Ölçek Kategorileri: 175 Dini İnançlar ve Manevi Gelişim/Danışmanlık

Ok, Ü. (2011). Dini Tutum Ölçeği: Ölçek geliştirme ve geçerlik çalışması. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 8(2), 528-549.

Cirhinlioğlu, F. G. (2006). Üniversite öğrencilerinde utanç eğilimi, dini yönelimler, benlik kurguları ve psikolojik iyilik hali arasındaki ilişkiler. (Doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Coştu, Y. (2009). Dine normatif ve popüler yaklaşım: “Bir Dini Yönelim Ölçeği denemesi". Hitit Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 8(15), 119-139.

Onay, A. (2002). Dini Yönelim Ölçeği: Ölçek geliştirmede yöntem, teorik altyapı, geçerlilik ve güvenilirlik. İslamiyat Dergisi, 5(4), 181-192.

Şahin, A., Tatlılıoğlu, K., ve Küçükköse, İ . (2014). Dini Yükleme Ölçeğinin psikometrik özellikleri.Erzincan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(1), 131-158.

Paker, K. O. ve Akçalı, S. İ. (2012). Dinin bireyselleşmesi: Üniversite gençliği ile bir ölçek çalışması. Gaziantep University-Journal of Social Sciences, 11(4), 1440-1459.

Yapıcı, A. (2006). Yeni Bir Dindarlık Ölçeği ve Üniversiteli Gençlerin Dinin Etkisini Hissetme Düzeyi: Çukurova Üniversitesi Örneği. Çukurova Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 6(1), 66-116.

Akın, A., Akın, Ü., Adam-Karduz, F.F., Kaya, Ç., Demir, D., Özbay, A., Yıldız, B., & Ercengiz, M. The validity and reliability of the Turkish version of the Religious Activities Scale, 2nd International Conference on Ethics Education, 22-24 Mayıs, 2014, Ankara.https://www.researchgate.net/publication/262938897_The_validity_and_reli...

Memiş, H. (2003). Dinsel Başaçıkma Faaliyetleri Ölçeğinin güvenilirlik ve geçerlik çalışması(Yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.

Sezen, A. (2010). Dinsel Fundamentalizm Ölçeğinin Türkçe çevirisinin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Selçuk Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 30, 136-147.

Kayıklık, H. & Kalgı, M. E. (2017). Dinsel Yaşayış Ölçeği: Geçerlik güvenirlik çalışması, Çukurova Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 17 (1), 1-19.

Yaman,E. ve Temiz,Y.E. (2014). Dua Ölçeğinin Geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Değerler Eğitimi Dergisi ,12(28), 193-219.

Albayrak, A., Acuner, Y. ve Seyhan, B. Y. (2014). Dua Tutum Ölçeği Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi, 34, 365-372.

Altın, M. (2009). A cross-cultural investigation of obsessive compulsive disorder symptomatology: The role of religiosity and religious affiliation (Doctoral dissertation). Middle East Technical University The Graduate School of Social Sciences, Ankara.

Aslan, H., Aktürk, Ü., & Erci, B. (2020). Validity and reliability of the Turkish version of the nurse spiritual care therapeutics scale. Palliative and Supportive Care, 1–6. https://doi.org/10.1017/S1478951520000267

Erci, B., Karabulut, N., & Ucuzal, M. (2014). Psychometric evaluation of the adapted Prayer Scale in Muslim cancer patients. Journal of Hospice & Palliative Nursing, 16(8), 495-502.

Ekşi, E., Kardaş, S. ve Akyol Koçoğlu, T. (2018). İçsel Spiritüellik Ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. (Bekir Yıldırım, Ed.), Uluslararası Bilim, Teknoloji, Mühendislik, Matematik (STEM) ve Eğitim Bilimleri Kongresi bildiri özetleri kitabı içinde (s.105). Muş.

Okan, N. (2019). İrade ve ahlaki bütünlüğün olumlu psikolojik çıktıları üzerine bir karma yöntem araştırması [Yayınlanmamış doktora tezi]. Marmara Üniversitesi, İstanbul.

Çayabatmaz, E. (2016). Kur'an'ı Kerim bağlamında İslami Dindarlık Ölçeği denemesi (Yüksek Lisans tezi). Erciyes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kayseri.

Eryilmaz, A., & Kula, N. (2018). An investigation of Islamic well-being and mental health. Journal of religion and health, https://doi.org/10.1007/s10943-018-0588-0

Ekşi, H., Soyyiğit, Z. S. ve Kardaş, S. (2019). İyi oluşun spiritüel göstergesi: Bir ölçek uyarlama çalışması. A. Ayten, H. Ekşi, M. Zengin ve N. Tınaz (Ed.), Sağlık hizmetlerinde manevi danışmanlık ve rehberlik içinde (s. 317-327). İstanbul: Değerler Eğitimi Merkezi Yayınları.

Şahin, R., Sarıkaya, Y. ve Baloğlu, M. (2017). Manevi anlam ile maneviyat ilişkisinin incelenmesi. Turkish Studies, 12(28), 681-702.

İme, Y., Ekşi, H. ve Ekşi, F. (2019). Manevi Aşkınlık Ölçeğinin Türkçe’ye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 20(3), 1008-1020. doi: 10.17679/inuefd.562410

Çoban, G.İ., Şirin, M.,& Yurttaş, A. (2017). Reliability and validity of the Spiritual Care-Giving Scale in a Turkish population. Journal of Religion and Health, 56 (1), 63-73.

Dağhan, Ş., Kalkım, A.,& Sağkal Midilli, T. (2018). Psychometric evaluation of the Turkish form of the Spiritual Care Competence Scale. Journal of Religion and Health. https://doi.org/10.1007/s10943-018-0594-2.