Ölçek Kategorileri: 430 Yönetim ve Organizasyon

Acar, N. ve Turan, A. (2016). Sağlık çalışanlarının sağlık turizmi farkındalığı üzerine bir araştırma: Ahi Evran Üniversitesi Eğitim ve Araştırma Hastanesi çalışanları örneği. Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 17(1), 17-36.

Ercan, İ. (2002). Sağlık hizmeti veren kurumlarda hizmet memnuniyetini ölçmeye yönelik ölçek geliştirilmesi ve bir uygulama. (Doktora Tezi.Uludağ Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Bursa). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir.

Çelebi, E. (2021). Sağlık kuruluşlarında halkla ilişkilerin etkinliğini ölçme: Özel ve kamu sağlık kuruluşlarının karşılaştırılması. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 21(1), 81-98. https://doi.org/10.18037/ausbd.902563

Karasu, L., Karasu, E., & Özata, M. (2025). Validity and reliability of the Turkish version of the Short-Form Safety Climate Scale for Healthcare Institutions: A methodological study. İşletme Bilimi Dergisi, 13(3), 515-531. https://doi.org/10.22139/jobs.1616208

Uluocak Köse, T. (2022). Sağlık Kurumlarına Yönelik Entelektüel Sermaye Ölçeği geliştirme ve hemşirelerde yenilikçi iş davranışı ile ilişkisini belirleme.(Tez no. 716018) [Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Er F, Sever Aslan D, Alaman M, Çetin Y, Erci B. (2021). Validity and reliability of the turkish version of the Solid Waste Management Scale in Health İnstitutions. Sağlık ve Hemşirelik Yönetim Dergisi,8(2), 263-272.

Yeşi̇ldal, M., Eri̇şen, M. A., ve Kıraç, R. (2020). Sağlık sistemlerine güvensizlik: Bir geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. Uluslararası Sağlık Yönetimi ve Stratejileri Araştırma Dergisi, 6(2), 251-259.

Eraslan, A. ve Çimen, Z. (2022). Sağlık ve fitness tesislerinde risk yönetimi ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Spor Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 7(1), 132-148. https://doi.org/10.25307/jssr.1055834

Gökkaya, D. (2024). Sağlıklı ve Sürdürülebilir Yaşam Tarzı Ölçeği: Türkçe geçerlilik ve güvenirlik çalışması. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 13(3), 1173-1191. https://doi.org/10.15869/itobiad.1343535

Turan, A. ve Altıntaş, M. (2024). Sağlık çalışanlarında kalite okuryazarlığı: Bir ölçek geliştirme ve alan çalışması. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 27 (1), 121-138. https://doi.org/10.61859/hacettepesid.1356362

Alkış, Z. (2024). Sahte-Gerçek Haber Ayrımı Yapabilme Becerisi Ölçeği’nin (SGHAYBÖ) geliştirilmesi (Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Gelişim Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü). Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Boyacı, H. & Söyük, S. (2025). The relationship between healthcare workers’ perceptions of epidemic management and manager support in a healthcare institution during the COVID-19 pandemic: Scale development study. Front. Public Health 13:1477961. https://doi.org/10.3389/fpubh.2025.1477961

Akalın, Ş. (2005). Satış Personeline Yönelik Performans Değerlendirme Ölçeği geliştirmesi ve psikometrik özelliklerinin belirlenmesi (Yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Çalışkan, Y. ve Efeoğlu, İ.E. (2024). Şefkatli Liderlik Ölçeği’nin Türkçe uyarlaması: Güvenirlik ve geçerlik çalışması. Sosyal Mucit Academic Review, 5(4), 533-556. https://doi.org/10.54733/smar.1529988

Yıldız, Z. (2018). Şehir Hastanelerinde Hasta Memnuniyeti Ölçeği’nin geliştirilmesi ve yapısal eşitlik modeli ile analizi (Doktora Tezi). Sivas Cumhuriyet Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Uğur, İ. (2018). Netnografi tekniği ile Şehir Otellerinde Hizmet Kalitesi Algısı Ölçeği geliştirilmesi: Ankara ilinde 4 ve 5 yıldızlı otel işletmeleri üzerine bir uygulama (Doktora Tezi). Karabük Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Pekkaya, M., & Akıllı, F. (2013). Hava yolu hizmet kalitesinin SERVPERF–SERVQUAL Ölçeği ile değerlendirilmesi ve istatistiksel analizi. Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9(1), 75–96.

Yıldız, A., Ekingen, E., Gün, İ., & Yıldırım, M. (2024). Validity and reliability study of the Turkish version of the Quiet Quitting Scale in healthcare workers. BMC Psychology, 12(1), 1-11. https://doi.org/10.1186/s40359-024-02106-9

Boz, D., Duran, C., Karayaman, S., Deniz, A. (2023). Sessiz İstifa Ölçeği, (Editör; Cengiz Duran). Sessiz İstifa Kitabı içinde (9-41). Eğitim Yayınevi.

Akyazı, K. G. ve Balcı Çelik, S. (2025). Sessiz İstifa Ölçeği Türkçe formu: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 35(3), 925-936.  https://doi.org/10.18069/firatsbed.1571053

Karaşin, Y., & Öztırak, M. (2023). Sessiz istifa tutum ölçeğinin geliştirilmesi. Çankırı Karatekin Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 13(4), 1443-1460. https://doi.org/10.18074/ckuiibfd.1311522

Denizci, T. ve Özdurak-Sıngın R. H. (2023). Seyirci Tabanlı Sporda Marka Değer Ölçeği: Türkçe Uyarlama, Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 17( 2), 88-105

Yesildag, A.Y., Turan Kurtaran, A. & Sevim, F. (2024) Assessing workplace well-being in healthcare: The violence-prevention climate and its relationship with workplace happiness. International Nursing Review, 1–11. https://doi.org/10.1111/inr.13026

Demirkol, D. & Şeneler, Ç. (2018). A Turkish translation of the System Usability Scale: The SUS-TR. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11, 237-253. DOİ: http://dx.doi.org/10.29217/uujss.495

Yılan, Y., Özkara, B.(2021). Sıra Dışı Liderlik Tarzları Üzerine Bir Ölçek Geliştirme Çalışması. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 8(2), 1106 – 1122. https://doi.org/10.30798/makuiibf.910068