Ölçek Kategorileri: 440 Temel İnsan ve Toplum Bilimleri

Şahin, Ö. ve Soylu Yalçınkaya, N. (2022). Cinsiyet Özcülüğü Ölçeğinin Türkçe uyarlaması ve psikometrik özellikleri. Nesne Dergisi, 10(23), 17-31. doi: 10.7816/nesne-10-23-02

Ay-Zöğ, D. (2008). Öğrencilerin çocuk haklarını algılama düzeyleri ile akademik başarıları arasındaki ilişki (İstanbul ili Beyoğlu ilçesi örneği) (Yüksek lisans tezi). Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Ekşi H. ve Yürür B. C. (2023, 4-6 Ağustos). Çocuk-Ergen Öteki Odaklı Mükemmeliyetçilik Ölçeğinin Türkçeye Uyarlanması [Bildiri sunumu]. 4. Baskent International Conference On Multidisciplinary Studies, Ankara, Türkiye.  

Çiçek, B., Şahin, H., ve Erkal, S. (2020). Covid-19 Hijyen Ölçeği: Bir ölçek geliştirme çalışması. Turkish Studies, 15(6), 339-350. https://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.45906

Kılıç, A., Ökmen, B., & Şahin, Ş. (2023). Demokrasi algısı ölçeği: Bir ölçek geliştirme çalışması. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 11(21), 491-521. https://doi.org/10.46778/goputeb.1255927

Arslankara, V. B., Demir, A., Öztaş, Ö., & Usta, E. (2022). Digital Well-Being Scale validity and reliability study. Journal of Teacher Education and Lifelong Learning, 4(2), 263-274. Doi: 10.51535/tell.1206193

Böyük, M. (2023). Dijital Karnaval Ortamında Mahremiyet Algısı Ölçeğinin geliştirilmesi. Uluslararası Kültürel ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9 (1), 129-144. http://dx.doi.org/10.46442/intjcss.1294385

Yurdakal, İ., H. (2019).Dijital Konuşma Eğilimi Ölçeğinin geliştirilmesi: Güvenirlik geçerlik çalışması (DİKE).3. Uluslararası Sınırsız Eğitim ve Araştırma Sempozyumunda sunulan bildiri (USEAS 2019). Muğla, Türkiye.

Bilginoğlu, E., Yozgat, U. (2023). The Validity and reliability of the Measure for Digital Leadership: Turkish Form. P. Vardarlıer, P. (Ed.), Multidimensional and Strategic Outlook in Digital Business Transformation. Contributions to Management Science içinde (53-67). Springer, Cham. https://doi.org/10.1007/978-3-031-23432-3_5

Karakuyu, A., & Ocak, G. (2024). Dijital Vatandaş Farkındalık Ölçeği Geliştirme çalışması. Cumhuriyet Uluslararası Eğitim Dergisi, 13(2), 316-326. https://doi.org/10.30703/cije.1266237

Bayram, V. (2023). Dinamik Yetenekler: Bir Ölçek Uyarlama Çalışması. İş ve İnsan Dergisi, 11(2), 177-189. https://doi.org/10.34087/iij.2023.10.00010

Anur, H. (2024). Doğaya Uygun Yaşam Ölçeği’nin geliştirilmesi ve sınanması (Doktora Tezi, Mersin Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü). Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Eskici, M., & Tinkir, N. S. (2019). Exposure to Emotional Violence: Relationship between University Students according to their Demographic Characteristics. Pedagogical Research, 4(1), em0026.

Polat, E., & Ayaz, E. (2023). Eğitim Kurumlarına Yönelik Yeşil İnovasyon Farkındalığı Ölçeğinin geliştirilmesi. Eğitim ve İnsani Bilimler Dergisi: Teori Ve Uygulama, 14(28), 225-246.

Tekindal, M. A., Zabzun, G., Özel, Z., Demirsöz, M. & Tekindal, M. (2021). Awareness Scale for Reducing Ecological Footprint: A validity and reliability study. European Journal of Science and Technology, (27), 439-445.

Yelegen, G., Karataş, Y., Eren Bana, P. ve Ünal, M. (2022). Erkeğe Yönelik Toplumsal Cinsiyet Rolleri Tutum Ölçeğinin Geliştirilmesi, Sosyal Araştırmalar ve Yönetim Dergisi, (1), 73-88. https://doi.org/10.35375/sayod.1018381

Ekşi, H. ve Kaplan, Z.H. (2023) .Erteleme Eğilimleri Ölçeği: Türkçeye Uyarlama, Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. N. Akhmetov (Ed.), 4. Başkent International Conference On Multidisciplinary  Studies içinde (s.1598- 1607). Iksad Global.

Deniz, L. ve Tutgun-Ünal, A. (2019). Sosyal medya çağında kuşakların sosyal medya kullanımı ve değerlerine yönelik bir dizi ölçek geliştirme çalışması. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 11(18), 1025-1057. doi: 10.26466/opus.557240

Sevilmiş, A. (2019). Almanya’da fitness merkezleri için oluşturulan standartların (DIN-33961) Türkiye için uygulanabilirliğinin incelenmesi ve DIN normlarında fitness merkezi kalite ölçeğinin geliştirilmesi (Tez no. 588545).(Doktora tezi). Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.

Karamustafa, K., Birdir, K. ve Kılıçhan, R. (2016). Gastronomik Akımlar Çerçevesinde Gıda Tüketim Ölçeği. Tüketici ve Tüketim Araştırmaları Dergisi/Journal of Consumer and Consumption Research, 8(2), 29-69.

Ayran, G., Köse, S., & Turan-Aydın, E. (2023). Gebelikte Anne Sağlığı Okuryazarlığı Envanterinin Türkçe’ ye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Karya Journal of Health Science, 4 (1), 11-18. https://doi.org/10.52831/kjhs.1171554

Inal, E., Altintas, K. H., & Dogan, N. (2018). The development of a General Disaster Preparedness Belief Scale using the health belief model as a theoretical framework. International Journal of Assessment Tools in Education, 5, 146-158. doi: 10.21449/ijate.366825

Katı, A. C., & Şevik, A. E. (2024). Adaptation of Extended Self Scale into Turkish: Validity and Reliability Study. Journal of Applied and Theoretical Social Sciences, 6(2), 156-178.

Bekmezci, M, Saygın, M. ve Orçanlı, K. (2021). Girişimci liderlik ölçeği’nin geçerlik ve güvenirlik çalışması ve girişimci liderliğin bireysel performansa etkisi. Savunma Bilimleri Dergisi, (39), 249-274. https://doi.org/10.17134/khosbd.913791

Gündeş, A. M. (2024). Gıda İsrafı Önleme Motivasyonu Ölçeği’nin Türkçe versiyonu: Geçerlilik ve güvenilirlik çalışması (Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Okan Üniversitesi). Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.