Ölçek Kategorileri: 345 Özel Eğitim

Şimşek, A., Yıldız, R., Erol, E., Apaydın, U.,& Elbasan, B. (2017). ABILICO-KIDS Ölçeğitim Türkçe versiyonunun geçerlik ve güvenirliği. Adnan Menderes Üniversitesi 1. Uluslararası Sağlık Bilimleri Kongresi içinde (s.39 ). Aydın: Adnan Menderes Üniversitesi.

Özaydın, L., Karaçul, F. E., Kayhan, N., Büyüköztürk, Ş., Karahan, S., & Simeonsson, R. J. (2021). Assessing needs of parents with children with disabilities in Turkey. Psycho-Educational Research Reviews, 10(3), 255-267. https://doi.org/10.52963/PERR_Biruni_V10.N3.16

Kaner, S. (2001). Aile Stresini Değerlendirme Ölçeği (The Questionnaire on Resource and Stress-F) Faktör Yapısı, Güvenirlik ve Geçerlik Çalışmaları. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 34(1), 1-10.

Cavkaytar, A., Adıgüzel, O. C. ve Ceyhan, E. (2017). Ailelerin Zihinsel Yetersizliği Olan Çocukların Yetersizliği ve Eğitimleriyle İlgili Bilgi Düzeylerinin Belirlenmesine Yönelik Ölçme aracının geliştirilmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi , 16(60), 46-59.

Kavak, S. (2007). Algılanan Aile Yakınları Destek Ölçeğinin geliştirilmesi ve 0–8 yaş arası engelli çocuğu olan annelerin yakınlarından aldığı desteği algılamaları (Yüksek lisans tezi, Marmara üniversitesi, İstanbul). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp adresinden edinilmiştir.

Avcı, A. (2005). Anne-babaların üstün yetenekli çocuklarını farkındalıklarına ilişkin görüşlerinin incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Çankaya, Ö. (2019). Serebral palsili çocuklarda çevresel faktörler ile aktivite ve katılım arasındaki ilişkinin incelenmesi [Yayınlanmamış doktora tezi]. Hacettepe Üniversitesi, Ankara.

Sucuoğlu, B., & Demir, Ş. (2017). Bağlamsal Değerlendirme Envanteri: Otizmli bireylerin problem davranışlarının bağlamsal değişkenleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 18(2), 209- 224. DOI: 10.21565/ozelegitimdergisi.316356

Alan, Ş. (2019). Özel eğitim okullarında geliştirilmiş olan bireyselleştirilmiş eğitim programlarının (BEP) kalitelerinin incelenmesi [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.

Meral, B. F., & Fidan, A. (2014). Psychometric properties of the Screening Tool of Feeding Problems (STEP) in Turkish children with ASD. Research in developmental disabilities, 35(4), 908-916. DOI: 10.1016/j.ridd.2014.01.008

Aslan, C., Doğuş, M., Okyar, S., ve Kan, A. (2019). Braille (Kabartma) Yazıya Yönelik Tutum Ölçeği geliştirme çalışması. Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 39(1), 271-295.

Aslan, C., Doğuş, M., Okyar, S., ve Kan, A. (2019). Braille (Kabartma) Yazıya Yönelik Tutum Ölçeği geliştirme çalışması. Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 39(1), 271-295.

Çelik, İ., Sarıçam, H., & Fazlıoğlu, Y. (2017, Mayıs). Tüm Öğrencilere Öğretime Yönelik Tutumlar Ölçeğinin Türk popülasyonunda adaptasyonu ve geçerliği. ASEAD I. Uluslararası Sosyal Bilimler Sempozyumu 19-21 Mayıs 2017, Saraybosna, Bosna Hersek.

Şahbaz, Ü., Atılgan, H., & Aydemir, D. (2018). Bütünleştirmenin Özel Gereksinimli Çocuklar Üzerindeki Etkisini Belirlemeye Yönelik Ölçek uyarlama çalışması. Kastamonu Education Journal, 26(6), 1843-1850. doi: 10.24106/kefdergi.2202

Adın, R. M., Ceren, A. N., Salcı, Y., Fil-Balkan, A., Armutlu, K., & Ayhan-Kuru, Ç. (2022). Dimensionality, psychometric properties and population-based norms of the Turkish version of the Chalder Fatigue Scale among adults, Health and Quality of Life Outcomes, 20(1), 1-16. https://doi.org/10.1186/s12955-022-02074-x

Çiçek-Gümüş, E. & Öncel, S. (2020). Validity and reliability of the Chedoke-McMaster Attitudes towards Children with Handicaps Scale in Turkey: A methodological study. Florence Nightingale Journal of Nursing, 28(1), 1-12. DOI: 10.5152/FNJN.2020.426719

Yılmaz, Ö.M. (2019). The Chedoke MC-master attitudes towards children with handicaps anketinin geçerlik ve güvenirlik çalışması (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Pamukkale Üniversitesi, Denizli.

Ramazan, M. O. (1997). WJ-R COG Görsel Eşleme, Çizip Çıkarma, Görsel Tamamlama ve Resim Tanıma Testlerinin güvenilirlik, geçerlilik ve ön norm çalışması (Doktora tezi). İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Diken, Ö., Topbaş, S. ve Diken, İ. H. (2009). Ebeveyn Davranışını Değerlendirme Ölçeği (EDDÖ) ile Çocuk Davranışını Değerlendirme Ölçeği (ÇDDÖ)’nin geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 10(2), 41-60.

Kanpolat, Y. E., ve Sarıçam, H. (2016, Nisan). Okul öncesi dönem özel çocuklarda presenteizm düzeylerinin incelenmesi. Uluslararası Katılımlı 3. Ulusal Disiplinlerarası Erken Çocuklukta Müdahale Kongresi (UDEMKO2016)'nde sunulan poster bildiri. Eskişehir.

Eren, M. (2014). Hemiparezik serebral palside çocukların el kullanım deneyimi anketi'nin Türkçe kültürel adaptasyonu, geçerlilik ve güvenilirliği (Yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara).

Ayyıldız, E. (2012). Çok Engelli Görmeyen Çocuklar İçin Söz Öncesi İletişim Becerileri Ölçeği'nin geliştirilmesi (Doktora Tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Turan, Z. (2000). Çok İleri Derecede İşitme Kayıplı Çocuklar İçin Kelime Ayırdetme Beceri Testi'nin geliştirilmesi. Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(2), 195-204.

Dolgun, G., Savaşer, S. ve Yazgan, Y. (2005). Dikkat Eksikliği/Hiperaktivite Bozukluğu Olan 8-12 Yaș Grubu Çocuklarda Yașam Kalitesi Ölçeğinin (DE/HB-YKÖ) Geliștirilmesi. Hemșirelikte Araștırma Geliștirme Dergisi, 1(2), 39–52.

Özbakır, M. (2010) Duyusal İşlemleme Ölçeği Ev Formunun Türkiye koşullarına uyarlanması (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.