğitim fonksiyonlarına yönelik müze yöneticilerinin tutum ve fikirleri (Yüksek Lisans Tezi). Akdeniz Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Antalya.

Küçük, H., GÜVEN, G., ve Aycan, H. Ş. (2015). Developing a Holistic Measurement on Nuclear Issues for Preservice Science Teachers. Journal of Turkish Science Education (TUSED), Journal of Turkish Science Education. 12(1),85-98

Tuncalı Yaman, T. (2020). A sectoral and regıonal benchmarkıng study wıth the dımensıons of learnıng organızatıon questıonnaıre (dloq) scale measurements . Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi , 19 (76) , 1905-1915. https://doi.org/10.17755/esosder.585168

Payam, M. M. (2012). İlk ve ortaöğretim okullarında trafik eğitimindeki temel sorunlar: Siirt ili örneği. (Yayımlanmamış doktora tezi). Polis Akademisi, Güvenlik Stratejileri ve Yönetimi Anabilim Dalı, Ankara.

Gökkaya, D., & Karaman, M. (2023). Ölüm Sonrasına Yönelik Organ Bağışı Tutum Ölçeğinin Türkçe geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, 14 (39), 831-846. Doi: 10.21076/vizyoner.1258235

Erzi, S. (2019). Psychometric properties of adaptation of the Oxford Utilitarianism Scale to Turkish. Humanitas, 7(13), 132-147. doi: 10.20304/humanitas.507126

Kumova, F. ve Bahçekapılı, H. G. (2021). Oxford Faydacılık Ölçeği’nin Türkçe Uyarlaması. Psikoloji Çalışmaları, 41(2), 491-520. https://doi.org/10.26650/SP2020-0055

Alemdar, E. ve Kahraman, S. (2023). Annelerin Paylaşan Ebeveynlik (sharenting) Eylemlerini İnceleyen Ölçek geliştirme çalışması. International Journal of Social Sciences and Education Research, 9 (1), 70-82 . https://doi.org/10.24289/ijsser.1220169

Ünal, S. (2009). Polis meslek yüksek okulları etkililiğinin mezunların nitelikleri bağlamında değerlendirilmesi. (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü,Ankara.

Köksal, H. ve Erol, M. (2021). Politik Okuryazarlık Ölçeğinin geliştirilmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(1), 444-471.

Baltacı, A. (2020). Praetoryanist Liderlik Ölçeğinin geliştirilmesi. İstanbul Gelişim Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(1), 21-33. https://dx.doi.org/10.17336/igusbd.594548

Yılmaz, Ş. (2018). Profesyonel Sürücü Davranışları Ölçeği'nin geliştirilmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Şekerdil, R. , Demir, B. & Güneş, E. (2020). Prososyal Davranışların Sosyal İnovasyon Üzerindeki Etkisi: Bir ölçek geliştirme çalışması. International Journal of Entrepreneurship and Management Inquiries, 4(7), 301-323.

Erginsoy Osmanoğlu, D. ve Kaya, H. İ. (2022). Psikolojik İhtiyaçlar Ölçeğinin geliştirilmesi: güvenirlik ve geçerlik çalışması . e-Kafkas Journal of Educational Research , 9 (3) , 1086-1104 . DOI: 10.30900/kafkasegt.1028815

Cırık, İ. (2015). Psychometric Characteristics of the Social Justice Scale’s Turkish Form and A Structural Equation Modeling . Eurasian Journal of Educational Research , 0 (61) , 0-0.

Çapar, G., Çınar, B. ve Pala, T. (2020). Rehberlik Tarzları Ölçeğinin Türkçeye Uyarlanması. Seyahat ve Otel İşletmeciliği Dergisi,17(2), 232-247. http://dx.doi.org/10.24010/soid.623970

Ayar, H., Ayyıldız Durhan, T., & Karaküçük, S. (2023). Recreation experience preference scale validity and reliability study. Research in Sport Education and Sciences, 25 (2), 30-34.

Ayyıldız Durhan, T. , Kayhalak, F. , Kurtipek, S. & Yenel, F. (2022). Rekreasyonel Liderlik Davranışı Ölçeğinin Psikometrik Özelliklerinin İncelenmesi. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 27 (2) , 127-142 . DOI: 10.53434/gbesbd.1082314

M. A. Öztürk, (2019). Rekreasyonel sosyal sağlık ölçeğinin geçerlik güvenirlik çalışması, Researcher, 7(1), 200-210.

Savaş, M., Ödek, Ö., & Zincir, H. (2023). The Turkish Validity and Reliability Study of the Healthy Lifestyle Screening Scale. Journal of Nursing Measurement. https://doi.org/10.1891/JNM-2021-0085