Ölçek Kategorileri: 30 Eğitim Bilimleri ve Öğretmen Yetiştirme

Kırmızıgül, A., Kızkaplan, O., Önal, N (2022). Öz-düzenlemeli Öğrenmenin Uygulanmasına İlişkin Öğretmen Öz-yeterlik Ölçeği’nin Türkçe’ye Uyarlanması: Öğretmen Adayları Örneklemi. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 12(2), 369 – 379.

Sarıkaya, İ. & Sökmen, Y. (2021). Öz-düzenlemeli Öğrenmeye Yönelik Öğretmen Tutumları Ölçeğinin Türkçeye uyarlanması ve sınıf öğretmenlerinin öz-düzenlemeli öğrenmeye yönelik tutumlarının incelenmesi. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23(1), 126-147. https://doi.org/10.17556/erziefd.730175

Sarikaya, İ., ve Sökmen, Y. (2021). Öz-düzenlemeli Öğrenmeye Yönelik Öğretmen Tutumları Ölçeğinin Türkçeye uyarlanması ve sınıf öğretmenlerinin öz-düzenlemeli öğrenmeye yönelik tutumlarının incelenmesi. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23(1),126-147. https://doi.org/10.17556/erziefd.730175

ŞİMŞİR Z, KOÇ H (2022). İki Farklı Kendini Kontrol Ölçeğinin Türkçe Versiyonunun Uyarlaması. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(2), 338 – 350. 10.14686/buefad.942984

Şimşir, Z. & Koç, H. (2022). Adaptation of Turkish version of two different Self-Control Scales. Bartın University Journal of Faculty of Education, 11 (2), 338-350. https://doi.org/10.14686/buefad.942984

Gözübüyük, N. (2015). Okul öncesi dönem çocuklarında davranış sorunlarının anne-baba tutumu ve öz-kontrol ile ilişkinin incelenmesi (Tez No.413999) [Yüksek lisans tezi, Adnan Menderes Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Yurtsever-Kılıçgün, M. (2013). Özbakım Becerilerinde Ebeveyn Desteği Envanterinin (OBEDE) geliştirilmesi ve standardizasyonu. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 14 (3), 19-36.

Khabib Akhmadjonov, K. (2019). Özbekistan’daki üniversitelerde Türkçe öğrenen öğrencilerin Türkçe öğrenmeye ilişkin tutum ve motivasyonları (Taşkent örneği). (Doktora tezi). Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.

Atmaca, S. (2006). Fen bilgisi öğretmen adaylarının etkin öğrenme yaklaşımı konusundaki bilgi ve becerilerinin değerlendirilmesi. (Yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Demiraslan Çevik, Y., Haşlaman, T. Kuşkaya Mumcu, F. ve Gökçearslan, Ş. (2015). Özdüzenlemenin Dikkat Kontrolü Boyutu: Bir ölçek uyarlama çalışması. Başkent University Journal Of Education, 2 (2), 229-238.

Haşlaman, T. (2005). Programlama dersi ile ilgili özdüzenleyici öğrenme stratejileri ile başarı arasındaki ilişkilerin incelenmesi: Bir yapısal eşitlik modeli (yüksek lisnas tezi). Hacettepe Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Haşlaman, T. (2011). Çevrimiçi öğrenme ortamının öğretmen ve öğrencilerin özdüzenleyici öğrenme becerileri üzerindeki etkisi (Doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Türkan, A. & Çeliköz, N. (2018). Ortaöğretim öğrencilerine yönelik Özel Ders Eğilim Ölçeği’nin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Uluslarası Bilimsel Araştırmalar Dergisi, 3(2), 398-410. doi: 10.21733/ibad.421220

Yaralı, D. (2015). Özel Eğitim Dersine İlişkin Ölçek geliştirme çalışması: geçerlik ve güvenirlik . e – Kafkas Eğitim Araştırmaları Dergisi , 2 (2) , 12-22 .

Yaralı, D. (2015, Ağustos). Özel eğitim dersine ilişkin ölçek geliştirme çalışması: Geçerlik ve güvenirlik. Kafkas Eğitim ve Araştırmaları Dergisi, 2(2),12-22.

Yaralı, D. (2015). Özel eğitim dersine ilişkin ölçek geliştirme çalışması: Geçerlik ve güvenirlik. e–Kafkas Eğitim Araştırmaları Dergisi, 2 (2),12-22.

Durdukoca, Ş., F. (2015). Özel Eğitim Dersine Yönelik Tutum Ölçeği'nin geliştirilmesi. Turkish Studies International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 10(11), 651-666. http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.8451

Fırat Durdukoca, Ş. (2015). Özel Eğitim Dersine Yönelik Tutum Ölçeğinin geliştirilmesi. Turkish Studies, 10(11), 651-666.

Kalkan, S. ve Öğülmüş, K. (2020). Özel Eğitim Öğretmenliği Mesleki Etik Ölçeği. Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi, 14(34), 553-572. https://doi.org/10.29329/mjer.2020.322.26

Küçüközyiğit, M. S., Altun-Könez, N., & Yılmaz, B. (2017). Developıng An Attıtude Scale Towards Specıal Educatıon As A Teachıng Professıon: A Test Study. JISTE, 21(2), 27-40.

Dayı, E., İnce, M., Ataman, S. A., & Aksoy, V. (2024). Türkiye’deki özel eğitim öğretmenlerinin iş birliği çabaları. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, Erken Görünüm. https://doi.org/10.21565/ozelegitimdergisi.1488696

İlhan, E. L., Yılmaz, B. H., & Yılmaz, S. H. (2025). Özel Gereksinimli Bireyler ile Çalışma Kaygısı Ölçeği (ÖBÇKÖ) geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 23(2), 1479-1498. https://doi.org/10.37217/tebd.1530809

Yaralı, D. (2015). Özel Gereksinimli Bireylere Yönelik Bir Tutum Ölçeğinin geliştirilmesi. e-Kafkas Eğitim Araştırmaları Dergisi, 2(3).,1-11.

Yaralı, D. (2015). Özel Gereksinimli Bireylere Yönelik Bir Tutum Ölçeğinin geliştirilmesi . e-Kafkas Journal of Educational Research , 2 (3) , 1-11 .

Aktan, O. (2021). Özel gereksinimli bireylere yönelik öğretmen sosyal kabul ölçeği’nin geliştirilmesi, geçerlik ve güvenirlik çalışması. Trakya Eğitim Dergisi, 11(1), 315-332. https://doi.org/10.24315/tred.712982